control

post punk-ın ikonalarından olan,joy division qrupunun peyğəmbəri sayılan bir ian curtis-in biyografiya filmi.
ian'dan bəhs edən bir filmin bu qədər cool olmasını düşünməmişdim.amma bu filmi bir neçə dəfə izləmişliyim vardır.
istər filmdə səslənən replikalar, istərsə də musiqi seçimləri və ian-ın siqareti filmi izləmək üçün yetərincə səbəb yaradır.
filmin ağ-qara kadrlarla çəkilməsi bir ayrı dad qatır. anton corbjin ağzının dadını bilir.

həyata fərqli prizmadan baxtığında, bəlkə də boğula bilərsən

filmdən etdiyim bu replika, həyatımda brainstorm yaratmışdır.insanlığı olanların, içində həqiqətən cool olanların filmidir.bir warhol çapı ilə entry-ə son verək.hansı ki, ian-ın olmaq istədiyi warhol çapı

yazarların sözaltı ilə tanışlıq hekayələri

düşünürəm ki, bunu artıq yazmalıyam.bundan 6 ay öncə günləri mənasızlıqla keçirərkən,rastladım sənə sözlük.həm də klassik bir şəkildə.facebook-da bir dostum van den budenmayer adlı yazarın kiçik olsa da, mənim üçün çox şey ifadə edən #136585 nömrəli entrysini paylaşmışdı.kəşf etdiyim ilk yazar deyə bilərəm.və qanuna uyğun olaraq davamlı sözlüyü oxumağa başladım.
davam edən günlərdən birində ruhanist adlı yazarı kəşf etdim.o da eyni ilə van den budenmayer kimi idi.amma məncə aralarında dünya və yaş fərqi var idi.məsələ orasında deyildi ki, bu 2 yazar ağıllı və ya intellektual idi.burda onlardan da intellektual yazarlar var idi.amma bu onların vecinə də deyildi.sadəcə aralarındakı kontrast mənə yetirdi.
kieslowski və zbigniew ikilisi qoymuşdum adlarını.
bu 6 ay boyunca oxudum səni sözlük.həmdə durmadan.amma yazmaq fikrim yox idi.kompleks olmasa da yaza bilməməkdən qorxurdum.ya da bəlkə də bu sadəcə qorxu idi.
və bu yaxınlarda bu yazarlardan birinin entry-sində keçən bir isim sanki mənə ilham qaynağı oldu.beləliklə mənim sənlə tanışma hekayəm bitdi.və yazarın olmaq nəsib oldu.

krzysztof kieslowski

hissləri kadrlara, səhnələrə, kameralara yansıda bilən adam.o qədər səlis yansıdır ki, güzgü belə çatdıya bilər bunun qarşısında.bəzən onun filmlərinə bildirilən fikirləri oxuyuram.bəzi insanlar onu anlamır, bəziləri filmlərin çox durğun olduğunu və bəziləri isə sənət əsəri adlandırır.

əslində bu fikirlərin hamısı saxtadır.kieslowski nə intellektual insanlara, nə orta statistik düşüncə sahibi insanlara, nə də macəra axtaran insanlara film çəkir.
o sadə insanlara film çəkir.o hissləri ilə yaşayan, öz dünyası olanların dünyasını trois couleurs-a:
bleu, blanc və rouge boyayır.

burda votka shot deyib, bu filmləri daha dəliləşdirən zbigniew preisneri də unutmamaq lazımdır.yəqin ki, mənə görə ən müqəddəs ikili deyə bilərəm.insanı ciddi şəkildə həyəcanlandıra bilirlər.
bu haqda daha da çox yazmaq istəyir insan.amma elə insanlar var ki, ciddi şəkildə sözlər yetmir, entrylər bitmir.
yəqin ki, burda bitsə də gələcəkdə yenidən başlayacaq bu entrynin ardı.

sylvia plath

dahi olunmur, doğulur.ya da dəlilər dahi doğar
bu cümlələrin mənə görə ən çox təsdiq tapdığı yazar.
bəlkə də bu yazara şəxsi simpatiyam var idi.amma the bell jar ona deyil də, yaşadığı həyata simpatiyam olduğunu göstərdi.
o zamanlar hərkəs üçün victoria lucas olan bu intiharlı yazar, bəlkə də bir depressiyanın tarixini yazmışdı.həm də bunu avtobiyaqrafik olaraq etmişdi.hər bir valideynin edəcəyi üzrə sylvia'nın anası da bu əsərin ortaya çıxmasına əngəl olmuşdu.və bu gün hələ də bir çox ölkə də qadağan olunmuşdur.

amma sylvia-nı dayandırmağa yetməmişdi.şeirin birində dediyi kimi:
ancaq şeytan yiyərək məğlub edə bilər şeytanı
və ancaq intihar yeyə bildi sylvia-nı

jean paul sartre

bulantı'nın ikinci günündə bizə:
var olmaqdan başqa heç bir şey yoxdur deyən yazar.ya da bizə antoine roquientini bəxş edən,var olan və ya var olmağa çalışan varlıq və heçliyin qırılma nöqtəsi.
əslində bəlkə də biz bunu hər gün edirdik amma fəlsəfi bir açıqlamaya ehtiyyac duymurduq.belə ki, antoine qaldıra bilmədiyi daş üçün, var olmağı bir mənasızlıq olaraq görüb, bundan bulantı duymağa başlayırdısa, biz nələr keçmişdik sözlük.amma hələ də burda idik.və hələ də var olmağa, var olmaq haqqında entry yazmağa çalışırdıq.
sartre bizi iyrəndirə və eyni zaman da bizi var edə bilərdi.amma kundera qədər ola bilməzdi.

sartre var olmağa çalışırdı bəlkə də, amma kundera var olmağı xəfiflətməyə çalşmışdı.çünki həqiqətəndə var olmaq ağır bir yük idi.adicə biri tərəfindən kəşf edilməmək bizi incidərkən, bunu bir də fəlsəfə ilə açıqlamaq olduqca bulantı gətirə bilərdi.
elə ya da belə sartre oxunulacaq, var olunacaq yazardır.
hələliksə bu başlığa bir daha entry yazmaq sözü verərək, var olmağa çalışaq

eleni karaindrou

eleni kədərdən doğmağı, ondan bəhrələnməyi bacaranlardandır.elə dostoyevsky kimi eleni da sadəcə yaşadıqlarını notlara yazmağı bacarırdı.bir entrydə oxuduğuma görə, ən yaxşılar kədərdən doğurdu.təbii ki, söhbət sənəti içlərində gizlədənlərdən gedir.

eleni bizə xəfif yunan havası, keçmişin izlərini qatmağı, bizi uzaqlara aparmağı və ən əsası dinlənilməyi seçmişdi.dinlənildi də ki, hələ də dinlənilməyə davam edir və edəcək.

keçmişdən eleni gələcəyə eleni

edit:unutmamışkən bəhsi keçən entryni də bura əlavə etsək, eleni daha da rahat və yunan olar məncə.elenili bir gecə:
#159088

makiyajsız gözəl görünən qadınlar

hər halda şərab kimi yaşlandıqca gözəlləşən bir varlıq olaraq, qatqısız maye kimi təmiz olmaq gözəl görünməyə səbəbdir.qadın incəliyi ilə seçilməlidir.gözəlliyi isə onun üçün bir müsbətdir.bəlkə də bu sahədə həyata 1-0 öndə başlayan qadınlar, başqa sahələrdə geridə qalır.ya da daha doğrusu geridə qoyulur.
bununla razıyam qadınlar kişilərə nisbətən incə varlıqlardır.və emosiyalara tez qapılır.amma bunu əldə sübut tutub, onları hər şeydən uzaqlaşdırmaq da ağıllı seçim deyil.

gözəllik keçici bir zamandır.təbiət hadisələri kimi hər şeyin bir zamanı var.osho deyir ki, gözəllik cəsarətdir.ya da cəsarətli olmaq elə gözəllikdir.dünyanı gözəllik xilas edəcəksə əgər,yəqin ki,söhbət təbii gözəllikdən gedir.və bu baxımdan makiyajsız olan qadın dünyanı xilas etmə qüdrətinə malikdir.gözəl və ya çirkin fərq etməz.bir bardaq rakı və ya şərabdan sonra onsuz hərkəs gözəldir

inqilab

inqilab hər şeyə qarşı baş verə bilən, insan əli düzəldilmiş, canlı qüvvəyə malik bombadır.sadəcə bu bombanın təsir qüvvəsi və yayılma sahəsinə görə dəyişir.bəzən bomba da patlamağa qorxur sözlük.
yadımda hardansa ilişib qalan və daima inqilab dedikdə ağlıma gələn bu sözlərə görə, inqilab banklardan başlayırdı.bəli pulu 21-ci əsrin tanrısı sayarsaq niyə də olmasın?! ya da dukhless filmində, inqilabın küçələrdən başladığı deyilirdi.bu yanlış idi.
elə ya da belə, ətrafda durmadan psixoloqiyamıza qorxu və basğı yeridilərkən, bu ölkələrdə inqilab olmasını gözləmək gülünc olar.birdə unutmamışkən inqilab elə bizik.başqasını günahlandırmağa ehtiyyac yoxdur.

cinsəl şüurlanma

bizim üçün çox gec baş verən proses.bu da hər bir təbiət hadisəsi kimi, öyrənməyə haqqımız olan proses idi.amma yox əl vurma öldürər ədası ilə yanaşırdı hər bir kəs buna.o qədər yeridilmişdi ki, bunun yanlış olduğu beynimizə, hər masturbasiya sonrası ağlaya bilərdik.onsuzda bizi yanlış dəyərlərlə böyütmüşdülər.freud'dən başlayıb, foucault'da bitirsək belə kitabları, 60 il eyni fikrə inanan adamın düşüncəsini dəyişə bilməzdik.
yaxşı yadımdadır, ilk masturbasiyam.çox yaxşı hisslərlə başlamış amma sonu ağlamaqla bitmişdi.görəsən bu nə qədər düzgün idi.insan nə qədər sərhədini aşsa da, yetişdirildiyi dəyərlər hər şeyi üstələyirdi.azəri olaraq doğulmaq hər hansı bir yerli olaraq doğulmaqdan fərqli idi.bəlkə də fərqimiz bu idi.
müəllimlərin anatomiya dərslərini ümumiyyətlə keçməməklərini demirəm hələ.hər şey bir xaosa döndərməyi bacaran bizlər, insanın ən təməl və təbii ehtiyyacını yox saymağı bacarmışdıq.bununla məşğul olmaq bir yana hətda bu haqda danışmağı, məlumat verməyi və ya almağı belə utanc bilirdik.
bu proses ağırlıqlı olaraq üçüncü dünya ölkələrində baş verirdi.çünki biz primitiv məsələləri qloballaşdırmaqda mahir idik.
bu gün həyat davam edir.bu həyatın davam etmə səbəbi olan bizlərsə, hər gün bir parçamızı itirərək sürətlə davamsızlığa doğru gedirik.və bunların hamısı şüursuzluq və cahillikdən irəli gəlir.
yazar nə qədər dərin yazsa da, oxucunun anlaya bildiyi qədərdir.eləcə də tanrı və ya hər hansı qüvvə nə qədər dərin yaratsa da, yaratdığının yaşaya bildiyi qədəri idi hər şey.
və sonra biri çıxıb deyir ki, biz meymundan yaranmamışıq! o zaman meymunluq etmə.çünki burdan həqiqət başqa cür görünür.görüb götürmək yaxşı işdir.
huxley'in seks haqqında dediklərini yaxşı bilirsiniz.və hələki seksdən daha maraqlı nəsə kəşf edilməyib.onun üçün ən təməl və təmiz olan bu şüurlanmanı qavramaq gec deyil.həyat öz axarında daima davam edəcək.və inan ki, dünyanın mərkəzi heç vaxt sən olmayassan.
öz bədənini tanımaq, ona başqa bədəndə can tapmaq, bunlar normal işlərdir.

əvvəlcə özünü sev, sonra məni sevərsən.