Uşaq vaxtı evdəkilər ilə dalaşıb küsəndə diqqət çəkmək üçün balaca şkafa girirdim. Məni axtarmalarını və təlaşlanmalarını istəyirdim. O şkafa hər girdiyimdə əsas məqsədim məni axtarıb peşman olmalarını hiss etmək idi, ancaq heç vaxt məqsədimə çatmırdım. Belə ki, şkafda qaldığım hər saniyə hava azalır içərisi daha da isinirdi. O vaxt müdhiş bir şeyin fərqinə varmışdım nəfəs almağım mənim əsas məqsədimin qarşısını alırdı dahası nəfəs almağın fərqinə varmaq onu çətinləşdirirdi. hər nəfəs aldıqca şkafın içi daha da isinir oksigen daha da azalırdı. uşaqlıq ağlımla nəfəsimi tutub bu problemi həll edə biləcəyimi düşünürdüm, ancaq nəfəsimi buraxdığımda təngənəfəs olub vəziyyəti daha da ağırlaşdırırdım. Nəticədə uzun müddət qalıb heç kimin məni axtarmadağını anlayıb tərli və nəfəs-nəfəsə bir şəkildə şkafdan çıxırdım.
İllər sonra sanki eyni döngünü yenidən yaşayıram. o şkafa yenidən girmişəm. Bu dəfə cəmiyyətin diqqətini çəkmək üçün yox o cəmiyyətdən uzaqlaşıb özüm olmaq üçün edirəm bunu. Amma bacarmıram özümlə baş-başa qalanda nəfəs almağın ağırlığı üzümə vurur. Tək qalanda boşa solduğum nəfəsin fərqinə varıram. Nəfəsimi yenə tuturam bu dəfə şkafda daha uzun qalmaq üçün yox mənasızlığa son vermək üçün, amma yenə uğursuz oluram. Ağlımı itirirəm idealist və ali hədəfləri olan kimliyim yerini absurdist, dəli olmağa doğru gedən birinə buraxıb. Böyük ehtimal o şkafdan yenə nəfəs-nəfəsə çıxacam və bir rola bürünüb hər gün mənə daha da yadlaşan cəmiyyətdə ki rolumu oynayacam. Hər nə qədər bu cəmiyyətin bir parçası olmanın məsuliyyətini qaldıramayacaq qədər zəif olsam da öz nəfəsimdə boğulmamaq üçün bu cəmiyyətdən yapışmalı olacam.
İmtahandan çıxıb, univerisitetin çölündə həmişə oturduğum yerə getmişdim. Həmin yerə bu dəfə çox yaxşı günəş düşürdü, amma içimi adsız bir qəhər bürümüşdü, nəysə bildiyiniz üzrə qısaca selahattinə dönmüşdüm, dərtli-dərtli oturub içimdə öz özümə danışırdım.
Əsas yer indi gəlir, bu zaman, arxa tərəfimə (oturduğum yer ağacın ətrafında oturmaq üçün yerlər olan bir yerdir) 4 qız gəldi əllərində də atışdırmalık şeylər, deyəsən onlar da imtahandan çıxıb gəlmişdilər, amma mənim kimi dərtlənməyə yox, vaxt keçirmək üçün. Bunlar deyib-gülürlər filan, bir neçə dəqiqə sonra 2 dilənçi qız gəldi hardasa 15-16 yaşlarında, başladılar arxamdakılara deməyə ki, mənə pul ver filan, mənə hələ dəyib-dolaşmamışdılar, birdən həmin qızlardan biri, bunların yeməyini götürməyə çalışdı, sonra isə havada söyüşlər, saçlar uçuşmağa başladı, əmməli-başlı dalaşırdılar, qızın dostları yan binadakı mühavizəyə səsləndi o gəlib ayırdı, yazıq zərər görən qız baya pis olmuşdu, çünki ani olaraq ona saldırmışdılar, üstümdə sakitləşdirici olduğu üçün çıxarıb qıza verdim, sonradan toparlanıb getdilər. Mən isə son 5 dəqiqədə olan xaosu həzm etməyə çalışarkən, birdən-birə yanımda peyda olan uşaqlar pişik qovalamağa başladırlar-*. Mən isə həmin yerdə 30 dəqiqə filan daha da oturdum, biraz da otursa idim daha nələr olacaqdı lol.
(bax: 2 dakika evkarlanalım dedik başımıza gelmeyen kalmadı)
1908-1989-cu illər arasında yaşamış daha çox *Salvador Dali*nin bacısı və modeli olaraq tanınan ispan yazıçı. Anna Marianın ədəbiyyata gəlişi, əslində, qardaşı və şöhrət qazanmaq istəyi ilə deyil, yaşadığı daha böyük travma ilə bağlı olmuşdur. 1936-cı ildə başlayan İspaniya vətəndaş müharibəsinin təsirləri Salvadordan yan keçsə də (rəssam həmin dövrdə artıq Parisdə yaşayırdı), Anna Maria digər ailə üzvləri ilə yanaşı casusluqda şübhəli bilinərək həbs edilmişdir. 17 gün müddətinə həbsdə saxlanılan Annaya tətbiq edilən müxtəlif işgəncələr onda ciddi psixiatrik-nevroloji problemlərin yaranması ilə nəticələnmişdir. Bu problemlərdən qurtulmaq və rahatlıq tapmaq üçün isə dostlarının da təkidi ilə özünü yazıçılığa vermişdir.
Yazıçının qardaşı ilə olan münasibəti də xeyli qarışıq və maraqlıdır. Uşaqlıq dövrlərini birlikdə keçirən və xeyli sıx münasibətdə olan Salvador və Anna Dalinin yaxınlığı onların yaradıcılığına da yansımışdır. Rəssam ilk dövrlərdə bacısından əsas model olaraq istifadə etmiş və tez-tez onun pəncərə önündə portretlərini çəkmişdir. Həmin əsərlərdən biri olan " Figura en una finestra" (young woman/girl at a window/pəncərə önündə gənc qız) rəsmi xüsusilə məşhurlaşmış və 1925-ci ildə rəssamın ilk sərgisində də yer almışdır.
Lakin bu xoş münasibət çox uzun davam etməmişdir. 1942-ci ildə çap etdirdiyi "The secret life of Dali" (Dalinin gizli həyatı) avtobioqrafiyası ilə ailə həyatının qaranlıq tərəflərini təsvir edən Dalinin yazdıqları bacısının qəzəbinə səbəb olmuşdur. Anna bunların həqiqətləri əks etdirmədiyini bildirmiş və buna qarşılıq olaraq intiqam üçün 1949-cu ildə "Salvador Dali as seen by her sister" (Salvador Dali bacısının gözündən) adlı əsərini çap etdirmişdir. Təbii ki, çılğın təbiətli Salvador da öz növbəsində bu addıma qarşı səssiz qala bilmədi. Yaranan bu gərginliyə qarşılıq olaraq rəssam daha öncə bacısını təsvir etdiyi portretə - "Figura en una finestra" əsərinə yeni interpretasiyasını çəkdi. Həmin dövrün pornoqrafik jurnallarının birindən ilhamlanan bu əsəri rəssam "Young Virgin Auto-Sodomized by the Horns of Her Own Chastity" adı altında təqdim etmişdir.
Bu rəsm intiqam məqsədi daşımaqla yanaşı, eyni zamanda Salvador Dalinin bacısına qarşı ola biləcək basdırılmış gizli sevgisi və ikili hissləri haqqında gəzən şayiələri də alovlandırmışdır.
Hər görəndə Mənə rəqs yoldaşlarımı xatırladan sindromdur. Axşam mama ilə danışanda tv-də gördük, yadımıza düşdü.
Baxça sonu və ibtidai sinif dönəmində 3-4 il milli rəqslərə getmişəm. Bir dəfəsində -deyəsən, novruz idi- hansısa bayram tədbirində edəcəyimiz rəqsə hazırlaşmaq üçün toplaşmışdıq. Rəqs zalının çox geniş olan "раздевалка*"sında hamının gəlməyini gözləyirdik. Valideynlər özləri üçün söhbət edirdi, biz də paltarları dəyişib, çeşki*lərimizi geyib öz heyimizdə oturmuşduq. Birdən içəri iri qızıl sırğaları, sepi və uzun şubası olan xanım və yanında da 2 əkiz qız girdi. Danışacağım hadisənin qəhrəmanları olan Bu əkiz qızların ikisində də daun sindromu varıydı. Ataları çox varlı adam idi, rusiyada işləyirdi. Onları da hər gün sürücü aparıb-gətirirdi.
Bu qızlar həmişə mənlə oynayırdılar, dəhşət çox istəyirdilər məni. Anasının anama dediyinə görə bir suyum onların böyük qardaşına çəkirmiş. Ki onlar böyük qardaşlarını dəhşət çox sevirdilər. Digər yandan bu uşaqlar çox hərəkətli, enerjili idilər. Rəqsdə hansısa hərəkəti öyrəndiyimiz yerdə bir də gördün durduq yerə qəfil sıradan çıxıb gedib hansısa uşaqla anlıq olaraq (rəqs mənasında yox, oyun mənasında) oynamağa başlayırdılar. Yəqin belə anlıq, orada edilməməli və heç kimin də etmədiyi şeylərə görə digər uşaqlar onları o qədər də çox istəmirdilər. bəzən hətta kobudcasına itələməklə, vurmaqla və ya yıxmaqla özlərindən uzaqlaşdırırdılar. Halbuki mən (bəzən onların hərəkətlərindən narahatlıq duysam da) heç vaxt bunu eləmirdim. bunu eləmək qırağa qalsın, heç reaksiya belə vermirdim. Onsuz bilirdim ki, qapıdan baxan anaları tənbehləyəcək, müəllim də o dəqiqə qollarından tutub aparacaq sıradakı əvvəlki yerlərinə. Yəqin elə Məni bu qədər çox istəmələri və həmişə mənlə oynamaqlarının səbəbi həm də buna görəydi.
Nəsə, "раздевалка"da qalmışdıq. Anası girdi içəri, yanında da qızlar. Qızların İçəri bir göz gəzdirib, məni görən kimi o dəqiqə "zobyiiis*" deyə adımı möhkəmdən qışqırıb gülə-gülə yanıma gəlməkləri bir oldu. Elə bilirdim yenə hər zamanki kimi mehribancasına nəsə oynayacağıq, qolumu, yanağımı dartışdıracaqlar. Amma elə olmadı. Bacılardan biri gəlib yenə məni qucaqladı, amma o birisinin isə çatan kimi sifətimə möhkəmdən bir şapalağ ilişdirməyi bir oldu. Axşam mama söhbəti danışanda gülə-gülə yenə deyirdi ki "ay allah, bertrand, gözlərin bir dolmaq dolmuşdu. Yazıq-yazıq diyanıb baxırdın elə". Dolar da day. Bu qızlar kök, yekəpər idilər, özü də zalımın qızının əli bir ağır idi ki gəl görəsən. Həm də ki yadıma gəlir, həqiqətən, çox pis təsir eləmişdi. Kimə eləməz ki? Mən deyiləm, sənsən. Təsəvvür elə, 2 qız var, bunların da ən favorit dostu sənsən, gəlib hər dəfə səni əzizləyib sənlə oynayırlar, amma bir gün durduq yerdə qəfil bir şapalağ yeyirsən. Necə olarsan? Elə həmin gün məşq sonu təzədən heç nə olmamış kimi yanıma gəlib oynamaq istəmişdilər. Anam görmüşdü narahatam, onları qoymamışdı yanıma.
O vaxtı o şapalağı*, türklər demiş, kişisel algılamışdım. Hətta uzun illər də belə düşünürdüm. Həmişə öz-özümə fikirləşirdim ki, "axı mən heç nə eləməmişdim, niyə məni vurdular?" Hər dəfə də hansısa down sindromu ilə bağlı yazı, kommentlər görəndə ancaq və ancaq "sevgi dolu/ nifrətdən uzaq/ yaşam enerjili/ uşaq saflığı" və s kimi müsbət şeyləri görürdüm. Bilirdim e elədirlər, amma bunlar mənim faktiki real həyat təcrübəmlə tam üst-üstə düşmürdü. Daha doğrusu, yalnız bunları görmək məndə özümü günahlandırmağı tətikləyirdi, daha da artırırdı və durmadan o anı, nəyi səhv etdiyimi düşünürdüm. Çünki "yer üzündəki mələk" deyilən biri məni vurubsa, mütləqdir ki, mən nəsə pis bir hərəkət eləmişdim.
Yalnız illər sonra təsadüfən elə bu hadisə ağlıma gələndə açıb bir az araşdırdıqdan sonra gördüm ki, həqiqətən də, mənim heç bir təqsirim yox idi. Mediada, sosial şəbəkələrdə, hətta elə sözlükdəki entrilərdə də görə bilərsiniz ki, bu sindroma sahib insanların yalnızca müsbət tərəfi göstərilir. Halbuki bu insanların bir sıra mənfi davranışları da var. Misalçün: mənim keysimdə olduğu kimi vurmaq. Həmçinin kompulsiv hərəkətlər etmək, dişləmək, zərər vermək, aqressiya, dağıtmaq və ya zorlayıcı davranışlar və s bu kimi hallar da bura aiddir. Lakin bunu nəzərə almaq lazımdır ki, bu insanlar bu hərəkətləri bilərəkdən eləmir. onların mənfi davranışları məqsədli, şüurlu şəkildə olmur, impulsiv xarakter daşıyır, yəni anlıq olaraq içlərindən o keçir və edirlər.
Bu Entrini də yazmaqda məqsədim o idi ki, bu mənfi hallar haqqında məlumatlı olasız, bir növ ehtiyatınızı saxlayasız. Ehtiyat eləmək qalsın qırağa, bir gün başınıza gəlsə, mənim illərlə elədiyim kimi durub özünüzü günahlandırmayın ki, nəyi harada səhv elədiz. Sadəcə bilin ki, onların xarakteristikasında sadalanan o qədər müsbət şeylərlə bərabər bunlar da var və onlara sadəcə xoş davrandığınız halda başınıza gəlmiş mənfi halın səbəbkarı siz deyilsiniz. Nə də ki belə hal olanda məndən beşbetər şoka girməyin, təəccüblənməyin.
Daha bir yaş qocalmağımın xatirinə onu demək istəyirəm ki, öz ad günümü təbrik edirəm. Daha bir mənasız yaşı başa vurdum.
Ən yaxın dediyim insanların ad günümü yaddan çıxartması, axırıncı dəfə illər qabaq ünsiyyətdə olduğum insanların xatırlaması kimi qəribə bir eksperiment yaşadım.
insan üstü bir insanlıq halıdır özləri. əsas yaradıcısı, təkmilləşdirəni friedrich nietzsch sayılır. belə buyurdu zərdüşt kitabının əsasını təşkil edən bu fəlsəfi axım nihilizm lə bağlı bir fəlsəfədir. friedrich nietzsche belə buyurdu zərdüşt kitabında üstinsan fəlsəfəsi haqqında belə deyirdi:
"yalvarıram sizə, qardaşlarım. yer üzündə qalın, inanmıyın sizə dünya ötəsi ümidlərdən söhbət edənlərə"
bir çoxları üstinsan fəlsəfəsini necəsə millətçilikirqçilik `lə bağlasa belə əslində üstinsan fəlsəfəsi insan qavramını yəni, bunu bir level olaraq qəbul etsək, insanlıq levelinin aşılması ilə bağlı bir fəlsəfədir ki, friedrich nietzsche`nin bu fəlsəfəsi sufilərin kamil insan fəlsəfəsi 'nə uyğun gəlir. nəsimidən bildiyimiz qədəri ilə sufilərin deyişinə görə "kamil insan tanrıya bərabər insandır". əslinə qalsa bu iki fəlsəfəni qardaş fəlsəfə kimi saymaq olar. eyni qandan amma fərqli xasiyyətli, fərqli görünüşlü. friedrich nietzsche`yə görə insan tamamlanmamış bir qavramdır. ona görə insan öz fərdi azadlığına sahib olduqda, yəni heç kimdən asılı olmadan qərarlarını verə bildikdə, göylərdən asılı qalmadıqda, yanlışlıqlara yol verməkdən əl çəkəndə bu mərtəbəyə, levelə çatacaq. friedrich nietzsche`nin deyiminə görə insanlıq əgər bu mərtəbəyə çata bilməyəcəksə bu insanlığın sonu olacaq. saygılar
Bir bu çatmırdı, o da oldu. Şükür Ölmədik bu günləri də gördük. Sözlükdə "i wanna dick in my mouth"mesajı aldıq. Qız olsa, bura niyə yazıb söhbəti açım aq, oğlan yazar idi.
Mən də səhər-səhər sevinmişdim ki, axır ki əziyyətimi, zəkamı təqdir edən, istəklərini açıq-açıq deyən cəsarətli bir sapioseksual qıza rast gəldim.
(bax: garibanın yüzü gülür mü hiç?)
1955-1991-ci illərdə Ssri-də mövcud olan memarlıq üslubu. 1955-dən əvvəl isə 1933-dən başlayaraq sosialist modernizmi və ya Stalinist arxitekturası əsas üslub olub. Bundan da öncə isə 1920-ci illərdə əsasən konstruktiv inşaat dəbdə olub. Stalin 1953-cü ildə vəfat edəndən sonra xruşşov baş katib olur. Bir il sonra o ümumittifaq inşaatçılar qurumuna artıq Stalinist memarlığın dayandırılması barədə göstəriş verir. 1956-da isə Ssri kommunist partiyasının məşhur 20-ci qurultayında stalini və onun şəxsiyyətinə pərəstişi pisləyib hamını şoka salır. Və nə olursa elə bundan sonra olur. Stalinist binalar sovet İttifaqının qüdrətini və möhkəmliyini özündə təcəssüm etdirirdi. Amma eyni zamanda bu binalar çox baha başa gəlirdi. Xruşşov bu dönəmi, binalara ifrat dərəcədə dövlət büdcəsindən pul xərcləndiyinə görə də bitirmək istəyir və əvəzinə keyfiyyəti eyni qalmaq şərtilə amma daha ucuz olan yaşayış binalarının tikilməsi üçün əmr verir. Ancaq köhnə sosialist klassizmi üslubunda işləyən memarlar buna ilk öncə etiraz edirlər. Daha sonra qərbin müasir və novator arxitekturasından da bir şeylər götürərək sovet modernizmini yaradırlar. Hələ də Bakıda sayı çox olan və yavaş-yavaş sökülən həmin o məşhur xruşovkalar da elə bu dövrdə tikilməyə başlanır. 1991-ci ildə Ssri-nin dağılması ilə bu üslub da tarixə köçür. Maraqlı məqam ondadır ki, əslində "sovet modernizmi" terminini 2010-cu ilə qədər heç kim işlətməyib. Bir rus məqaləsinə əsasən bu söz 2000-ci illərdə post-sovet ölkələrini gəzən fransız fotoqraf frederic shubinə aiddir.
Bəzi nümunələr:
Dnepr dövlət sirki
Bişkekdə bir şadlıq sarayı
Jitomirdəki "oktyabr" teatrı
Nutsubidzedə yaşayış binası
2017-də sökülən "Narın" restoranı
Litvada aquapark
Sevanda yazıçılar birliyinin qonaq evi
Minskdəki "oktyabr" kinoteatrı
Şepetovkada rayon - ədəbi memorial muzeyi
Yerevan beynəlxalq hava limanı
Kişinyovda kollektiv yaşayış qülləsi
Keçmiş Lenin, indiki heydər əliyev sarayı
Gülüstan sarayı
Şərq bazarı
İctimai səhiyyə və islahatlar mərkəzi binası
Qarabağ mehmanxanası
Azərbaycan mehmanxanası
Mirvari kafe
Bakıda Ssri tikinti Bankı (indiki Kapital bank binası)
Bakıda diplomatlar üçün qonaq evi sifarişi verən: Bertrand Zobrist
10 il bundan öncə ilk dəfə xəbər tutub gəldiyim məkan. 10 il, zarafat deyil həqiqətən. geri dönüb baxdığım zaman çox boş bir həyat yaşadığımın fərqinə varıram. yaş artıq öz sözünü deyir. bura ilk gəldiyim zamanlarda mənimlə birgə yazarlığa başlayan insanların çoxu evli eşiklidir məncə. biri də intihar etdi məsələn.
sözlüyə uzun aradan sonra qayıdıb köhnə başlıqları,yazarları yad etmek gülümsətdi. bunu oxuyan gənc, gördüyün kimi 10 il öncə bu sözlüyə gəlmiş birinin həyatı pox kimidir. sən çalış onun kimi olma. karyera qur, ən əsası da sağlamlığının qeydinə qal.
Osakanın Fukusima-ku şəhərindəki on altı mərtəbəli ofis binası. binanın içindən keçən magistral yol ilə diqqət çəkir.
1. Binanın əsası magistral yolun çəkilməsindən sonra (lakin oradan keçid tikilmədən əvvəl) qoyulmağa başladı. Avtoban 1983-cü ildə, göydələn 1992-ci ilin fevralında istismara verilmiş və oradan keçid 1992-ci ilin avqustunda açılmışdır.
2. Binada səs-küy və titrəmədən qorunmaq üçün xüsusi texniki avadanlıqlar istifadə olunur
3. Yol binanın 5, 6 və 7-ci mərtəbələrinin icarəçisidir.
4. Hanshin marşrutunun hissələri 1995-ci il zəlzələsi nəticəsində zərər görmüşdür, lakin Gate Tower Building bu zərərdən xilas olmuşdur.
Çox məlahətli səsi olan müğənni, Emin Sabitoğlunun həyat yoldaşı.
Son zamanlar mobil internetim olmayanda yolda radio dinləməyə başlamışam. 93.3 fm-də həmişə retro mahnılar səslənir, arada xoşum gəlir deyə ona da keçirəm. O gün "tuk, tuk, hara tələsir qatar" kimi sözləri olan mahnı eşitdim, səsə aşiq oldum. Unutmayım deyə sözləri qeyd etdim tez, internet tapan kimi axtardım. Xədicə Abbasovanın ifasında "Hara Tələsir Qatar" mahnısı imiş(Bəstəkar Emin Sabitoğlu). Digər mahnılarını da dinlədim, çox xoşum gəldi. Biraz gözdən kənar qalıb, deyəsən. İndiyəcən adını eşitməmişdim heç.
1920 və 1930larda keçirilən motor yarışlarından ilham alınaraq, 1950-ci ildə ingiltərədə silverstone trekində ilk yarış ilə start almışdır. Formula əslində motorlardan maşınlara keçiddə komandaların və pilotların uyması lazım olan qaydalar bütününə verilən addır. Formula 1 olaraq start alan bu yarışlar sonradan formula 1'ə hazırlıq olaraq pilot seçimləri üçün , rəqəm arttıqca motor gücü və aerodinamika azalacaq şəkildə formula 2, formula 3, formula 4 olaraq aıt kategoriyalara ayrılır. Formula 4 regional bir yarışdır və təşkil olunduğu ölkəylə məhduddur. Formula 1 üçün hal hazırda mühərrik istehsal edən 4 marka mövcuddur. bunlar ferrari, mercedes, renault və redbull'dur. Keçmişdən bugünə bir çox marka yarışsa da hal hazırda redbull, mercedes, ferrari, alpine, mclaren, alpha tauri, aston martin, williams, haas, alfa romeo olmaqla 10 marka yarışır. Bunlardan sadəcə 4 marka öz mühərrikini istehsal edir. Geri qalan markalar eyni mühərrikləri modify edərək istifadə edir.
Formula 1'də pilotlar və markalar olmaq üzərə iki fərqli bal sistemi var. 10 marka və hər markadan 2 pilot toplam 20 pilot həm bir biriylə həm də komandaları ilə yarışırlar. Yarışlar o ilin əvvəli planlanmış ölkə və treklərdə keçirilir. Hər yarış grand prix , qısaca gp olaraq adlanır və hər yarışda alınan ballar üst üstə toplanaraq il sonunda alınan toplam bala görə sıralamalar qeyd olunur. Hər yarışda ilk 3 dərəcə podyum dərəcəsi sayılır və kubok verilir.
Hər yarış 3 gün içərisində olur. Və əsasən bazar günləri keçirilir. Cümə günü səhər və axşam, şənbə günü səhər hər biri 1 saatdan olmaq üzərə 3 praktika seansı keçirilir. Şənbə axşamı isə sıralama yarışları keçirilir və bu yarışdaki dərəcələrə görə bazar günü olacaq yarışda start alınır. Sıralama yarışlarında 3 mərhələ var. İlk mərhələdə ilk 15 nəfər keçir, 5 nəfər qalır. 2.mərhələdə ilk 10 nəfər keçir, 5 nəfər qalır. Nəhayət son mərhələdə ilk 10 öz aralarında müəyyən olunur. Sıralama turlarında pilotlar mərhələ bitmədən istədiyi vaxt trekə çıxıb turlaya bilər. Attıqları tur vaxtlarına görə sıralamalar müəyyən olunur və pilotlar fiziki olaraq bir biri ilə yarışmır. 3-cü mərhələdə 1-ci olan pilot pole pozisiyasını almış sayılır, o trekin xəritəsi şəklində kubok alır və bazar günki yarışmaya 1-ci başlayır.
Yarışmada ilk 10 sıraya bal verilir. 1-cidən 10-cuya doğru 25, 18, 15, 12, 10, 8, 6, 4, 2, 1 şəklində ballar verilir. Yarış sırasında s
Ən sürətli turu atan pilota 1 bal daha verilir.
Ayın günlərinin həftənin hansı gününə düşdüyünü hesablayanda beynimdə dərhal məktəb vaxtı içində qiymətlərimiz yazılan gündəliyin canlanması. Ümumiyyətlə həftənin günlərini sayarkən də eyni şey olur.
bəziləri rəng çalarları və sinematoqrafiyasına görə, bəziləri hekayəsi yayı əhatə edir deyə izlədiklərim arasından seçdiyim filmlərdir. yay bitmədən izləmək daha zövq verər. filmlər istehsal ilinə görə yenidən köhnəyə görə sıralanıb, həm yaxşılar, həm də bok gibi olanlar var aralarında.
şairlərimiz sadə / məclis də ki xudmani
hörmət eliyər məncə / növrəstə və virani
dünyaya gələn gündən / bildim mən onu fani
nə dövləti , nə varı / gözlərimi qamaşdırdı
mahir cürət'in tutduğu əzbər qafiyəsinin peçatını məşədi vurur.
Əsasən qohumlardan kiminsə ad günü məclisinin sonunda qurulan çay süfrəsi zamanı ərsəyə gələn nümunələrdir. Çay süfrəsində çayından qurtumlayıb konfetindən dişləyə dişləyə söhbətə başlayan bibi çay bitdikdən sonra nəlbəkiyə büzülüb atılmış konfet kağızını söhbətin durğun anlarında qadın nəvazişiylə bükməyə, daha sonra səliqəylə qatlamağa başlayır. Sən də balaca uşağsan, həyətdəki kişi məclisində oturacaq qədər hələ böyüməmisən, həm də o məclis qadınlarkı qədər maraqlı deyil deyə oturmusan bibilərin içində durub maraqla o konfet kağızının necə incə toxunuşlarla sənət əsərinə çevrilməsini seyr edirsən. Hələ altdan altdan öz qabağındakı konfet kağızından nəsə alındırmağa çalışarsan amma o deyil. Bibinin düzəltdiyi qədər qəşəng alınmır.
(bax: başqa ölkədə doğulsa potensial heykəltəraş olacaq bibilər)
Bədənin hər hansı bölgəsində piqment çatışmazlığı nəticəsində yaranan rəng dəyişikliyi. Anadangəlmə saçın bir hissəsinin ağ rəngdə olması, gözlərin fərqli rənglərdə olması buna misal göstərilə bilər. Hər nə qədər qəribə görünsə də, heteroxromiya xəstəlik deyil, özəllikdir.
sebebi nece deyerler day dayılığın qarşısını almaq, xanım sultanların geldiyi neslin ayrıcalıqlı bir möveye qoyulmasının istenmemesi, dövlet avtoritetinin zedelenmesinin qarşısının alınması idi..
eslinde başlıq bele de açıla bilerdi - osmanlı sultanlarının ekseren slav qızları ile evlenme sebebleri. beli, bu bilinen bir gerçekdir, orhan gazi zamanından başlayraq bu adet davam etmişdir. menim bildiyim tek istisnası var- ii osman (genc osman).. slav qızları ile evlenme sebebine gelince, gülümsediyinizi ve sebebini söylemeye ne hacet olduğunu görür kimiyem..yox, yanıldız beyler -* sebeb heç de slav xanımlarının uzun sarı saçları, bembeyaz derileri, uzun boyları ve mavi gözleri deyil..sebeb o dövrde slav qızlarının doğurqanlığının yüksek olmasına inanılması ile bağlıdır, bunun ise bir imperiyanı idare eden sülale üçün ne qeder önemli olduğubellidir..yeni gördüyünüz kimi sultanlar ağızlarının dadını bilirdiler filan hekayedir -*
ii osmana gelince niye türk bir xanımla evlendi çünki sarayı xalqa açmaq isteyirdi, 17ci esrde imperiyada saray ve xalq arasında uçurum getdikce böyümeye başlamışdı ve bu addımın sebebi bu uçurumu heç olmasa bir az dayazlatmaq isteyi idi..
ayrıca bir bilgini de elava edim-türk olmayıb oğlan uşağı doğuran sultan xanımlara haseki sultan deyilirdi. ilk haseki sultan orhan gazinin xanımı nilüfer sultandır..
10 il bundan öncə ilk dəfə xəbər tutub gəldiyim məkan. 10 il, zarafat deyil həqiqətən. geri dönüb baxdığım zaman çox boş bir həyat yaşadığımın fərqinə varıram. yaş artıq öz sözünü deyir. bura ilk gəldiyim zamanlarda mənimlə birgə yazarlığa başlayan insanların çoxu evli eşiklidir məncə. biri də intihar etdi məsələn.
sözlüyə uzun aradan sonra qayıdıb köhnə başlıqları,yazarları yad etmek gülümsətdi. bunu oxuyan gənc, gördüyün kimi 10 il öncə bu sözlüyə gəlmiş birinin həyatı pox kimidir. sən çalış onun kimi olma. karyera qur, ən əsası da sağlamlığının qeydinə qal.