16. 98ci ilden atamin elinden tutaraq tofiq behramovun qapilarindan ilk girisimle tanis oldugum futbol mektebi. illerle butun milli oyunlarimiza, avrokubok oyunlarina getdim baxdim. umumilikde baxsaq 15 qalibiyyet gordum ya gormedim. o gunden biletlerin kolleksiyasini yigmisam butun oyularin hamisinin uzerinde oyunlarin hesabi var, coxunda uduzmusuq onsuzda. arada bir acib baxiram kovrelirem. usaqligimi, yeniyetmeliyimi yadima salir. biz bu komandani bele sevdik. terlan ehmedovlar, lickinler ve.s evde posterleri bele vardi divarimda, kocende it bata dusdu. sonra pul girdi isin icine, sokar ne bilim o bu poxu cixdi. dusununki qarabagin ugurlarina bele alisa bilmirem o qede meglubiyyetlere alisandan sonra. slovakyani 2-0 udmusduq bir defe hele de yadimdan cixmir, omrumde en cox sevindiyim gunlerden biri idi. genclikde kecen gunlerimiz, stadiona qacaraq getmeyimiz eh ehh gece gece duygulandim sozluk