10. Özümün də mənsub olduğu etnik qrup. Tatlar və onların faciəvi şəkildə kütləvi assimilasiyalara uğraması haqqında uzun uzadı yazmaq olar lakin mən bu tarixi prossesin yalnız xronoloji tərəfinə toxunmağa çalışacağam. 1813-cü ilə qədər, yani gülüstan müqaviləsi öncəsi Bakı xanlığı, Dərbənd xanlığı, Quba xanlığı və Şirvan xanlığının həmən həmən əsas etnik altyapısını Tatlar formalaşdırırdı. Lakin Rusların yani Çar imperiyasının gəlişi ilə işlər dəyişməyə başladı, O dövrlərin Qacar dövləti bütün dünya tərəfindən Persiya imperiyasının xələfi olaraq tanındığı üçün dünya Qacar dövlətini "Neo Persian Empire" olaraq tanıyırdı. irandilli Tatların və Talışların isə Çar Rusiyasının fəth etdiyi bu ərazilərində yaşaması Rusların nöqteyi nəzərindən gələcəkdə yaşana biləsi potensial təhlükədən başqa bir şey ərz etmirdi. Xüsusən də biz Tatların linqvistik olaraq Farslara çox yaxın olmağımız Rusları hərəkətə gətirmək üçün yetər və artar belə. 1860-1862 ci illərdə əhalinin qeydə alınması sonrası, Çar Rusiyasının statistika komitəsi tərəfindən təqdim edilən demoqrafik nəticələrdə tək Bakı quberniyasında 250.000-dən çox Tat yaşayırdı. Abbasqulu ağa Bakıxanov da 1841-ci ildə qələmə aldığı "Gülüstani-irəm" adlı əsəsrindədə olduğca təfərrüatlı şəkildə bu məsələyə toxunur. Adı çəkilən əsəsrdə: "Bakı qəzasında 32 kənddən 28'i Tat dilli, digər 4'ü isə türk (tərəkəmə kəndi) idi" deyə qeyd edilir. 19cu əsrin sonlarına doğru getdiyimizdə Ruslar cənubi qafqazın, O, cümlədən Şimalın etnoqrafik və geo siyası quruluşunu məhv edib sonra da yenidən inşa etdilər. Şimal Qərbdə Çərkəz problemi vardı ki bunu fiziki genosidlə həll etdilər lakin biz Tatları fərqli bir yolla, kultural assimilyasiya ilə məhv etməyə başladılar. 1890-cı illərdə Rus-tatar məktəbləri açılmağa başladı və bu məktəblərin episentri Tatların kompakt şəkildə yaşadığı Bakı, Şamaxı və Quba kimi şəhər və rayonlar idi. Təbii ki o illər Tat dilində hər hansısa bir təhsil mərkəzi yox idi (heç indidə yoxdu) Bu məktəblərdə oxuyan və məzun olan Gənc Tatların çoxu zamanla öz dillərindən uzqlaşdılar və Türk dilini məniməməyə başladılar bu bir neçə nəsil belə dəvam etdi və 1930cu illərə gəlib çıxdığımızda görürük ki Tat nüfusu 250.000'dən 70.000'ə düşüb. Tatlara ikinci ən böyük zərbə isə 1930cu illərdə Stalin politikaları yürüdən Mircəfər Bağırov tərəfindən vurulub. Tat,Talış və digər qeyri Türk xalqların şəxsiyyət vəsiqələrində milliyət/xalq qisminə Azərbaycanlı/Tatar yazılması zatən sönmək də olan xalqın işığını daha da söndürdü.