76. yaşanılsa bir o qədər dəyərli olmayacaq anlar yaşanılmadıqda beynin bir küncündə həmişəlik əlçatmaz xülyalar kimi yaşayır, buna qarşı çıxmaqsa lap mənasızdı, çünki əslində buna ehtiyac var.hər şeyin ideal ola biləcəyi ehtimalı, sadəcə necəsə bəxtsizlikdən başqa cür nəticələndiyinə inanmağa insan ehtiyac duyur.yoxsa necə dözmək olar bu bozumtul mövcudluğa?