4. bilinənin əksinə sadəcə tək bir "yaradan"ın əl işi deyil, bütün tanrıların özlərindən qataraq ilk insana həyat verməsi, şeytanın isə onu materializə etdiyi prosesdir.

düzdür, heç kim deyə bilməz ki, "sadəcə mənim inandığım doğrudur", amma hamımız həmişə adəmin allah tərəfindən "ol" əmri ilə yarandığını görüb-eşitmişik. ki, quranda da bu yöndə yazılır, lakin satanizm nöqteyi-nəzərindən bu proses sadəcə bir "ol!" əmri ilə limitlənilməyəcək şəkildə geniş açıqlanılır. necə?

adəmin yaradılmasından öncəsindəki hadisələrə nəzər yetirmək lazımdır. "həqiqətlər kitabı"nda yazılana görə, tanrılar öz məkanında kainatın müxtəlif ünsürlərindən özlərinə enerji təmin edə bilən, insanüstü varlıqlardır. yaşamaq üçün yemək, su deyil də, aid olduqları elementin, ya da ünsürün onlara verdiyi enerjidən istifadə edirdilər.

yenə kitabda deyilir ki, həyat-ya da adəm torpaqdan deyil, əksinə alovdan yaranmışdır. səbəb kimi, tanrıların dünyaya öz həyat nəfəslərindən verdilər. o zamanlar bu tanrılar belə tanrı deyildi, çünki tanrını tanrı edən insan da yox idi, onlara səcdə edənlər olmadığı üçün əslində tanrılar da yox idi, çünki insanlar yarandıqdan sonra yaratmışdılar öz tanrılarını.

dünya qaya formasında idi və tanrılar ona alov üfləmişdilər. qayanın içərisindən atəş doğulmuşdu. atəş qayanı əritdi, sonra buxarlaşdırdı. püskürən qaz qayanı sardı, şimşəklər çaxdı. və maraqlısı, tanrıların ruhları vardı bunların hər birində.

qazlar havada saçıldı, qayanı oydu, atəş yandı, su yarandı. tanrıların hamısının ruhu vardı bunların içində.
amma yer üzündə həyat yox idi. tanrılar yerin bir qismini digər hissələrin vəhşətindən qorumaq üçün oranı ayırdılar. ki, digər dinlərdə buna cənnət deyilir, lakin bir cənnət qədər gözəl ola bilməyən, amma heç bir gözəlliyi də olmayan, eyni zamanda yaxşı bir tərəfi də olmayan bir bağça idi bura.

4-cü ölçü deyilir hazırda elmi cəhətdə. kitabda deyilir ki, orda olsan, əslində nə oranın içindəsən, nə də çölündə. hər yerindəsən, amma heç bir yerindəsən. insan ağlı hələ ki, oranı tam anlamış deyil. necə ki, 4-cü ölçü.

nə isə, tanrılar burdan yer üzünə həyat saçmağa çalışanda, bu da birdən bir "ol!" işarəsi ilə olmamışdı təbii ki. minlərlə heyvan, bitki, bakteriya dəfələrlə sınaqdan keçirilərək fail-fail-win misalı, uzun zaman ərzində dünyaya salınırdı. ağlınıza təkamül gəldi, elə deyil? mənim gəlmişdi* ehu

atəşdən yaranmaq söhbəti ilə bağlı da çoxlu nəzəriyyə var. ən sadə dildə belə izah verəcəm. digər dünyəvi dinlərin dediyi torpaqdan yaradılma ilə, satanizmdə vurğulayaraq deyilən atəşdən yaranma əslində elə məntiqə ən uyğunu kimi gəlir. necə? okeanın dərinliklərinə enəndə, burda "bacalar" deyilən mövhumlar olur. hansı ki, sualtı vulkanların okeanın dibinə çıxıb, sonra ani soyuma ilə daşlaşaraq onlarla metr yüksəyə boru şəklində uzanması nəticəsində yaranır. və bunun ətrafını araşdıranlar, orda prokariot canlı növlərinin yaşadıqlarını görürlər. hansı ki, suyun içindəki molekulların bir növ bacalardan ayrılan istilik və üzvi maddələrlə reaksiyasından alınan bir hüceyrəli bakteriyalar yaranır. alın sizə atəşdən alınan həyat? ki sonradan prokariot canlıların eukariotlara təkamül etdiyini də hamımız bilirik.

kitab nə deyir? tanrılar yer üzünə insanı yaratmağa çalışdıqda ... çıxdı ortaya və dənizin ən dibinə girərək çalışmağa başladı. alın sizə atəşdən yaranan həyat

... nədir deyə soruşsanız, biz ona şeytan deyirik, lakin dediyinə görə həmin bağçada onun adı bizim qulaqlarımızın eşidib, beynimizin anlaya bilməyəcəyi cinsdən idi. hani insanüstü varlıqlar bunlar

suyun altında insanın təməl quruluşunu yaratdıqdan sonra, yer üzünə çıxaraq geri qalan parçaları təmin etmişdi o. sonra həmin varlığı alaraq(qeyd: hələ də insan deyil, sadəcə bir varlıqdır) tanrıların məkanına qalxdı. bədən quruluşu yaşamaq üçün əlverişli idi, lakin gərəkən zəka və həyatdan yoxsun idi. hətta onun çoxalma orqanları belə yox idi. və tanrılar ona öz nəfəslərini verərək ona həyat bəxş etdilər. buna görə insan tək bir tanrı deyil, bütün tanrıların qarışığı idi. ki, bu da sonradan insanın tək tanrının əmrindən çıxaraq bağçadan qovulmasına səbəb olacaqdı, amma hələ ora çox var.

məxluq ayağa qalxdı, lakin onun yaşamaq üçün enerji ala biləcəyi bir sistem yox idi. həzm sistemi yox idi, ona lazım olan enerjini bağçadakı tanrılardan alırdı yalnız. sadəcə nəfəs ala bilirdi, məqsədsizcəsinə bağçada dolaşırdı. və bu məxluq zamanla yatırıldı tanrılar tərəfindən. onu klonlayaraq bir çox versiyasını yaradıb dünyaya buraxırdılar. lakin hər dəfəsində bir əksiklik çıxır, məxluq ölürdü. yenə təkamül, elə deyil mi?

yeni kopyaların həzm sistemləri yox idi, ona görə aclıqdan ölürdülər. həmin vaxt şeytan yer üzünə qayıdaraq onlara yazığı gəldiyindən yox edir. çünki bu proyektin belə deyək, team leadi şeytan özü idi və digər heç bir tanrı (şeytanla allah xaric) hansısa bir varlığı öldürə biləcək gücdə deyildi. daha sonra şeytan bağçaya gələrək məxluqu yenidən şəkilləndirir.

daha nə başınızı ağrıdım, bir müddət belə deneme-yanılma sonrasında məxluqun son versiyası yuxudan oyandırılır və ayağa qalxır. tanrılar ona bir ad verir, biz o adı adəm olaraq bilirik.
tanrılar adəmə ad verdikdən sonra özləri də bir ad almaq məcburiyyətində olur, çünki onların adları adəmin anlaya biləcəyi formada deyildi. adəm yaradılandan sonra dünyadakı hər şeyə insani bir ad qoymaq şərt olmuşdu.

adəm ilk başda nə qadın, nə də kişi idi. cinsi orqanı yox idi, lakin cinsəllik tanrısından da bir parça gəzdirdiyi üçün, bədənində həm kişi, həm qadın hormonları daşıyırdı.
adəm bağçada uzun müddət gəzdikdən sonra sıxılmağa başlamışdı və adəmə bu hormonları verən tanrılar anlamağa başlamışdılar. adəmin başqa kopyaları düzəldilmiş, adəm yatırılmışdı. lakin onlar da eyni hissizlik, kədər, içə qapanıqlığı yaşayırdılar.
və beləcə daha bir şərt doğdu, adəmin cinsiyyətinin ayrılması. adəm üçün qarşı bir cins yaratmaq üçün tanrılar işə qoyuldular. onu yenidən yatırdılar, qabırğa sümüyündən bir parça alaraq, ondan yeni bir kopya düzəltdilər və həvva adlı ilk qadın yaranmışdı.

həvvanın adəmdən daha sonra yaranması o demək deyildi ki, həvva adəmdən daha zəif idi, ya da aşağı idi və s. çünki həvva yaranarkən adəmin zehnindəki 2000 illik təcrübə ilə birgə doğulmuşdu. ona görə heç biri bir-birindən daha üstün deyildi.

tanrılar böldülər insanı iki yerə, amma insanlar axtardılar başqa insanla bütünləşməyi, çünki onlar bir bədən idilər əslində.

həvvanın yaranması ilə, tanrıların məkanındakı ayrışma da başlamışdı. allah və onun tərəfindəki tanrılar insanın cinsəlliklə deyil də, klonlanaraq çoxalmasını istədikləri halda, digər tanrılar onun tərsini istəyirdilər. həmçinin, insanın artıq əvvəlkdindən daha yaxşı olduğunu görüb onu özlərinə kölə etməyə çalışaraq ondan enerji almağa çalışmışdı, sonradan pisləşmiş tanrı və onun yanındakı digər tanrılar.

elə qırılma nöqtəsi də burada yarandı, və şeytan o məkandan bir dəfəlik çıxıb getdi. ta ki, adəmlə həvvanın gözlərini açacağı günə qədər.