7. 1992dən sonra ilk dəfə idiki xocalı torpağında qan ağlayan ağaclar artıq sevinc gözyaşlarıyla nəmləndiyinə o qədər əminəm ki.. Cingizin səsi, uşaqların şəkilləri ,insanların donmuş çılpaq ayaqları tək tək film fragmenti kimi gözümün qabağından keçdi, əvvəllər hüzünlə canımızın yanmasıyla xatırladığımız o şəkillər indi gözümün qabağından keçəndə yarı gülümsəmişdim. Artıq onlarında ruhları şad olacaq, torpağın dərinlinə qədər axan qanları paklaşıb xocalıda çiçək açacaq.. 1992də şəhid olan hərkəs artıq bu ildən etibarən çiçək kimi dünyamıza geri dönəcək..