2. müxtəlif görüşlərin fərqli tərzdə tərif verdiyi insan modelidir. məsələn, cemil meriçin fikrincə məşhur dreyfüs hadisəsindən sonra intellektualların bəyannaməsi yayılır və "intellektuallıq" anlayışı artıq bu hadisədən sonra solun bayrağına çevrilir. yəni etirazın, ittihamın. buna görə də sağ görüş həmişə şübhə ilə baxır "intellektuallığ"a. məsələn, ionesco deyir ki, intellektual nə böyük yazardırlar, nə böyük rəssam, bir növ məktəbdən qaçan uşaq kimidirlər. bir vaxtlar avstriyanın maliyyə naziri olmuş avstriya-amerikalı alim schumpeter deyirdi ki, intellektuallar heç vaxt heç nəyə dərindən vaqif olmurlar, heç nəyi təcrübə ilə öyrənmirlər, yalnız kənardan baxırlar, ona görə də tənqidçidirlər.

solun isə fərqli baxışı var məsələyə. sola görə, bir intellektualı işinin və ya ideologiyasının mahiyyətinə görə adlandıra bilmərik. müasir cəmiyyətlərdə demək olar ki, praktika ilə nəzəriyyə bütün sahələrdə bir-birini tamamladığı üçün müəyyən mənada hamınl intellektual adlandıra bilərik. amma intellektuallıq işini cəmiyyətdə hamı görmür. tarixdə hər bir sosial sinif özü ilə bərabər müəyyən bir intellektual təbəqəni yaradır.