63. Dinə inanmaq mənəviyyat məsələsidir. inanmaq kiminə görə cahillikdi kiminə normal bir şey. Mən inanclı biriyəm. imanım çox güclüdür desəm yalan olar. Çünki mən də sorğulayırdım, çıxılmaz vəziyyətlərdə qalırdım, hər sualıma cavab tapa bilməyib dəli olurdum, bəzən inancımı itirmək üzrə olurdum. Həftə 8 mən 9 stress, əsəb, depressiya zırt pırt. Amma bir yerdən sonra anlayırsan ki, sorğulamağın mənası yoxdur. Onsuz da cavab tapa bilməyəcəksən və kiminləsə bunun müzakirəsini aparmaq, spor eləmək mənasız olur. iman etmək yaradanın gücünə, qüvvəsinə, hikmətinə sorğusuz sualsız inanmaqdır. Məsələn: axirətin var olmasının heç bir elmi sübutu yoxdur. Elmə görə insan ölür və müəyyən müddət ərzində çürüyür gedir. işin fiziki, bioloji tərəfi aydındır. Lakin ölümdən sonrakı həyat barədə bizə yalnız müqəddəs kitablar məlumat verir ki, buna inanıb inanmamaq artıq iman məsələsidir. Başqa variant var? Ölüb o dünyanı görüb sonra geri qayıdan birini görüb yaxud eşitmisiniz? Belə bir şey olsa da deyəcəklər adam ölməyib, sadəcə kliniki ölüm keçirib və şüuraltında formalaşan düşüncələrin nəticəsi olaraq yuxu görüb. Bu qədər. Vəssalam. Oldu bitdi. Digər bir məsələ, elm yalnız proseslərin baş verməsinə (dünyanın, insanlığın, müxtəlif canlıların yaranması, təbiət hadisələrinin baş verməsi və s.) "necə?" sualını verir və müxtəlif variantlar irəli sürür. Amma heç vaxt "niyə?" sualını verməyib, verə bilməz, verməyəcək də. Çünki heç vaxt elmi əsası olan cavab tapmayacaq. Axirət, yaradanın necə olduğu, nəyə bənzədiyi kimi şeylər. Bütün bunlara inanmaq isə iman gətirmək adlanır ki, iman hər insanda fərqli olur. Bəzi insanlarda isə ümumiyyətlə olmur.