@101531 mən heç vaxt bunu qəbul etməmişəm. Keçmişin önəmsizliyini demək keçmişlə barışıq olmamaq, özünü və həyatını bir bütün kimi qəbul etməmək və məsuliyyətini boynundan atmaqdır. Halbuki insan keçmiş hadisələr, indiki davranışları və gələcək niyyətləri ilə birlikdə bir bütündür. Bu belə olmasaydı, psixologiya deyilən elm mövcud olmazdı. 🙂 Çünki insanın bu gün necə davrandığının, hətta sabah necə davranacağının, xarakterinin, kimliyinin, hansı situasiyalarda necə hərəkət edəcəyinin və s bu kimi onun xarakteri ilə bağlı ən önəmli bilgilər elə onun keçmişidir. Odur ki, insanı tanıyarkən indiki zamanı ilə birlikdə keçmişini də bilmək vacibdir. Çünki bu onun indiki davranışlarının niyəsini bizə göstərəcək. Eyni zamanda qarşımızdakı şəxsin mənfi davranışlarına empatiya duymağımıza kömək olacaq, çünki niyə belə etdiyini bilmiş olacağıq.


Sevgi mövzusuna qaldıqda isə, sevgi əbədi olmur. Bir nöqtədən sonra sönür və bağlılıq yerini alır. Hər şeyi bilməyin və keçmişin yükünün ağırlığına gəldikdə isə, zatən bu mövzular masaya yatırılanda partnyorumuzla birlikdə bu yükün altına bərabər girmiş oluruq. Loru dildə desəm, şərti şumda kəsmək lazımdır ki, xırmanda yabalanma olmasın. Əks halda durum "mən səni tanımadan sevdim, tanıyandan sonra fikrim dəyişdi" modunda olur.
mesaj @101533 2 ♥
22:33