28. Əsgərlikdə xidmət elədiyim zastava çox mənzərəli bir yerdə yerləşirdi, ətraf meşə, dağlıq ərazi. Həmin qış zastavamıza istilik sistemi çəkilmişdi, daha klassik odunlu peçlə qızdırmırdıq kazarmanı ( amma onun ləzzəti tam başqa). Zastavanın da rəisi nöyütü satmağın dərdindən odun peçini çıxartmamışdı, nöyütə qənaət edərək hər iki variantdan istifadə edirdi. Bir gün sabah kazarmaya baxış keçirəndə gizirlərlə, gəldi dayandı düz mənim çarpayımın qabağında. Mənim də çarpayım qapıdan girəndə sol tərəfdə idi, peçlə üzbəüz olduğundan, söhbət eləməyə ən münasib yer oraydı. Səsə yuxudan kal ayılıb, kravatın ortasında oturmuşdum ki, görəsən burda nə verir baş ( zastavada yuxu vaxtın çıxmaqla hesablanır), rəis də qayıtdı ki, bəs filankəsov istəyirik odun peçini də saxlayaq, istilik sistemini də paralel istifadə edək, necə fikirləşirsən? Mən də qayıdıb dedim ki, gözəl fikirdi, cənab baş leytenant, dəyərləndirmək lazımdı. Yanındakı iki dənə gizir özlərini saxlaya bilməyib, qəh-qəh çəkərək güldülər -* Rəis də avtoritarın dibi, heydər əliyev xəstəsi. Yenə qayıtdı ki, bəs gözəl fikirdi filankəsov?! Dedim, hə, cənab baş leytenant gözəl fikirdi. Gülümsədi, getdi. Xətrimi çox istəyirdi pəzəvənk, indi istəməsin, nə də olmasa ali təhsillilərin içində yaralı barmağa yarayan zastavada bir dənə mən idim. Ondan sonra nə vaxt məndən nəsə soruşurdu, bilirdi ki, trolluyacam yenə, özü qabaqcadan qayıdıb deyirdi ki, necədi? Gözəl fikirdi, hə, filankəsov? dəyərləndirək bunu da? -*