1. azərbaycan məhşurlarından, musiqiçilərindən, televiziyalarından o qədər nifrət edirsən ki onların hətta işlətdikləri sözlərdən belə zamanla iyrənirsən. ömür boyu düşük gijdıllağ yığınının dilindən düşməyib deyə bu söz, işlətməyə belə çəkinirsən. çox iyrəncdirlər. onları keçək.
*music heals the soul* deyə bir söz var onsuz. həddindən artıq doğru ifadədir. musiqi sizi intihar da etdirə bilər, intihardan döndürə də bilər. musiqinin beyinə olan təsirləri barədə bir ton elmi araştırmalar var, maraqlananlar googllasın.
sadəcə bur musiqi janrına yapışıb qalmaq, sadəcə bir ruh halına qapılıb qalmaqdan fərqsizdir. bir insan (ruh) *post rock*u sevdiyi qədər *trip hop*u da sevə bilər. və ya bir birinə tərs olan elektronik musiqi ilə instrumental musiqiləri də sevə bilər.
əhvalınıza bağlı olaraq dəyişəcək şeylərdir. *qulağıma nə xoş gəlirsə dinləyirəm* sözünü deyənlərlə mırtlaşılırdı bir aralar. bu söz belə olmalıdı əslində; *əhvalıma uyğun olan hər şeui dinləyirəm*.
*rep* vs. *rock* , *dərya* vs *xose* nəslinin yetirmələri olduğumuz üçün həmişə bir tərəf seçmək məcburiyyətində buraxılmışıq. hansı ki səhvdir. bunun nəticəsi olaraq da *conservativ beyin* ortaya çıxır. *rock*dan başqa heçnə dinləyə bilmirəm deyən adam yalan demir, ama yanılır. dinləyə bilər, sadəcə beynini/ruhunu çərçivələşdirib. ömürlük özünü eyni əhvala salıb. doğuşdan da ola bilər. yəni bu sözü işlədənlərin hamısı yanılmır, böyük bir qismi yanılır.