hekayənin əvvəlinə gedəsi olsaq mən və yaxın dostumun iki partizan kimi babalarımızın 41-45 ci illərdə elədiyi kimi müqəddəs torpaqlara ayaq basıb tarixi təkrarlamaq idi .
çexiyada başlayan gəzinti bratislavada burnumdan gələcəkdi. ortada xüsusi kinolara bənzər bir hadisə yoxdur ancaq ölkənin paytaxtı bratislavda gördüklərimi , xatirəmdə qalanları yazmaq istərdim. sol frame`də başlığı görüb bari orda olan biri kimi yazım necə bir yerdir.
çexiyada keçən ilk günümdə öz ağlımızca ölkənin nəqliyyat sistemindəki (metrolarda falan turniket olmadığından rahat qatara minə bilərdin. ancaq vaqonlarda bilet yoxlanışı olurdu) bug`ı tapıb belə getsə parkda qabağımızda kakasını edən itin sahibini şikayyət edib oturum belə ala bilərik kimisindən zarafatlarla əylənirdik.
vaxt yetişdi, vədə çatdı. macarıstana getmək , dostumu sevgilisi ilə rahat əylənsin deyə tək başına buraxıb yola qoyuldum. nə qədər tez yola düşsəm o qədər yaxşı olacağını düşünüb qatara mindim. ancaq ortada xırda bir məsələ var idi . hesablamalarımızda saat gecə 12 də filan bratislavaya çatıb növbəti qatara minməli ordan da macarıstana yola düşməliydim. ancaq və lakin bu dediklərimin heç biri olmadı və mənim qatarım səhər saat 6 da filan gələcəkdi.
və bununla bratislava xatirələrim yazılmmağa başladı. vağzalı bakının ən ucqar qəsəbələrini xatırladan , işıq dirəklərinin sallandığı , ətrafdakilərin ingilis dilini elə də yaxşı bilməməsi filan mənim " sənə lazım idi qışda marojna ? "sözləri ilə dostumun zarafat dolu sözləri yadıma düşürdü.nə badə bratislavada filan düşərsən elə bir səhvi eləmə adamın götündən qan alarlar.hər yerdə keçəl , skinxetlər var .bir dəfə belindən qaldırıb qarpız kimi yerə çırpsalar bəs edəcək sənə.eyni ruslarla dağıstanlıların yutub vieolarında olduğu kimi. adamın sözlərin xatırlayaraq güvənli ola biləcək keçiddən başqa bilet almaq üçün yer axtarırdım . koroğlu metrosun xatırladan keçidlərdə yolu tapmağa çalışan vaxt qabağıma adamın dediyi kimi boyları iki metrə yaxın iri yarı başları keçəl adamlar gəlirdi. "sikməsələr bari "deyib tez yolumu dəyişib , vagzalın bilet satılan tərəfinə gedib çatmışdım.
qapını açıb içəri girirdim ki ta ta ta tammm . toyuq dəninə şığıyan kimi üstümə cuman 7-8 nəfər dilənən qaraçı və onlardan xilas olmağa çalışan mən.
ən azında vağzalın içində güvənli yeri tapıb səhərə kimi burda gözləyə biləcəyimə sevinirdim bilet olmasa belə.nə bilet oldu nə də mən vağzalda gözləyə bildim.telefon sönmməsi deyə yükləməyə qoyduğum priz yerdən olduğu üçün mən məcbur yerdə bardaş qurub vaxtın keçməsini gözləyirdim ki iki polis başımın üstün qara bulud kimi alıb " nə sihhhdirirsən burda " ədası ilə vağzalın bağlandığını , məcbur buranı tərk etməyimi istədilər . Artıq mən və qaraçılardan başqa heç kim qalmamışdı vağzalda. videoda qaqaşın dediyi kimi " günahlarımdan arıncağım , həccə gedəcəm " təki burdan sağ çıxım . adamlara görünmədən ara küçələrə keçib ən yaxın otelə filan getməyi planlayırdım. rastıma çıxan ilk otel beş ulduzlu gecəsi 150 dollarlıq filan bir yer idi. o pulla mən təyyarə ilə istanbula filan uçardım. nəysə sikdir et deyib hostel axtarışına çıxmışdım .tapdığım yerdə də boş yer yox idi. ürəyim götümdə vurarkən tək məqsədim 5-6 saatlıq bir otel tapmaq idi. sakit ,morqu xatırladan şəhərdə 1-2 saat gəzdikdən sonra nəhayyət məqsədimə çatmışdım.balaca rahat deyə biləcəyim hosteldə ödəməni edib bir də pivəmi içib otağıma qalxmışdım.
səhər açıldı və mən lənət şəhərdən ayrıla bilmişdim.
