90. Demirəm evimdir, çox maraqlıdır. əsl metropol. çünki içində hər cür insan var.

hər halda ölkənin ən keyfiyyətli və uzunömürlü sənət fəaliyyəti həmişə buradan başlayıb. Pentagram, manga, eightyfour, battery doll, tnk, zakkum, ... Ən yaxşı səhnə təhsilini də verən Ankara Dövlət Teatrı Hacettepe Universitetinə bağlıdır.

Görməli və görülməli yerlər məhduddur, lakin bu, insanın ruhunu əbədiləşdirir. onsuz da hər şey Çankaya mahalının sərhədləri daxilində qalır. Kampüsler, seçkin parklar və dərələr... yeri Çankaya gecə həyatı təqdim edir. Dostlarınız və sevdiklərinizlə dar, qaranlıq küçələrdə dolaşdığınız zaman “Mən burada əbədi yaşaya bilərəm” hissini yaşayırsınız.

qış həqiqətən soyuq olardı. Son bir neçə ildir ki, soyuq olmayıb, amma bu hələ də isti olması demək deyil.

Qışda ediləcək ən yaxşı fəaliyyət səhər saatlarında Kurtuluşdakı sənətkar restoranlarından birində mərcimək şorbası içməkdir. bol limon və isti şorba isinir. oradan isə Cebeciyə piyada getməlisən. Bu yeganə düz yoldur. lol.

Bulaqlar yağışlı olduğu üçün çöldə oturmağı unut. Şəkər deyilik desən də, ərimərik, yaz yağışı sənin düşündüyün kimi olmur. Əvvəllər may ayının ortalarında bitən yağış indi ancaq iyunun ortalarında kəsilir.

Ankarada ən çox sevdiyim fəsil yaydır. çox çəkmir. inanılmaz dərəcədə isti deyil. çox vaxt stulumu götürüb Ahlatlıbelə gedirəm. Digər parklara nisbətən daha az izdihamlıdır. Artıq uşaqlığımı Çankaya-Gölbaşının yaşıllığında keçirmişəm. Hətta mən mamak, Keçiören, Altındağ, Sincan, Etimesqut kimi yerləri çox yaxşı tanımıram. insan profili kəskin şəkildə dəyişir.

kampus həyatı əfsanəvidir. Qışda qartopu döyüşlərinin son həftədə xəstələnəcəyinə zəmanət verilir. Əvvəllər bayramlarımız olurdu. daha yox. amma prezidentim Mənsur gələndən bir az da konsertlərdən narahat olduq. lakin konsertlərin keçirildiyi yerlər ümumiyyətlə çox da qorxulu deyil.

Söhbət əyilmiş dərə, millət və gənclik parkı üçbucağından gedir.Melih Gökçek zamanında axşam saat 22-dən sonra ictimai nəqliyyat deyə bir şey olmadığı üçün əyilmiş dərədəki seyfi cızmışdım. gecə həyatı çox rənglidir. Bizdə pavilyondan pavilyona gec mikroavtobuslar gəlir. onların yeganə rəqibləri sənindir. Onların çox elit sürücüləri var. halbuki hamını “bacı” kimi görmələri gəncliklərinin şöhrətidir.

Evimi hamı kimi sevirəm. Axı hər küçənin ayrı bir xatirəsi var.