1. isveçli rejissor ingmar bergman-ın sayca altıncı filmi idi baxdığım. yenə öz üslubunda insanı sorğuladan filmi bu dəfə orta əsrlərdəki pagan və bir atanın dininə necə bağlı olduğunu dilə gətirir. onsuz vikings serialına baxanlar keçmişdə insanların necə də dinə bağlı olduğunu anlaya bilərlər. nə qədər avropada xristianlıq yayılsa da orta əsrlərdə skandinaviya və rusiyanın şimal hissələrində paganizm qalmaqda idi. film həmin illərdə oskarda ölkəsinə mükafatla dönməyi bacarmışdı.

dininə bağlı bir atanın qızını kilsəyə yola salar. cəmiyyət dəyərlərindən, əxlaqlarından kənar yerləşdirən və insanın öz varlığına inanma istəyinin məhv olacağı səhnələr başlayar.


--spoiler--

qıza təcavüz edildikdən sonra təcavüzkarlar bilmədən qızın paltarını satmaq məqsədilə qızın evinə gələr. anası qızının paltarlarını ələ alar.

--spoiler--


trier-in dogville filmi nə qədər sadə görünsə də insan psixologiyasına işləməsi və buraxdığı yaralar kimi bu filmdə insan psixologiyasına işləyir. kaş atanın alacağı qisas bu qədər sadə olmasaydı.