21 yanvar

getməyin həyatımın ən çətin vaxtına təsadüf etdi. həyatın mənim üçün heç bir anlamı olmadığı vaxta. ruhsuz dolaşan bir bədən idim. ard-arda başıma gələnlərin üstündən 1 ay keçməsinə rəğmən heç sağala bilmirdim. mental olaraq hərəkət etməyə gücüm yox idi. sənin xəbərini öyrənəndə yox olmuş dünyam bir daha başıma uçuldu sanki. necə? necə yəni 11ildən artıq vaxtdı bir yerdə böyüdüyüm, xatirələrimi paylaşdığım sən bədbəxt hadisə nəticəsində bu həyatdan köçmüsən. həyat məni axrıncı aldığım zərbələrdən hələ heç qalxmağa taqətim yox ikən təkrar dibə yuvarladı sanki. içim elə parçalanmışdı ki, sözlər belə kifayət etmir. ən böyük acı, ən ağır dərsi də sənlə öyrənmiş oldum. mən səni itirdiyimiz an anladım həyatın önəmini, mən sənin son mənzilin üçün bir araya toplaşanda gördüm yaxınlarımın gözlərinin içindəki dərin kədəri, mən onda anladım hər nə qədər yaralı olsam belə davam etməli olduğumu.
məktəb vaxtı başa düşmədiyim riyaziyyat suallarından əlavə, gedişinlə həyatla mübarizəni öyrətdin mənə.

bilmirəm hardasan, necəsən amma ümid edirəm ki, çox xoşbəxtsən. səni hər daim gülərkən xatırlayıram, bir də gülüşünün səsi heç vaxt qulaqlarımdan getmir. sanki məktəbdən yenidən məzun olacağıq. məzun günündə günün son çıxışını, son valsını bir yerdə edəcəyik. valsımızın mahnısını hər dinləyəndə sözləri bir ayrı təsirə salır məni.

(youtube: )

isa bəy hacınskinin mülki sarayı

başlığın adını nə qoyum tam olaraq bilmədim. isa bəyin adına olan başlıqda heç bir yazının olmaması da ayrı məyus etdi məni.
görkəmli azərbaycan milyonçusu isa bəy hacınski-nin bakı-nın bir neçə yerində mülkləri olub. indi isə içərişəhər-də ən çox sevdiyim mülklərdən birincisi, qız qalası-nın yaxınlığındakı o əsrarəngiz mülkdən bəhs edəcəm.
Təəssüf, bina haqqında çox insan xəbərdar deyil. şəhərin mərkəzində olmasına rəğmən qız qalasına olan diqqət bu mülkə olan diqqətdən qat-qat çoxdur zənnimcə. fikrimcə isə haqqında məlumatı ən az qız qalasının tarixi qədər yayılmış olmalıdır.
tikilinin inşasına 1910-cu ildə alman memarı tərəfindən başlanılmışdır. 1912-ci ildə isə 4 qatdan ibarət imarətgahın tikintisi başa çatıb. mülkün son halı isa bəy hacınskinin o qədər çox xoşuna gəlir ki, memara vəd etdiyi məbləğdən qat-qat artıq miqdarda məvacib verir. həmin memarın aldığı məvaciblə berlin-ə qayıdıb özünə aşağıdakı şəkillərdə göstərilən imarətgahı tikdirdiyi məlumdur.



berlində yaşayan yazarlar bir göz atıb, ordakı sakinlərdən sorağlaşıb bizi də məlumatlandırsalar bir ayrı gözəl olar.
keçək tikilinin eksteryer-nə. 20-ci əsrin əvvəllərində şəhərin tam mərkəzində 4 qatlı mülk tikdirmək hər milyonçuya xas ola biləcək bir şey deyildi sözsüz. Mülkün məkanı da təsadüfən seçilməyib. bakı bulvarı-ın əsasını isa bəy hacınski qoyub. o zamanlar bulvar indiki kukla teatrı-dan azneft dairəsi-ə qədər idi. və hacınski evinin mənzərəsinin böyük vəsait ayırdığı bakı bulvarına tərəf olmasını çox istəyirdi. binada ümumilikdə barokko və modern üslublarının istifadəsi nəzərə çarpandır. Abidənin kənarlarında müxtəlif bədii reallığı əks etdirməyən heyvan fiqurlarıyla yanaşı, üzüm salxımlarının daş üzərində oyulmuş heykəlləri var. hansı ki, bina üzərində bu tip fiqurların olması binanın sahibinin abşeron-dan olduğunu bildirirdi.
mülkün giriş qapısının önündə mərmərdən 2 nəhəng aslan heykəli də var idi. təəssüf ki, 1918-ci ildə erməni daşnaklarının bakıda qiyam törətməsi nəticəsində heykəllər güllələnərək məhv edilir. elə bu zamandan sonra isa bəy hacınski şəxsi mülklərinə, biznesinə və büdcəsinə gələn zərərlərə dözə bilməyib ağır xəstəlik nəticəsində bir neçə ay sonra vəfat edir.

ağlamaq

körpə uşaqlar hələ dil açmayıblar deyə narahatlıqlarını, narazılıqlarını ağlamaqla bildirirlər. hələ dilləri nəyisə izah etməyə çatmır deyə. qışqır-bağır, hay-küy axır istəklərini əldə edib susurlar.

təxmini 1 ay əvvəl bir yuxu görmüşdüm. qızım var. qonaq otağında oyuncaqlarını töküb stolun üstünə oynayır. ətrafda da bir neçə nəfər var xatırlamıram kim olduqlarını. qızıma baxıb fikrə getmişdim. daxilimdə çox ağır kədər hiss edirdim. birdən başını qaldırıb gözümün içinə baxdı sanki hiss elədi, içərdə o qədər adam olmağına rəğmən sadəcə o gördü daxilimdəki kədəri. balaca şirin diliylə "ağlama" dedi. yanına gəlib dizlərim üstə oturub ağlayaraq bərk-bərk qucaqladım onu. əslində yuxumun səhəri elə də yüngül keçməmişdi o qayğıya ehtiyac duyduğumu hiss edirdim həqiqətən.

bu axşam yol gələndə dəfələrlə fikrə getdim gözlərim doldu, ağlamağımı tutdum. içimdən "kaş ətrafımda bu qədər insan içərisindən heç olmasa 1 nəfər gözlərimin içinə baxıb nə hisslər keçirdiyimi anlasa, ağlayaraq hisslərimi ötürsəm" dedim. bəzən hiss etdiklərimi sözlərə tökmək o qədər çətin olur ki, dilimə doğru sözləri gətirməyə çalışanda hisslərimi təhqir edirəmmiş kimimə gəlir.

terapiyam işə yaramağa başlayıb deyəsən. bu gün ailəmlə uzun müddətli aradan sonra görüş zamanı heç bir əsəb, aqressiya hissi keçirmədim. bu dəfə onları olduqları kimi çox sevirdim. çox ehtiyac duyurdum qucaqlaşmağa baş qarışıq oldu onu da doya-doya edə bilmədim.

indi isə saatlardır hər kəsdən gizlətdiyim göz yaşlarımı azad buraxıram. balaca uşaqlar kimi ağlayıb-ağlayıb yorulub yatacam. səhər tezdən durub heç nə olmamış kimi də işimə davam edəcəm.

sözaltı günlük

deyəsən əsasən psixoloji olaraq dəngəsiz olduğum durumlarda müraciət etdiyim söz6 günlüyə qayıtdım yenə.
çox məyusam, sözlük. gələcəyimlə bağlı çox ciddi qərar vermişdim. özüdə bu qərarı ilk dəfə düşünəndən bəri neçə gecə, neçə gün,neçəsə də ay hər zehnim açıq olduğu zamanımın boş olduğu vaxtlarda bu məsələni götür qoy edirdim. düşünüb qərarımı vermişdim sonunda.

təzəcə "məzuniyyətə" çıxmışdım işdən. dedim elə nə gözəldir belə beyin boş, fikir yox sadəcə gəzmək-tozmaq, əyləncə var. sözsüz arada bəzi şeyləri fikirləşirəm fikirləşmədən dura da bilmirəm onsuz. amma o qədər dərindən yox. bayaq anidən öyrəndiyim xəbər bütün hər şeyi alt-üst elədi sanki. həyat qarşıma 2 seçim sunur. ya mən akademik təhsil həyatımı seçib yalnız onu tamamlamalıyam. ya da öz gələcəyimə yatırım nəinki yatırım elə yaşamağım üçün iş həyatımı seçməliyəm. təkrar cüzi də olsa ailədən asılı vəziyyətə düşməyi qaldırmaz bünyəm. hər əziyyətimin hədər olduğunu hiss edirəm sanki. daxilimdəki kədəri heç kəs anlamaz deyə düşünürəm. yaxın 1-2 nəfərə danışdım çox da ciddiyə almadılar niyə onları günahlandırım ki, vəziyyət elədir ki, empatiya qurmaqla da mənim hisslərimi hiss etmək və nəyə görə belə hiss etdiyimi başa düşəcək qədər anlaşıqlı yaxud onlara önəmli bir durum deyil bəlkə də.

artıq yenidən qərar verməliyəm. həm də cəmi bir neçə gün ərzində. nə edəcəyimi bilmirəm. öyrəndiyim hələ heç 1 saat deyil mən artıq düşünməkdən baş ağrısına dözə bilmirəm. və çox ciddi yorulduğumun fərqinə varıram. davamlı olaraq qərarlar verməkdən, nə yaşadımsa, nə yaşayıramsa psixoloji durumumu stabil saxlamağa çalışmaqdan, düşməməyə çalışmaqdan və çox düşünməkdən. artıq qaldıra bilmirəm deyə düşünürəm. ya da yox qaldırmaq istəmirəm sadəcə. daxilimdəki hisslərin beynimdəki sözlərə, cümlələrə də sığmadığını görürəm. yazmaq da əvvəlki qədər təsir etmir. hətta uzun müddətdi də öz gündəliyimə heç nə yazmıram. son qeydlərim əsasən bəzi şeylərin başlanğıc və sonlarına aiddi. onlar da bir neçə ay əvvələ qədər davam edirdi.

mən bəzilərinin sonunu görmək istəməzdim, elə indi də görmək istəmədiyim sonluqlar var. ancaq məcburiyyət qarşısındayam, sözlük. hələlik necə toparlayacağıma dair heç bir fikrim yoxdur. sadəcə eyni anda 100dənə şeyi düşündüyümü bilirəm. hansı ki, sonu mənə heç nəyi bəxş etməyəcək.

(youtube: )

sözaltı-toy olsun!

çoxunuz sözaltı sözlük qəsəbə olsaydı yazarların olacağı peşələr-in 3-cü bölümünü gözləyərkən yeni bir seria ilə qarşınızdayam, əziz yazarlar.

deməli toy-toy-toyun tamadası olaraq bendeniz shlyl bütün yazar, umbay, kənardan gələn qonaqları salamlay-layır.
mikrafonun enerjisi tükənmədən keçim yazarları ee qonaqları təqdim etməyə.

derek - bayaqdan istədiyim bütün tuşları yerli yerində təşkil eliyən qrupun baş muzıkantıdır.

aşmış kamazın şoferi - toyda hamının imdadına yetişməyə çalışıb yarı yolda kal qalan ofisiantdır. toy yiyəsini hələ toy başlamazdan əvvəl 300azn ziyana salıb

zazoza - toyun nömrə 1 operatorudu. kim harda nə töhvə verdi, üzr istəyirəm nə elədi kadıra alır.

umbrella - yeyib içən dayday. hər zazoza onu çəkəndə tikə kababa heç barmağının ucu dəyməmiş kimi yerinə qoyub ben bişey yapmadım moduna girirdi. ta ki, onafilankəsdeyirlər ilə ayaqüstə öz havalarında tost deyib 50/50 vurana qədər.
zazoza sonda elə bil gözəl anlarını yaxalayır ki, toydakı hamı əlindəkin qoyur yerə televizorlara baxır. aşmış kamazın şoferi bunu görüb həyəcanlanmazmı. yenə bir çuval inciri bərbad edir(

həmin dəqiqə kafkanın playboy jurnalları çıxır səhnəyə. bir party tonight ifa edir. margarita məclis başlayandan bitənə qədər musiqi hər nə olursa olsun ona uyğun rəqs edir. party tonight gələndə qoşulur metalcı sonanın uşaqlarına onlarla birgə headbang edir.

toyun bir digər müğənni qonağı da larisalisa-dı. gəldi

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

yazarların çəkdikləri pişik şəkilləri

bu da balaca, mavi gözlü gözəl. hələ təzə sahiblənəndə doğru düzgün gəzməyi də bilmirdi. qısa zamanda elə bağladı ki, özünə hər kəsi. ən çox da məni. o zamanlar pis nə hiss etsəm alardım qucağıma sanki bütün dərdimi dinləyib başa düşəcəkmiş kimi danışırdım. o da şıltaqlıqlığından heç vaxt əl çəkmirdi, my honey

sonra da zamanla böyüyür, ancaq hələdə heç vaxt şirinliyini əldən buraxmır

artıq həyatımın əvəzolunmaz hissəsinə çevrilmişdi. yanında qala bilmirdim amma ağlım fikrim həmişə onda idi. tez-tez də yuxularıma gəlirdi. hər nə olur olsun onun rahatlığını düşünürdüm ilk. və bir gün qaldığım yerə yanıma gətirdim. kaş gətirməzdim. gətirməsəm ara-sıra da olsa gedib görə biləcəyim yerdə idi. bilmirəm hara yoxa çıxdın. kaş heç icazə verməsəydim çölə çıxmağına. o gündən sonra uzun müddət axtardım pişiyimi. ağ qara pişik görəndə xaricdən çox oxşayanın patisinə baxırdım mənim pişiyim kimi ləkəsi var idimi deyə. amma yox, heç biri o deyildi. onunla bütün dərdimi unudurdum rahatlıqla, itəndən sonra hər şeyin üstünə birdə heç vaxt onu görə bilməyəcəyim yenidən əvvəlki kimi şıltaqlıq eləməyəcəyini düşünmək belə ağır gəlirdi. çox düşünürdüm deyə yuxularıma da girirdi. oyananda duruxub qalırdım.

artıq 2 il keçir az qala. indiyə qədər sahibləndiyim ilk pişik deyildi amma bu qədər bağlandığım ilk və son idi bəlkədə. yəqin bundan sonra yenidən pişik sahiblənmə düşünsəm qəti şəkildə ağ qara pişik sahiblənmərəm. hər gördüyüm ağ qara pişik mənə onu xatırladır deyə.
nəysə qəmli tonlar bitmir sizə təşəkkür şəkli də qoyacam. hə bir də, barış mançonun ifasını

(youtube: )

19 iyun 2023 titan batiskafının itməsi hadisəsi

başlıqda da göstərilən tarixdə 19 iyun oceangate
şirtkətinin yeraltı gəmisi "ənənəvi olaraq" yeraltı dünyaya içində 5 nəfər sərnişin olmaqla səyahətə çıxır. səyahətlərinin əsas mahiyyəti 5 min metr dərinliyə enib illərdi okeanın dibində qalan titanik-in qalıqlarını görüb, özləri üçün kəşf etmək idi. lakin yola çıxandan təxminən 1 saat 40 dəqiqə sonra gəmidən siqnal kəsilir. siqnallar kəsildiyi andan bu günə qədər hələdə axtarışlar davam edir. gəminin qalıqları tapılıb ancaq içindəki sərnişinlərdən 1 nəfərin belə nə qədər qəribə səslənsə də "qalığına" rast gəlinməyib

yaxşı, bəs bu oceangreat şirkəti nədir 33 nömrəli marşrut kimi adamları bir yerdən alıb dünyanın o biri ucuna aparır?
şirkət 2021-ci ildən həvəskar milyonçu yaxud milyarderləri titanik-i görmək üçün turist kimi aparır. yeraltı səyahət firması kimi düşünə bilrəsiniz. digər 2 səfəri normal keçmişdi və gedənlər də sağ-salamat geri qayıtmışdılar. bu da 3-cü səfəri idi. hansı ki, uğursuzluqla nəticələndi.

sualtı gəmidəki ümumi sərnişin sayı 5 idi. və onlar bu səyahəti etmək üçün oceangate-ə 250 min dollar vəsait ödəmişdilər. getməzdən əvvəl hər il olduğu kimi bu il də sərnişinlər bir müqavilə imzalamışdılar. hansı ki, şirkət gediş dönüş haqqında qaranti vermirdi və ölümlə üzləşsələr belə bunun məsuliyyətini şirkət daşımırdı.

həmin o 5 nəfər isə:
1. biznesmesn hamish hardinq
2. paul henry (baxma: mr titanic)
3. əslən pakistanlı olan biznesmen şahzadə davud
4. davudun 19 yaşlı oğlu süleyman
5. oceangate şirkətinin ceo-su stockon rush

internetdə meme-lərlə yanaşı gəminin fizika qanunlarına əsaslanaraq parçalanma səbəblərinin izahı və bəzi oxşar eksperimentlər də var.

(youtube: )

amedeo modigliani

modigliani-in həm filmi həm də özü barəsində bundan əvvəlki entrylərdə kifayət qədər məlumat var. mən isə əsərlərindən bəhs edəcəm.
ilk olaraq, yaşadığı müddətdə olmasa belə ölümündən sonra özü və əsərləri dünya üzərindən məhşurlaşmağa başladı.
əgər fikir vermisinizsə modinin portretlərinin əksəriyyətində insanların (əsasən qadınların) göz bəbəkləri təsvir edilməyib. rəssamın öncəki entrylərin birində də qeyd olunduğu kimi bir deyimi var idi: "ruhunu tapdığım zaman, gözlərini çəkəcəyəm".
romantik munasibətdə olmadığı və loru dildə desək ona isti gəlməyən qadınların portretlərini ruhsuz, soyuq təsvir edirdi.



nu couché adlı əsəri rəssamın ölümündən təxminən 95 il sonra 170.4 milyon dollara satılıb. hansı ki, dünyada satılan ən bahalı rəsm əsərlərindən biri olaraq tarixə keçib.


illər sonra inkişaf etmiş texnologiyanın köməyi ilə üzə çıxan "gizlədilmiş" şəkil:
1917-ci ildə hazırlanan əsərin ilkin, bizim nəsilə gəlib çatmış versiyası bu idi


lakin, 2021-ci ildə təxmini 3 il çəkən əsaslı çalışmalar üzərindən məlum oldu ki, modinin tünd rəngli yağlı boyalardan istifadə edərək çəkdiyi kətanın üzərindəki ilk rəsim bu deyil. əsərin altında parlaq sarı rənglərdən istifadə olunaraq tamam başqa bir rəsmin gizləndiyi açıq aydın məlum olduqdan 3 il sonra ilkin forma xüsusi robotlar tərəfindən hazırlandı. rəsmin əvvəlki forması modinin bir müddət münasibətdə olduğu keçmiş sevgilisi ingilis yazar və şair beatrice hastings olmuşdur.
və hardasa 100 il gizli qalan rəsm əsəri 2021-ci ilin iyun ayında london-da lebenson gallerydə sərgiləndi.

türkiyədəki seçkilər zamanı yazarların yaşadıqları

deməli ailəm uzun zaman sonra məni görməyə gəlib (sözün düzü gəlmələrinin əsas səbəbi başqaydı lol). hələ üstəlik türkiyədəki xalamgilə də zəng ediblər. onun da yoldaşı türkdü. papamla babam burda ərdoğanı dəstəkləyir tərifləyir bla bla. o biri kürəkən də ordan ərdoğanı pisləyib kılıçtaroğlunun tərəfini tutur. birdən babam əsəbləşib qayıdıb deyir ki, "ərdoğan ərdoğan, long live ərdoğan!" kürəkən qayıdır "baba bu ne ya, haha, short live, ərdoğan!"
axırda atamla xalamın yoldaşı sözləşdilər ərdoğan qalib gəlsə ata qonaqlıq verəcək, kılıçtaroğlu qalib gəlsə o.

bunu cavan nəsil eləsə, elə də gülməli olmaz yaşlı nəsildə neyin kafası bu ahahahahh

düşün ki o bunu oxuyur

səhər oyanmışdım hər şey normal. oyanandan bir müddət sonra güzgü qarşısına keçdim. gözlərimin altı absurd dərcədə həmişəkindən çox şişmişdi. düşündüm ki, uzun müddətdir cəmi 4-5 saat yatıram bəlkə bu gün 8 saat yatmışam, çox yatmışam deyədir həddən artıq gözaltı şişlərim.

dərsə qoşuldum, bitdikdən sonra yemək yeməyə getdim. yeyə-yeyə də söz6da scrolling edirdim. qarşıma çıxan entry-lərə göz atırdım. pikolo-un #370188 entry-ni oxudum.
"......bu da sevgili üçün, dost üçün, vəfat edən biri üçün, keçmiş günlər üçün ola bilər və s və s.
indi pis bir şey oduki siz ......"
anidən ayıldım sanki hər şey backup oldu. gecə yuxumda səni gördüyümü xatırladım. dünən hamımız toplaşmışdıq uzun müddət sonra ilk dəfə. aramızda ola bilməyənlər vardı xaricdə olanlar, gələ bilməyənlər və s və s. bir də sən, təxmini 3 aydır artıq cismən yanımızda ola bilməyən, sən.
yuxumda yenə həmişəki kimi bir yerdə nəyəsə hazırlaşırdıq həyəcanla. dünən aramızda olmadığına görə vicdan əzabı çəkirdim, gözlərinin içinə baxa bilmirdim. gözlərim dolurdu, ağladığımı görmə deyə başımı aşağı əyirdim, gözlərinə baxmaqdan yayınırdım. sanki aramızda olmadığını səndən gizlədər kimi. nə edəcəkdiksə, nəyə hazırlaşırdıqsa bir yerdə edirdik. xoşbəxt idin, elə mənə baxıb, nəsə deyib gülümsəyirdin. saçların keçən ilki kimi uzun və qıvırcıq idi. yuxumun sonrasında sən getdin. bir ruh qorxudurdu məni, amma qorxsam belə ondan qaçmırdım bilirsən? niyəsə yaxın hiss edirdim özümə. eybi yox qorxum, amma qışqırmayım, birdən çıxıb gedər deyə.
ruhən həmişə yaxınlıqda, aramızda olacağını bilirəm. hara getsək xoşbəxt anlarımızı ruhən yenə paylaşacağımıza inanıram. sonsuz sevgilərlə..
(bax: darıxmaq)

wax play

not: entry-də sizi narahat edə biləcək cümlələr yaxud məlumatlar ola bilər. "ürəyi zəif olan(lar)" oxumasın.

hərfi tərcüməylə "mum oyunu" mənası verən bdsm kontekstində rastlanılan "oyun" tipi. wax play zamanı fərd şamı ya öz üzərinə ya da qarşı tərəfin üzərinə əridir. ancaq hər şey 2 cümlə qədər asan və sadə deyil.

başlanğıc olaraq təhlükəsizlikdən danışaq. wax play əlinizə keçən hər şam-la reallaşdıra biləcəyiniz bir şey deyildir. istifadə zamanı diqqət etməli olduğunuz bir neçə məqam var:
1) üzərində istifadə edəcəyiniz insanla(partnerlə) öncədən mütləq şəkildə danışıb anlaşmalı olduğunuz bir neçə şərt olmalıdır. və onun haqqında (sağlamlığı, nəyə allergiyası olub olmadığı barədə) öncədən məlumatlanmalısınız. öz üzərinizdə istifadə edəcək olsanız belə, "nə olar, olar" deməyin bəzi şeylərin əvvəlcədən önləmini almazsanız ciddi problemlərlə üzləşə bilərsiz.

2) keçək hansı növ şam(lar)ın istifadə olunmasına. hər bir fərdin istənilən ağrıya, yanma hissinə yaxud başqa bir şeyə spesifik reaksiyası, hissləri olduğu kimi bədəninin hansı dərəcədə yanma hissini qəbul edə bilməsi də hər bir nəfərə görə fərqlidir. bədənlərin göstərdiyi reaksiya kimi şamların da ərimə və yandırma dərəcəsi fərqlidir. başqalarına nisbətən daha az təhlükəli soy candles-dir. hansı ki, yanma dərəcəsi 46-57 dərəcədə dəyişir. digər alternativ variant isə xüsusi parafin şamlarıdır ki, onların da ərimə temperaturu 47-65 dərəcədir. ümumiyyətlə adi şamlar arasında da daha az parafinli olanlar nisbətən daha az yandıracaq gücdədirlər.
şamların daha bərk olması üçün tərkibinə müəyyən miqdarda stearin əlavə olunur ki, tərkibində bu maddənin çox olduğu şamların wax play zamanı istifadəsi ən təhlükəlisidir çünki şamın ortalama ərimə dərəcəsi 80-dir və bu yanma riskini 1-ə 5 artırır.

3) istifadədən öncə istifadə olunacaq yerlərə losyon yaxud yağ sürtmək ərimiş şamın təmizlənməsini asanlaşdıracaq. istifadə zamanı şamı dəriyə qəti şəkildə yaxın tutmayın dəri həssaslığın(ız)dan xəbəriniz yoxdursa dərini(zi) yandırmaq imkanını artırmış olarsınız.

hani zövqlər və rənglər tartışılmazdı
(bax: autoerotic asphyxiation)

son olaraq bu videonu da əlavə edim məlumatlanmaq daha funny olsun deyə.

(youtube: )

həyat

başlamazdan əvvəl sözlərinə qüvvət verəcəyim entryləri qeyd edim. #253621 #310886

sözün düzü bilmədim hansı başlığa yazmağım daha düzgün olar. həyat haqqında şablon fərziyyələri, fəlsəfələri də irəli sürmək istəmirəm. fərqlidir çox şey, hər şey. həyatımın hansı nöqtəsindəyəm bilmirəm amma durmadan istəmədən olsa belə yaşamım nələrisə mənə qatır, aşılayır.

1 il əvvəl soruşsanız ən çox istədiyim şey maddi mənəvi azad olmağım idi. gələcəklə bağlı çox xəyallar qururdum. bəzən elə olur günlərlə hətta aylarla fikir edirdim. gələcək qayğısı o qədər ağır idi ki, çiyinlərimi qaldırmağa taqətim də yox idi. mən istədiyimə nail oldum maddi və mənəvi azadlığımı əldə etdim. bu zaman çərçivəsində birdən oyanmışdım ki, mən heç gələcəyi düşünməyə zaman belə tapmıram. ancaq vaxtım olan kimi keçmişə sarılıb özümü incitməyi çox yaxşı bacarıram.

həyat mənə uzun zaman müddətində çox dərs verdi. qəbullanmaq istəmirdim yaşadıqlarımı, öyrənmək istəmirdim öyrətmək istədiklərini, fərqli çıxış yolu axtarırdım. heç rahatlıq hiss etmirdim. heç günümü xoş yola vermək içimdən gəlmirdi. başıma gələnlər azmış kimi biraz da özüm qoparırdım közlərimi.

dərsimi aldım, məgər ətrafımdakı çox insandan uzaq olmalıymışam. nəyə görə həyatıma girdiyini sorğuladığım insanlar vardı. hər birindən az da olsa nələrisə öyrəndiyimin fərqinə vardım.
həyat mənə yekdilliklə, incidərək, acımayaraq öyrətdi içimdə başqalarına qarşı hiss etdiklərimin mənə necə təsir etdiyini. mənə bu yaşıma qədər yaşadığım ən ağrılı, ən çirkin və heç xatırlamaq istəmədiyim anını yaşadan biriylə həyat, az qala hər gün üz-üzə gətirir məni. içimdəki nifrət daha çox incidirmiş məni. anladığım ilk andan etibarən ilk ondan xilas oldum. içimdəki neqativ hisslərdən hər şeyə, hər kəsə qarşı. pisi də sevməyə çalışdım mənə bir tərəzidə yaxşını ondan ayırd edə bilməyimdə kömək edəcək deyə.

bilmirəm sabah bəlkə də elə dünənə qədər sağlamlığıma şüurlu şəkildə vurduğum zərərlərə görə çox pis olacam. peşman ola biləcək qədər. gözümə də yuxu getmir. anidən yatıb qalacam it də gedəcək, ip də.içim ayrı cür narahatdır. eyni anda həm çox sakit həm də çox təşviş içərisində hiss edirəm özümü.

düşünürəm ki, hər nə olur olsun situasiyanı idarə etmək, ən azından buna cəhd etmək fərdin özündən aslıdır. həyat alçaqdır həmişə ən zəif boşluğunuzdan sizi incidəcək. incitsə belə onun dominantlığı ələ almasına icazə verməyin.

(youtube: )

yazarların hazırda düşündükləri

ruhən və cismən yorğun olduğum vaxt 3 stansiyalıq mindiyim qatardan heç vaxt düşmək istəmirəm. kaş bir neçə saat daha dolana bilsəm, oturduğum yerdən heç durmasam deyə düşünürəm. daha onlarla insan görüb hər biri haqqında ağlımda fərziyyələr irəli sürsəm. bir moment olsun qatarla bərabər sərhədləri aşım heç real olmayan yerləri səyahət(kəşf) edim.

həmişə eyni səslə göydən yerə çırpılıram:

... sonuncudur, xahiş olunur qatarları tərk edin.
edit: tam da bu situasiyaya uyğun. əlavə etməzsəm olmazdı.

(youtube: )

bluebird

charles bukowski-nin əfsanə şeirlərindən biri. şeirlə ilk tanışlığım təxmini 2-3 il bundan əvvəl idi. hər dəfə oxuduqda yaxud xatırladıqda sözləri insanı ayrı cür məst edir. yanlış anlamayın sevgi şeiri deyil ancaq bir düşünsəniz biraz da sevgi şeiri kimi anlaya bilərsiniz. daxilinzdəki 'siz'ə olan məhəbbət bir o qədər də qorxu və etiraz haqqında sevgi şeiri.

təxmini 2 il əvvəl ani gələn duyğularla şeiri səsləndirib record eləmişdim hər nə qədər sonradan səsləndirməyimi bəyənməsəm belə)
charles bukowskinin özünün səsləndirdiyi original versiyası:

(youtube: )