sevdiyin insanın yaşlandığını görmək

Yəqin ki, dünyanın ən çətin və ağrılı prosesidir sevdiyin bir insanın yaşlandığını onunla yaşarkən görmək. Bəzən xəstələndiyimdə içimdə anama əsəbləşirəm ki, niyə ay ana, niyə yaşlandın? niyə xəstələnmisən və mənim indi halım yoxdur, mənə kim baxacaq? deyə üsyan edirəm. Kaş məni bu qədər çox əzizləməsəydin, kaş mənimlə bu qədər çox vaxt keçirməsəydin, ay ana. O zaman daha güclü ola bilərdim. Onda daha az əzizlənmək istərdim. Hər gün səni yatağında uzandığını görəndə, ayağa qalxmaq üçün kömək istədiyini eşidəndə elə pis hiss edirəm ki. Amma mən artıq böyümüşəm və sən qocalmısan. iki il öncə evdən səhər yeməyi yemədən işə getməyimə icazə verməzdin. Məndən öncə oyanıb məni mütləq yaxşı yola salardın. Məndən küssən də heç vaxt səhər yeməyimi əksik etməzdin. Hərdən whatsapp'ıma öz şəklini və yaxud mənim şəklimi forward edərdin. Mən də səninlə məzələnərdim. Sən də gülərdin. indi whatsapp nömrəni gördüyümdə və sənə nə yazsam heç bir zaman cavab vermədiyini gördüyümdə çox pis hiss edirəm. Biriləri sənin haqqında məndən söz soruşanda çalışıram cavab verməyim amma qarşımdakı bunu mütəmadi dərinliyinə qədər getdiyində canım elə çox pis sıxılır ki. Sanki içimdə səni yaşadığım o evin içini kimsə qırıb içinə girmək istəyir. Bax özümü elə hiss edirəm. Bəzən evdə sənin yaşlanmağına alışa bilməyən digər ailə fərdlərinin üzərinə qışqırması və sənin minnoş bir uşaq küsüb, sakit məni gözləməyin...Nə olduğunu soruşanda isə "bugün yıxılmışam və məni danlayıblar amma günah məndə idi çünki yıxıldım" deməyin məni elə üzür ki...

gordon growth model

gordon growth model və ya constant growth model dividendlərin illik böyümə dərəcəsini stabil ölçən hesablama metodudur. Tutaq ki, bir şirkət var və sizin şirkət illik gəlirlərinə görə səhmdarlara dividendlər ödəməlidir. Bu dividendləri düşünürlər ki, hər il eyni böyümə ilə ödəcəyəklər.

gordon growth model hesablanması üçün aşağıdakı şərtlər ödənməlidir:
1. growth model (g) = 0 olur (yəni constant kimi nəzərə alır). Y1 5%-dırsa digər bütün illər də 5% kimi nəzərə alınmalıdır. Y1, Y2, Y3, Yn bir-birindən fərqli ola bilməz.
2. required retun on stock (k) illər üzrə dəyişə bilməz.
3. K>G şərti mütləq ödənməlidir. Əgər ödənməsə bu model düz deyil yəni bu model ilə assumption qurmaq olmayacaq.

Bu modelin formulası isə:

V0= D1/(k-g)

D1 - burada növbəti il ödəniləcək dividend.

Bəzi hallarda misallarda əvvəlki ilin ödənilmiş dividendi (D0) verilir. Bu zaman:
D1= D0(1+g) kimi hesablanılır.

Əgər K ilə g arasında fərq çoxdursa deməli hissə sənədlərinin (stock) qiymətləri düşüb.
Əgər k ilə g arasında fərq çox azdırsa deməli hissə sənədlərinin qiyməti artıb.

Sample: Keçən ilin ödənilmiş dividendi 5 manat təşkil edir, əgər dividendlərin növbəti illər artımı 7% və required return on equity 10% düşünülübsə GGM modelinə nəticəmiz necə olacaq?

D0=5 manat
g=7%
k=10%

D1=D0(1+g)
GGM = (D0(1+g))/((k-g))

rome 11:00

italyan rejissor və senarist Giuseppe De Santis tərəfindən real hadisələr əsasında çəkilmiş neorealist axınına nümunə göstərilə biləcək filmdir. 1950-ci il Avropada əsasən də italiya kimi ikinci dünya müharibəsindən məğlub çıxmış ölkələrdə işsizlik və yoxsulluq əsas problemlərdən biri idi. insanlar hər gün qazetlərdə xoş xəbər almaq üçün iş elanı axtarırdı və bir işə götürən qadın işçi axtardığını qeyd etmişdi. 200 nəfər qadının bir pilləkəndə işə qəbul olmaq gözləyərkən başlarına gələn hadisə haqqında danışılır.

sevmək

#258529 nömrəli entry'dən yola çıxsam bir çox insanın yanlış təsvir etdiyi və çox zaman kədərlə və yaxud bir tərəfin daha çox üzüldüyü hisslər kimi alqılandığı amma mənə görə qarşına çıxan doğru insanla çox yaxşı cütlük olaraq yola bütöv dəvam etmənənə səbəb olan eləcə də üzləşdiyin, boşluğa düşdüyün və sənin bölünmüş parçalarını birləşdirməyə kömək edən hisslər toplusudur.

Bir neçə il öncə sevgi və yaxud sevməyin nə olduğunu izah edə bilməzdim və bir çox insan kimi mən də sevginin mənasız olduğunu düşünənlərdən idim. indi isə işdən çıxarkən kefsiz olduğumda, özümü depressed hiss etdiyimdə, üzüldüyümdə, bir yerlərim ağrıdığında yanımda olan şəxs var. Bəlkə də dostu sevgili kimi görmək çətindir amma sevgilini bir dost kimi görmək ən ideal münasibətlərdən biridir. Hələ o sevgili sənin ən yaxın dostuundursa. Bu yaşıma qədər bəlkə də heç kəsə minnətdar olmamışam ona olduğum qədər və sevmək sadəcə ona sevgi sözləri demək deyil. Onu hər an, hər saniyə dəyərli hiss etdirməkdir.

Yəni ki, birini sevmək əldə edənə qədər yox əldə etdikdən sonra ona qoyduğun qayğı və sevgi ilə başlayır. Ona görə də çalışın sevərkən bir-birinizi anlamağa çalışın, bir-birinizi yaxşı dinləyin. Mübahisə etdiyiniz də belə o an qəlbiniz qırılsa belə geri addım atmağı bacarın və heç vaxt qarşınızdakı icazə vermədiyi müddətcə onun confrot zonunu pozmayın. Çünki sevgi və sevmək yaxşı bir şeydir və heç bir zaman itki deyil və ya mənə görə sadəcə o-nu sevmək dünyanın ən qəşəng və bir o qədər də peaceful hissidir.

mitski

yapon ana və amerikalı bir atanın qızı olaraq dünyaya gözlərini açan Mitski Miyawaki daha çox indie rock və punk rock janrlarını mənimsəmiş musiqiçidir.

atasının hərbiçi olması səbəbilə bir çox ölkədə yaşamış və bu ölkələrin mədəniyyətləri ilə tanış olmuşdur. elə ilk mahnısını da dediyinə görə 18 yaşında yazıb.

dinləməyə başlamaq üçün tövsiyələrim:

(bax: nobody)
(baxma: I Bet On Losing Dogs)
(baxma: First Love / Late Spring)

mahnılarını dinlərkən çox zaman uduzduqdan sonra hələ də qazanmaq üçün uğruna bir şeylər etməyə çalışan insan vibe alıram.

margaret ann bulkley

tarixdə James Barry kimi tanınan amma əsil adı margaret ann bulkley kimi olmalı ingilis cərrah. dönəmin ingiltərəsində qadın cərrahlara icazə verilmədiyi üçün məcbur olaraq cinsiyyətini dəyişmiş və xəyalı olan ingilis ordusuna xidmət etmiş indinin özündə də tibb sahəsi üçün önəmli kəşflərdən sayılan qeysəriyyə əməliyyatının banisi kimi tanınır. cəmiyyət tərəfindən xoş qarşılanmadığı üçün cinsiyyətini gizli saxlayan cərrahın yalnız öldükdən sonra cinsiyyəti bəlli olur. ingiltərə ordusunda göstərmiş olduğu fəaliyyətlərinə görə baş cərrah statusuna qədər də yüksəlmişdir.

Birdən dostlarınızın, tanışlarınızın və yaxud eləcə ətrafınızda hansısa biri çıxıb desə ki, qadın elm adamları nə üçün kişilərdən azdır. nümunə kimi göstərib haqqında uzun-uzun danışa bilərsiniz.

haralardasan

keçən yay həm ailəmin corona keçirməsi həm də isti yayın vermiş olduğu mütəmadi depressiya ilə çökmüş bir halda olarkən hal-hazırda həyatımın ən qəşəng günlərini yaşamağıma səbəb olmuş sevgilimlə uzun-uzun danışmağa başlamağa səbəb olan və nə zaman eşitsəm sevincək olduğum o söz - "haralardasan"

ilk dəfə eşidəndə sanki ən əziz, ən yaxın biri səslənirmiş kimi hiss etmişdim və zaman keçdikcə həqiqətən də, həmin şəxsin, həyatımın ən önəmli və həyata tutunduğum budaq yox elə həyatın özü olduğunun fərqinə vardım. Fərqinə vardıqca daha çox bağlandım, daha çox sevdim.

Bir dəfə oyun oynarkən "sənin ruh ekizin var?" sualına cavab verə bilməmişdim. Çünki normal ünsiyyət saxlaya bilməyəcəyim və onu üzəcəyimdən qorxmuşdum. elə həmin günlərdə qaqaş olar mən də atım? adlı yazarla həmsöhbət olarkən onu üzüb-üzməmə seçimini sənin yox onun özünə buraxmalı olduğunu deməsilə qazımı tuta bilməyib sənsən cavabını verdim və hal-hazırda əmin olduğum tək şey ona qarşı hisslərimindir və bu məni çox rahatladır. insanın bütün toxiclikdən uzaqlaşması və sadəcə həyatı kimi gördüyü biri ilə vaxt keçirməsi çox gözəl bir hissdir və əvəzolunmazdır.

arzu qeybullayeva

Heç bir şəxsi tanışlığım olmasa da burda yazılan heç bir ağır tənqidə layiq olmadığını düşündüyüm azərbaycanlı jurnalist. müharibə dönəmində tutmuş olduğu mövqeyə görə şəxsinə həddindən artıq nifrət dolu və təhqirlər ünvanlanmışdır. insanların fərqi mövqeyi ola bilər. Baxdığı perspektivlər də müxtəlif ola bilər. Ona görə də nə üçün bu qədər təhqir olunduğunu anlaya bilməyəcəm.

imre Kertes 15 yaşında düşmüş olduğu ghettoların birindən azadlığa çıxandan sonra heç bir hissləri olmadan yəhudi soyqırımının niyə yaşandığını yox nə üçün yaşandığını göstərməyə çalışdığı Fatelessness kitabında günahkar insanların nə üçün günahkar olmadığını bilmədiyi üçün ona o cəzanı verənləri də ayrıca günahkar görür. Həm birinci qarabağ müharibəsində yaşananlar həm də ikinci qarabağ müharibəsində yaşananları kiminsə üstünə atmağa çalışmayıb niyə və nəticə arasındakı münasibətləri görməyə çalışsaq? Bəlkə də bu tərz baxış nöqtələri bizim və bizim cəmiyyət üçün tamamilə yaddır.

ümid edirəm mənim düşüncəmə görə də kimsə şəxsimə təhqir dolu yanaşmaz.

turkish delight

haqqında google edildiyi zaman lokum çıxan heç edilmədiyi zaman da insan ağlına gələn ilk şey lokumdu. Amma mənim üçün hər zaman Almaniyada yaşayan punk musiqisinə könlünü vermiş Orhan Seyfi Çelik gələcək. 80-lər də hər kəsin prog gəzişdiyi zaman punk musiqi ilə yanaşı experimental işlər də görmüşdür özü.

Amma di gəl öz qrupu üçün seçmiş qrupun adından olsa gərək nədən olsa gərək bilmirəm çox çox underrated qalıb. Heç adamı türklərin özü də tanımır.

Qrupun dinlənməyə başlanılmasını rəva gördüyüm ilk o mahnı üçün
(baxma: cascade)

ni na bian ji dian

Malayziyadan çıxmış biri olan Ming-liang Tsai tərəfindən çəkilmiş son zamanlarda izləyib yalnızlıq temasının bu qədər yaxşı işləndiyini gördüyüm nadir filmlərdən biridir. Filmdə hamı yalnızdır. Heç kəs xoşbəxt deyil. Bir qadın yoldaşını itirib və onu unuda bilmir. Digəri isə bir gün üzləşdiyi qızın Parisə getməsinə tamaşa edib. O gündən Paris ilə öz yaşadığı yer arasındakı saat fərqini öyrənib bütün saatları 7 saat geriyə alır. digər obraz isə yaşadığı nəhəng şəhərdə yalnızdır.

Rejissorun çəkmiş olduğu kadrlar öz dönəminə görə bir xeyli uğurludur.

to live

Xətrini çox istədiyim çinli yazar Hua Yu tərəfindən yazılmış bir xeyli axıcı və bir o qədər də vurucu kitabdır. Son dönəmlərdə artan iş yükümlə əlaqəli olaraq az kitab oxusam da çoxu zaman seçici olmağa çalışdığım üçün haqqında bir xeyli araşdırma eləmişdim. Gözləntilərim də buna görə yüksəlmişdi. Amma sağolsun gözləntilərimi zərrə qədər də yox eləmədi.

ilk öncə kitab Fugui adlı obrazın başına gələnləri, özü ilə üzləşmələri və eyni zamanda arxa plandakı Çin-in üzünü göstərir. Çində insan həyatının nə qədər ucuz olduğunu görürsən. Dönəmin çininə də bir xeyli geyindirdiyi üçün dövlətin də xoşuna gəlməyib təbii və senzura tətbiq edib dostumuz Hua Yu-ya. 1940-dan 70lərə qədər çindəki mədəni dəyişikliklərə tamaşaçı olarkən o qədər həssaslıqla bir hadisədən digər səhnəyə keçirsən ki, bəzi məqamlarda kövrəlirsən.

Kitabın filmini Yimou Zhang adlı heç vaxt filmlərini izləmədiyim biri çəksə də yaxşı alınıb. Amma mən yenə də mütləq oxumalı lazım olduğunuz kitablardan biri kimi göstərə bilərəm.

kredit kartları

Ümumiyyətlə kartlar debit və credit olmaq üzrə ikiyə ayrılır. Debit kart fiziki şəxsin öz vəsaitini banka qoyaraq istifadə etməsi üçündür. Kredit Kartları isə bankların vətəndaşlar üçün nəzərdə tutduğu və müəyyən kriteriyalar əsasında limitlər ayırdığı kredit növüdür.

Kredit kartları zamanı banka olan öhdəliklər həm kredit götürən həm banka həm də kredit kardları istifadəsinə icazə verən şirkətlərə şamil edilir. Qeyri-nəğd əməliyyatlar zamanı öhdəlik şirkətlərə (məsələn baku electronicsdən telefon alırsınızsa kredit faizləri üzrə öhdəlik baku electronics üzərindədir). Bu zaman şirkət daha az faiz dərəcəsi ödəyir. Çünki Bankın şirkətə ayırdığı faiz dərəcəsi aşağı olur məsələn 12%. Bu faizi ödəməmək üçün də telefonlar retail qiymətindən baha satılır. Yəni müştəri düşünür ki, telefonu kredit kart ilə nəğd alıb faizsiz ödəyəcək. Lakin aldığı qurum 12% ödəməni gözə aldığı üçün retail qiyməti 500 manat olan telefonu 600 manata satır. Bu da nə üçün xaricdə satılan malların azərbaycanda daha baha olmasına cavab verən faktorlardan biridir sadəcə.

Kredit kart istifadəçisi isə bancomatdan nəğdləşdirdiyi zaman isə bank ona bir-başa kredit ayırdığı və bu daha riskli kreditlər olduğu üçün bankın maksimum faiz dərəcəsi ilə götürmüş olur. Çünki kredit kartı işlədən şəxs maliyyə qurumu olmadığından və onun credibility gücü zəif olduğundan bank ona 12% ilə kredit ayırmaq istəmir. Həm də banka müştəri bir sahibkar kimi də xeyir vermir. Ona görə də eyni məbləği şirkət 12%, müştəri isə nəğdləşdirdiyi üçün 26-30% ilə ödəmiş olur.

Bu zaman kredit kartı alan şəxslər nəyə önəm verməlidir?

- Əlavə xərclər - SMS xidməti, nəğdləşdirmə komissiyası kimi xərclərə nəzər salmalıdır.
- Götürəcəyi məbləğ üçün güzəşt müddətinə baxmalıdır.
- Ən əsas məsələ kredit kartlarının cash-back sistemi ilə tanış olmalıdır. Çünki cash back zamanı da müştəri müəyyən faiz ilə ödədiyi məbləği geri ala bilir.
- Mobile banking tətbiqi daha yaxşı olan bank seçilməlidir.

Kredit kartları alan zaman daha çox nəğdsiz ödənişlərə diqqət etməlidir. Bazar araşdırmasına görə hal-hazırda ən yaxşı təklif verən bank isə Rabitəbank kimi görünür.

Ümid edirəm yardımcı olar bu başlıq.

perfume genius

əsl adı Michael Alden Hadreas olan əsasən indie pop, indie rock və art pop tərzlərində mahnılar bəstəyən amerikalı musiqiçidir. Özünə seçmiş olduğu bu ləqəb isə Perfume The Story of a Murderer filmindən irəli gəlir. 2020-ci ilin diqqət çəkən albumlarından biri Set My Heart on Fire Immediately olsa da onun no shape albumunu daha çox bəyənirəm.

Tanımaq istəyənlər üçün:
(baxma: jason)
(baxma: otherside)
(baxma: die 4 you)
(baxma: slip away)
(bax: queen)
(baxma: without you)

zankyou no terror

Shinichiro Watanabe tərəfindən çəkilmiş anime filmidir. xoşuma gələn anları çoxdur amma dönəmin yaponiyasına və onların amerikadan asılılığına tənqid edən yanaşmaları çox xoşuma gəldi. Hiroshima mon amour filminin bir animesi kimi düşündüm. Deməli, bilindik bir mövzudur. iki gənc uşaqlıqdan experiement kimi istifadə edildiyindən çox ağıllıdır. Bir məqsədləri var - dünyanı dağıtmaq. Bu yolda isə qarşılarına bəzi maneələr çıxır. Onların bundan yayınması, insan hisslərinin önəmi və yaponiyanın amerikadan asılılığı üzərində yazılmış bir ssenari.

Əslində bu tərz ssenarilərin bizim kimi problemləri olan millətlərin izləməsini o qədər istəyirəm ki. Dərslik kimi Xocalı Soyqırımını keçək amma uşaqlara şiddətin, kinin, qisasçılığın alınması öyrətmək yerinə "Amerika yaponların başına atom atdı, amma adamlar inkişaf və formalaşma yolunu seçdi" kimi nüanslar keçsək cəmiyyətdəki yaranmış olan nifrət, bir-birindən nifrət etməsi azalmazmı.

Animedə ilk epizod da bununla başlayır və sonda bununla da bitirir. “VON”. bu kəlimə islandiya dilində ümid mənasına gəlir. Vikings serialını izləyənlər Floki obrazına bələddir. Məhz bu animenin də referans etdiyi obraz yeni torpaqlar kəşf etmək və öz ailəsi ilə ora köçmək ümidilə Norveç tərəflərə səyahət edən islandiyanın qəhrəmanı Floki Vilgeroarson haqqındadır. Amma Flokinin qızı atası ilə getmək istəmir və onlar arasında qarşıdurma yaşanır. Animedə qarşımıza çıxan Five obrazı da elə "father" kimi qələmə verilən Amerikaya qarşı çıxmağa çalışan biridir. Əfsanəyə görə isə üç ehtimal var. Bir - Floki uğursuzluğa düçar olur, iki - O cənnət torpaqlarını tapır, üç - Floki geri qayıdır və planını bu dəfə cəmiyyətə çatdırmağa çalışır. Floki bu üç ehtimalı əldə etmək üçün quzğundan (raven) istifadə edib. istifadə edilən *Raven Nine* obrazını simvol edə bilər.

Əlavə olaraq, islandiya azadlığını elan etsə də iqtisadi olaraq Danimarkadan asılı vəziyyətdə idi və onların qaydaları ilə monopoliya şəklində yaşayırdılar. 1991-ci ildən başlayan iqtisadi böyümə 2008-ci maliyyə böhranı ilə çökdü. Bu da Athena Project'in bununla bağlı olmasına dəstək ola bilər. Hansı ki, serialda bu project haqqında danışılanda uşaqların 17 yaşında olmasına vurğu edilir. bu isə islandiya iqtisadiyyatının 1991-2018 inkişaf proqramına işarədir.

Bu qədər uzun yazmazdım kaş, amma animenin mənə bağladığı digər səbəb də istifadə edilən musiqilərdir deyib Yoko Kannoya təşəkkür edirəm. Məsələn belə bir link

crumb

Billy Bob Thornton nə filmdə oynasa baxaram düşüncəsiylə kəşf etdiyim Terry Zwigoff imzalı dönəmin mübahisəli karikaturaçısı robert crumb və onun travmalı ailəsi haqqında çəkilmiş sənədli filmdir. Hər şey o qədər realdır ki, həm Robert Crumb'ın nəşəli həm də bir o qədər kədərli amma buna baxmayaraq yenə pozitiv durmağa çalışan obrazını görürsən.

Ümumiyyətlə Crumb yaşadığı dönəmdə misogynist və rasist kimliyi ilə tanınırdı. Buna görə də mübahisə mövzusu olmuşdu. Amma bu sənədli film onun haqqında olan yanlış fikirlərdən xilas olmağa kömək edə bilər. Həmçinin görünən odur ki, adam həqiqətən də çox qəşəng siyasi satiristdir. Bir sözlə film bir karikaturaçının həm dəlilik həm də dahi olduğunu gözlər önünə gətirməyimizə kömək olur. Amma məni ən çox haqqında çox az məlumat tapdığım qardaşı Charles Crumb çox təsirləndirmişdi. Adamın o yaşa qədər saysız kitab oxuması və bunları çox önəmli görməməsi xoşuma gəlmişdi. Çünki getdikdə düşdüyü vəziyyət dərinləşmişdi və yaşamağa dair heçnəyi yox idi. Məhz buna görə olsa gərək sonluğu bəlli idi hekayənin. Filmdə yadımda qalan bir hissə:

"insanlar nə zaman özün kimi davran desələr də mən özüm kimi davrananda məni gijdillax kimi görürdülər. "

she wants revenge

Bir suları Joy Division'a bənzətdiyim daha çox Post punk və gothic rock tərzində mahnılar bəstələyən amerikalı qrupdur. mahnılarının sözlərini sanki bir oğlan deyil də bir qadın yazıb. o qədər onlara xitab edən, onların ruhuna daxil olan tərzdə mahnıları var. məsələn:
(baxma: Not Just a Girl)
(baxma: She will always be a broken girl)

Joy Division'a ən çox bənzətdiyim mahnları isə tear you apart və out of control'dur.

jay-jay johanson

1984-cü ildə Chet Baker konsertində olduğunu və ortamın həddindən artıq səs-küylü amma Chet'in bir o qədər sakit və utanqac olduğunu vurğulayan, daha çox Chet Baker həvəskarı amma eyni zamanda öz musiqilərinə yön vermiş Cocteau Twins, Velvet Underground, David Sylvian, Brian Eno, My Bloody Valentine və daha neçəsini saya biləcəyim bəstəkarların həm dəstəyi həm də stillərinə adaptasiya uydurmuş isveç doğumlu bəstəkardır. Bundan savayı klassik musiqiləri də sevən bəstəkar Bernard Herrman, John Barry və Ennio Moriccone kimi pianistləri də özünü bir növ kumir kimi seçir. Məsələn bunu daha çox Kings Cross albumunda görmək olar. Məsələn çox uzağa getməyək elə götürək albumun açılış mahnısı not time yet'i. Deyəsən o da mənim kimi klassik musiqiləri modernləşdirmə tərəfdarıdır. Əgər bunu dəstəkləmirsə üzər məni.

Yazmış olduğu mahnı sözləri də ayrı müəmmadır. Anlamaq olmur kim üzüb onu. Çünki özü bizləri üzülməyə, kədərlənməyə və nikbinliyimizi pozmağa sövq edir. Öz açıqlamasına görə, yoldaşı Laura ilə görüşməmişdən öncə intihara meyilli və çox depressiv biri imiş. Lakin Laura ilə hər şey dəyişib və həyatını, musiqilərini ona və uşağına həsr edib. Bu onu daha romantik biri halına gətirib çıxarıb. Başqa sözlə insanın dinə tutunduğu kimi o da Lauraya tutunub.

o qədər qəşəng mahnıları var ki, bilmirsən kimə xitab edib nə məqsədlə yazıb. həm biraz qısqanırsan həm də paylaşmaq istəyirsən, elə ona görə də:

(baxma: you'll miss me when i'm gone)
(baxma: drowsy)
(baxma: she doesn't live here anymore)
(baxma: not time yet)
(baxma: so tell the girls that i'm back in town)
(baxma: heard somebody whistle)
(baxma: bury the hatchet)

the slow rush

tame impala tərəfindən çıxmış 2020'ci ilin ən yaxşı albumlarındandır. 90'larda başlayan electronic və psychedelic rock'a olan maraq son illərdə daha da inkişaf etməyə başlayıb. 2020'ci ildə işıq üzü görən digər progressive rock nümayəndələri də bunu sübut etdi (məsələn pain of salvation). Ya onlar da bu yolu izlədi ya da albumları zəif alındı.

Albumun açıq ara ən yaxşı mahnıları:

one more year - Çox qəribə şəkildə ritmləri elədir ki, sözlərinə heç qulaq asmırsan amma qulaq asanda fərqinə varmaq olur ki, çox əjdaha sözlərə sahibdir, məslən:

Do you remember we were standing here a year ago?
Our minds were racing and time went slow
If there was trouble in the world we didn't know
If we had a care, it didn't show
But now I worry our horizon's bear nothing new
'Cause I get this feeling and maybe you get it, too.

Borderline - bir çoxları üçün açıq ara albumun ən çox dinlənən mahnısıdır. ilk dinləmələrdə çətin adaptasiya olsan da nəqarət ilə başlayan ritmlərlə bir də görürsən dəfələrlə dinləmiş olursan.

Posthumous forgiveness - çox uclarda bir mahnıdır. dinləyicilərə görə iki hissəlidir və buna görə bəzən adaptasiya olmurlar. Buna görə də ya çox bəyənilir ya da heç bəyənilmir. amma sözlərinə qulaq verəndə bu da diqqət çəkicidi.

is it true - gəldik mənim ən bəyəndiyim ifalarına. ilk başlarda elə bildim supertramp stilini dəyişib yeni album üçün yığışıblar. ona görə bir çox hissəsini bəyəndim.

bonus track:
(baxma: it might be time)

holger czukay

daha çox Krautrock və ambient tərzini mənimsəmiş və eynilə traditional tərzdə olan işləri ifa edən almaniya doğumlu musiqiçi və bass gitarist. Danzig şəhərində yaşayarkən ikinci dünya müharibəsi zamanı ailəsi ilə burdan qovulan Czukay düzgün təhsil də ala bilməyib. Daha çox elektrik və bu tərz işlərdə mühəndis kimi işləməyə başlayıb. Amma daha sonra dönəmin tanınmış musiqiçilərindən olan Karlheinz Stockhausen tərəfindən musiqi dərsləri alıb sonra isə özü musiqi müəllimi işləyib.

Bu dönəmlərdə Can adlı experimental rock qrupunu da qurub. Qrup daha çox dönəmin məşhur rock və pop musiqilərini öz tərzlərində ifa edirdi.

Tanınan və tövsiyə edə biləcəyim ifsası üçün: (baxma: Persian love)

paris, texas

Uzun müddət etdiyin bir şeyləri etməməyə başlayanda həmin şeyləri yenidən edərkən nə qədər əziyyət çəkdiyini anlayırsan. Əvvəllər mükəmməl yazı qabiliyyətində olan biri bir müddət yazmadıqca növbəti geri qayıtma mərhələsi çox ağır, yorucu və əziyyətlidir. Belə olanda isə çoxu zaman geri qayıtmaq olmur. Digər hisslər də belədir.

insanların bir nöqtədən sonra tutunabilmədiyi, tutunmaq üçün başqa birini sevməsi. Amma bununla gələn kədər, mənasızlıq, onu itirmə və incitmə hissləri, şübhələr və sonundakı insanın yalnız qalması. insanların bir şeyi normadan artıq istəməsi, dəyər verməsi və ya bir şeylər obsessive dərəcədə bağlanması həmin insanları uçuruma aparır. Bəs sonra bu uçurumdan geri qayıtmaq asandırmı?

Hər şeydən qaçmaq, səssizliyə gömüldükdən sonra yenidən insanların içinə çıxaraq mən burdayam demək çox mənasız bir hərkətdir. Çünki getdikdən sonra geridə buraxdıqların orda qalmayacaq. Sən həm özünü həm onları dağıdacaqsan. Səssiz qaldıqca isə kədərini və özünü dinləyirsən. O qədər səssizləşirsən ki, qaranlıq bir ortamda hüceyrələrinə qədər dadırsan o kədəri. insanlardan qaçırsan. Onların səni dinləməsinə ehtiyacın yoxdur. Yenidən kimlərisə incitmək asan deyil. Çünki incidəcəyin tək şey o insanlar deyil sənin də emotional bünövrəndir. Amma zamanla bu bünövrə də daşlaşır. Səninlə birlikdə hər gün yox olur.

Bəs birini obsessive dərəcədə sevməmək üçün nə etməlisən? Bu aludəçilikdən qorxmaq. Yenidən eyni şeyləri yaşamaqdan qorxmaq. Bəzən bəzi şeyləri görmək o qədər çox istəyirsən ki, həmin şeyləri xəyal etməyə belə cəsarətin olmur.

Road Movie trilogiyası ilə Wim Wenders başlanğıcın sonunu göstərə-göstərə çəkmiş olduğu bu film bəlkə də nəinki öz ilinin həm də indiyənədək istifadə olunmuş rənglər ilə ən ən yaxşı kinemotoqrafiyaya malikdir. Filmdə Travis adlı biri çox sevdiyi qadını Jane-i yuxarıda sadalığım obsessive dərəcədə sevir. O qədər çox sevir ki, bu sevgi ikisinə də ziyan vurur. Amma bu bir sevgi hekayəsi deyil. Bir ayrılıq hekayəsi də deyil. Hər şeydən uzaqlaşmış birinin yenidən cəmiyyətə adaptasiya ola bilməməsi və əbədi səssizliyə qərq olması ilə bağlıdır. Filmi 5-6 il öncə izlədikdən sonra o qədər təsirlənmişdim ki, haqqında nə kimi şeylər yazacağımı da bilməmişdim. Hətta indi yazdıqlarımın da bu filmi əvəz edəcəyini düşünmürəm. Bugün isə ikinci dəfə izləmək istədim. Yenə o son səhnə məni məhv elədi.