bugün wiki təsadüfi son
sözaltı sözlük
məsləhət postlar mesaj Profil

...

qısa qorxu hekayələri

əjdahalar   googlla
dünənin ən bəyənilənləri - sonuncu insanın ölüm səbəbi - bertrand zobrist
    12. bunu quora-dan tapdım

    qlazok
    https://i.imgur.com/ocuKT7C.jpg


    donna adında 15 yaşlı qız atasıyla bərabər şəhərkənarında balaca bir evdə yaşayırdı. anası öldükdən bəri donnanın hər şeyə görə atasına ehtiyacı var idi. onların münasibəti əla idi və bir-birlərini çox sevirdilər.

    bir səhər donnanın atası iş səyahətinə çıxası olur. onlar qəlyənaltı edərkən atası evə gec saatlarda gələcəyini bildirdi. sonra o qızının alnından öpdü , çantasını götürdü və ön qapıdan çıxdı.

    həmin gün donna məktəbdən gəldikdə bəzi ev tapşırıqlarını edib biraz da televizor izlədi. gecə yarısı olduqda atası hələ də gəlməmişdi , donna da yatmağa qərar verdi.

    o gecə bir yuxu gördü. özünü maşınlarla dolu şosse yolunda dayanarkən tapdı. avtomobil və kamazlar siqnal verərək keçirdilər. yolun qarşı tərəfinə baxdıqda tanış bir simanın o tərəfdə dayandığını gördü. atası idi. əllərini ağzı kənarında yumrulamışdı və görünüşə görə qışqıraraq ona nəsə deyirdi amma donna nə dediyini anlamadı

    nəqliyyatın vıyıltısı davam edərkən o eşitməyə çabalayırdı. atasının gözləri qəmgin idi. görünürdü ki ümidsiz halda nəyisə bildirməyə çalışır. donna güclə də olsa sözləri başa düşürdü : “qapını...açma...”

    qəflətən donna qəribə tıqqıltı səsiylə yuxusundan oyandı.

    tak tak tak.

    sonra kimsə aşağı pilləkəndən qapının zəngini basmağa başladı.

    rinq rinq rinq.

    yatağından çıxıb tapıçkasını geyindi. sonraysa bircə gecə köynəyi geydi , pilləkənlərə qaçıb ön qapıya getdi.

    qlazokdan baxarkən çöldə atasının sifətini gördü. o düz donnaya baxırdı. qapının zəngi israrla çalmağa davam edirdi.

    “yaxşı, səbr elə. gəlirəm!”, qız qışqırdı.

    qapının sürgüsünü çəkdi və açmaq üzrəydi ki dayandı.

    qlazokdan atasına yenidən baxdı. atasının üz ifadəsində nəsə anormallıq var idi. gözləri geniş açılmışdı. dəhşətə gəlmiş kimi bir görüntüsü vardı.

    sürgünü əvvəlki yerinə sürüşdürdü.

    “ata!”, qapının arxasından qışqırdı. “açarlarıvı unutmusan?”

    rinq rinq rinq.

    “ata, mənə cavab ver!”

    rinq rinq rinq.

    “ata, nə olar! səsivi eşitməliyəm!”

    rinq rinq rinq.

    “orada sənlə bərabər başqa biri də var?”

    rinq rinq rinq.
    “niyə cavab vermirsən?”

    rinq rinq rinq.
    “səsivi çıxartmayana kimi qapını açmayacam!”

    qapı zəngi təkrar-təkrar çalmağa davam edirdi amma nəyəsə görə atası qızının ümidsiz ağlamasına cavab verməyi rədd edirdi.

    gecənin davamında, qorxmuş qız koridorun bir küncünə qısılmışdı, köməksizcə fasiləsizcə çalan qapı zənginə qulaq asırdı. görünür ki bu saatlarla davam etdi. nəticədə qız narahat halda yuxuya getdi.

    o şəfəq vaxtı oyandı və hər şeyin səssizliyə qərq olduğunu dərk etdi. qapıya kimi süründü və yenidən qlazokdan baxdı. atası hələ də ordaydı və ona baxırdı.

    o ehtiyatla qapını açdı və xəyal edə bilməyəcəyi dəhşətlə qarşılaşdı.

    atasının ayrılmış başı qapının üstündən mismarlanaraq sallanırdı
    qapı zənginə bərkidilmiş not var idi. kobudcasına, səliqəsiz əl yazısıyla oxunurdu: “ağıllı qız”.



hamısını göstər

üzv ol

...