100. məzahirin əsəbi üzərindən atilmamiş bir də bu şilləni acı acı yedikdən sonra arxasina döndü baxdi. əsgərlik yoldaşı , petuşkanin qabaxda gedəni badimcan burunlu ələsgər idi. şilləni atdiqdan sonra verdiyi əyləncə ilə əbləh əbləh gülürdü. məzahir bir an bu iyrənc mi iyrənc olan sirsifətə, o badimcan buruna sağı gömmək istədi. sonra çevrəyə göz ucu baxdiqdan sonra salamatlıq açısından bu fikrini içində boğdu. istəmsizcə, yalançı gülüşlə salamlaşdı. halını xətrini sordu. ələsgər çay içmək bir az da söhbət etmək təklifində bulundu. nə var ki məzahir istəmirdi. çox elədi çox dedi amma ələsgər nuh dedi peyğəmbər demədi. o an məzahirin ağlında niyəsə qəribə düşüncələr yer elədi. çünki ələsgər nəyinki salamlaşmali, bu insanı gördükdə 1 km arali gəzilməli insan növündən idi.özü də ər növ pis işlərlə, qaçaqçılıqla məsğul olurdu. əsas da narkotik işlərində şanı yürüyürdü. bir yerlərdən eşitmişti bu söhbətləri. nəysə bir kafedə özlərinə yer eləyirlər. ələsgər hey danışır susmaq bilmədən. xışıltılı radyo kimi beyninin ətini yedi köppəoğlu. bir anda ələsgər özünə görə şahanə məzhirə görə hec də yaxşi olmayan, təhlikəli fikirlərlə ortaya çıxdı. ortağı olmağını təklif edirdi. luks həyat, tonla pul, ətli-budlu nataşalar mövzu bahis idi. gəl gör ki dəli şeytan məzahiri yoldan çıxarmağa, pis yola girməyə sövq edirdi amma məzo bu xiyarla ortaq olmaq bir yana eyni havanı nəfəs almaq belə istəmirdi. məzahir bu təklifi dərhal rədd etmək qənaətində bulundu. amma alyoşa tələsməməsini və vəd edilən parlaq həyatı düşünməsini tənbih etdi və mobil nömrəsini verdi. düşündükdən sonra xəbər uçurmasını xahiş etdi. ayrildilar və məzahirin ağlında bu şeytani, yaramaz fikirlər əməlli başli yer etmiş, onu qara-qara düşündürürdü. veriləcək qərar məzahirin həyatinda u-dönüşünə, bəlki də gələcəyi olmayan bir qaranlıq həyata aparabilər.