15. kompleks özü onsuz yersiz şeydi. yerli olanını görmədim. belədəki tələskənlik. bir millət olaraq düçarıq bu psixologiyaya. heç bir işi sakit, təmkinli edə bilmirik.
marketə gedirik tez-tez alıb-ödəyib qaçıb gedirik,
sərgiyə gedirik 5 dəqiqə içində hərşeyi scan edib cırırıq aradan,
kitab dükanında başqa kitabları incələmək kimi bir lütfdə* özünə bulunmadan, tez beynimizdəkini alıb cumuruq çölə,
mağazaya giririk və elə bil malları biraz oyan-buyan eləyib dəqiqləşdirsək bizi döyəcəklər ya da butulkaya otuzduracaqlar.
növbə gözləmək mədəniyyətimizin olmamağı da bundan irəli gəlir. gözləyənə söyüş var!
(baxma: dayanma snikerslə)
bu uzun müddətlik ölkədən kənarda yaşamaq mənə təmkinliliyi öyrətdi. gözlərimi ətrafa daha da açdım sanki. incələməyə, maraqlanmağa, sorğulamağa başladım. yolda yeriyəndə fikirli, qaçaraq sürətli addımlarla deyil daha rahat, aydın yeriməyə, ərtafıma diqqət ayırmağa başladım. belə daha çox şey öyrənir adam, daha çox müşahidə apara bilir, kənar qıcıqlandırıcılar bir tərəfə ey adam çox rahat olur. bunu bakıdaykən niyə etmirdim? çünki bakıda eşşək kimi işləyirdim. işlədiyim yerdə 10 dəqiqə gecikənə 30 manat cərimə var idi və nahar vaxtı yox idi. nahar etmək imkanı düşəndə* səhər 8dən başlayırsan və axşam 5ə ancaq düşür o imkan tez yeyib bitirməliydin yoxsa narazıçılıq ola bilərdi. həftəonu qavramım güllələnmişdi 2 il müddətində çünki, 7 günün 7sini də işləyirdim. kapitalın da onun kapitalizminin də varın yoxun siksinlər deyə də bilmir adam çünki, o var-yox elə bizim alın tərimizdi. nəisə belə yəni. qanım qaraldı yenə. siz siz olun heçnə üçün tələsməyin. zövq alın. sıçmaqdan belə zövq alın yəni, onu belə tələsmədən edin. qaçhaqaçla ölümü daha da tezləşdirir insan.