19. deməli beş ya altı il əvvəl nurçu yataqxanasında abi idim. mırta, həyat təcrübəsi yığırdım amk. nəysə 52 nəfər tələbəm var idi, hamısı ürəy idilər, 16-17 yaşları varıydı. uşaqlar dərsdə olanda etüddə buların əşyaların qarışdırardım həmişə, günlüklərini oxuyurdum falan. bi gün hasan adında bi qaqaşın günlüklərinin arasından çəkdiyi şəkilləri tapdım, adam bildiyin çəkirdi. ama hamıdan gizlədirmiş bəyənilməz deyə.birdə xatirə dəftərinə öz yaratdığı əlifba ilə yazırdı, acığa düşdüm kopyasını çıxardım səhfələrin başladım çözməyə, hərifləri bir bir çözdüm, həriflər heroqlif formasında idi, yapon hərifləri kimi. sonra bir gün bunun çəkdiyi şəkillərin arasına öz əlifbası ilə "çox gözəl çəkirsən, davam et" yazdım. bir də baxdım axşam otağımda mənim yazdığım kitabın arasında (o vaxtlar roman yazırdım guya aq) bunun əlifbası ilə "tek zeki olan sen değilsin : )" yazılıb. yəni ki sən mənim əlifbamı çözdün məndə o yazını ora yazanın sən olduğunu. bundan sonra hasanla yaxın olduq, bu birdəfə sözarası demişdiki rəssamlıq kursunaa getsəm daha yaxşı çəkərəm, ama gedə bilmirəm pula görə. atası yox idi. həftə sonları hamı evinə gedəndə bu yurdda qalırdı bir iki dəfə mən pul vermişdim getsin evinə. yaxın şəhərdə qalırdı. mən yurdda abi olduğum üçün pulsuz qalırdım, kantində pulsuz idi mənə, uşaqlara namaz falan qıldırmalı idim guya, özüm qıla bilmədiyim üçün onlarıda qıldırmırdım normal olaraq. əl qərəz, pulum olurdu yəni yurd pulsuz olduğu üçün, hasanın getmək istədiyi kursun aylığı 25 manat idi, 50 manat verdim hasana dedim kursa get, o vaxta qədər güləşə gedirdi, və güləşdə türkiyə yeddincisi olmuşdu birdəfə. dedim güləşə getmə, rəssamlıq kursuna get, əvvəl pulu qəbul etmək istəmədi, sonra danışdıq ki 1-2 ay sonra kursda öyrəndikləri bilgilərdəndə istifadə edərək mənim portretimi çəkəcək, razılaşdıq. 1-2 ay sonra mənim portretimi çəkdi, gətirdim azərbaycana otağımdan asdım.

bayax papamın iki dostu şəkil çəkməkdən söhbət edirdi, həvəsləndim hasanın çəkdiyi şəkili gətirdim, göstərdim. birdən arasından bir kağız düşdü "hediyemi kabul edersin inşallah, senin sayende oldu, allah senden razı olsun. hasan".

bundan böyük hiss? nadir olar, o an tüklərimə qədər hiss etdiyim titrəmə həyatın əslində həmişə o qədər də cındır olmadığının bir sübutu idi.

kişilərin öz duyğularını gizlətmək məcburiyyətində qalması tanrının bir cəzasıdı ya hədiyyəsi. papanın dostları arasında gözümün yaşını kipriklərimlə silmək məcburiyyətində qaldım. bu işdə uzmanlaşmışam artıq, kipriklərlə göz yaşı silməyə.

hasanın çəkdiyi şəkili anonimlik pozulmasın deyə qoymuram -* onsuz da sözlükdə anonimliyi ən çox sikilmiş olan mənən aq -* ama notun fotosunu qoya bilərəm, dursun sözlüyün bir kənarında .