36. haqqında oğuz atayın bu şeiri yazdığı şəhər:

siz de benim gibi,
günleri
sevgiyle isteyerek
değil de, takvimden yaprak koparır gibi gerçek
bir sıkıntı ve nefretle yaşadınızsa, ankara güneşi sizin de
uyuşturmuşsa beyninizi, ata’nın izinde
gitmekten başka bir kavramı olmayan
cumhuriyet çocuğu olarak yayan,
pis pis gezdinizse
hergele meydanı’nda, bu sarı ve tozlu alan
iğrendirmediyse sizi,
bir taşra çocuğu sıfatıyla özlemeyi bilmiyorsanız denizi,
kaybettiniz.
oysa,
aynı hergele meydanı’nda,
gölgede on beş, güneşte yedi buçuğa tıraş eden
berberleri görmeden
yalnız renkli yanını yaşadınızsa hayatın
ver hergele ve beygir olduğunu duymadınızsa atın,
sakalı uzamış seyyar satıcılara kese kâğıdı satmadınızsa,
içinde süt ve salebin olmadığı “dondurma
kaymak”tan tatmadınızsa
kazandınız.
en bayağı ve en müstehcen
romanları kiralamak için gecesi beş kuruşa,
samanpazarı’na çıkan yokuşa
değil de sağa sapın.
etiler’in at oynatmış olduğu
ankara’da