crime of the century
əjdahalar googllajim jones - supertramp - breakfast in america
Album ümumilikdə bütöv bir hekayəni izah edir. Çürümüş bir sistemin başlanğıcını təhsil də görür ona görə də istəyir ki, ilk dəyişikliyi məktəbdən eləsin. Burda pafoslu bir fəlsəfə etməsəm olmaz. indi adını unutduğum bir filosof demişdi ki, soxum o təhsil sisteminə ki, hələ də insanlar bir-birilərini öldürmək istəyir. Bu albumun da başlanğıc və prog tarixin ən yaxşı piano sololarına malik olan (əminəm ki, Yes 'dən Rick Wakeman ilk dəfə dinləyərkən gijdillax olub ki, nə üçün belə solo etməyib həyatı boyunca) School mahnısı var. Burdan başlanır. Amma nə təsadüfdür ki, məsələnin göründüyündən də qəliz olduğu bəlli olur. insanlar qabıqlarından çıxmaq istəmirlər, stabilliklərini pozmaq istəmir və eyni dərəcə vəhşicə cinayətlər törətmək istəyirlər. Bunu hide in your shell sözləri ilə görmək olar amma mahnıda istifadə edilən instrumentlər o qədər feyziyab edir ki, lyrics dinləmək belə istəmirsən. Çünki artıq uçmusan (son zamanlarda deyəsən bu sözü yaman çox istifadə edirəm).
Albumu bəlkə də dəfələrlə dinləmişəm amma hələ də bezmədiyim albumlardan biridir. Hələ Asylum ilə elə qəşəng piano girişi var ki, sanki klassik musiqi konsertinə giriş etmisən amma bundan sənin xəbərin yoxdur. Piano ilə başlayan Saxsaphone ilə bitən insanoğlunun yaratmış olduğu ən yaxşı işlərdən biridir.
üzv ol