+21
hə, koçum, sən digər şəbəkələrdə qızları söyüb narahat edirdin, bax burda da mən sənin iç üzünü ortaya çıxardıram, həyat amansızdır.
qeyd: link və s. istəməyin, yazarın ad-soyadını açıqlaya bilmərəm vacib olmadığı müddətcə.
bugün ən çox bəyənilənlər:
hə, koçum, sən digər şəbəkələrdə qızları söyüb narahat edirdin, bax burda da mən sənin iç üzünü ortaya çıxardıram, həyat amansızdır.
qeyd: link və s. istəməyin, yazarın ad-soyadını açıqlaya bilmərəm vacib olmadığı müddətcə.
+17
+17
Söhbətin tarixini bilməyən və sırf humanistliyindən fələstində uşaqlar ölür deyənlər üçün yazıram bunu. Həmasın bir neçə gün əvvəl ashkelona atdığı ilk 40 roketə İsrail ancaq xəbərdalıqla cavab vermişdi. Həmas cavab gələrsə sivillərin öləcəyini bilir və buna baxmayaraq davam edir. Nəticədə yəhudi uşaqlarının başına yağan roketləri idf-in hava hücumundan müdafiə vasitələri tutur, fələstinli uşaqların başına yağanları isə tutan olmur və israil uşaq qatili, fələstinlilər isə yazıq olur.
Bu sırf münaqişənin kökündən xəbəri olmayanlar üçün yeni bir perspektiv olsun deyə yazılıb. Münaqişənin kökünə gəldikdə isə fərqli nəticələr çıxarmaq olar. Dünən bir qısa tərif oxudum bu münaqişə haqqında:
– israil-fələstin münaqişəsini 1 saat araşdırsan fələstinlilərə, 12 saat araşdırsan israillilərə, 1 həftə araşdırsan isə kimə haqq verəcəyini bilməzsən.
(bax: iki ucu poxlu çubuq)
edit: 13 may qəzza zolağında məhv edilən, ətrafında sivil infrastrukturlar olan həmasa aid tunel:
əjdaha! maraqlı 12.05.2021 20:55, burdan qubadlıya qədər gedən adam
+13
(youtube: 
)
)+13
*
+13
+13
əjdaha! maraqlı 12.05.2021 23:11, 31415926536
+9
-hə, məndə 4 manat 29 qəpik.
aaa məndə də 4 manat 30 qəpik.
-ay da necə maraqlıdıye. gəl bir-birimizi sikək.
mentlərdə də səmimiyyətsiz temalar. bir ara həvəsli idim orda girib nəsə yazmağa. bura kimi düşünürdüm oranı. mənə o ağlı verəni skm.
elə orjinal kontekt də axtarmayın. türkiyədə tutmuş hərhansı tvit 5 dəqiqə sonra azərbaycancaya çevrilir və paylaşılır. pisi də odur ki, bizdə də tutur amk.
bu arada rahat qalxa bilinəcək saytdır ki, bunu sınamış və biryerə qədər bacarmış adamam. həm də sırf soz6 entryləri ilə. izləyicim 200 zad idi 1k-lıq soz6 entryləri var idi. -*
bu entryni indi tapa bilmədim amma burda görüb paylaşmışdım. babat da bəyəni almışdı. instagram səhifələri belə paylaşmışdı -* bir də rt/like qrupları var. 4-5 nəfər birlikdə bir-birilərinin tvitlərin rt/like edirlər. biz də qurmuşduq bundan və babat qalxırdıq -* tvitterə başlamaq istəyənlər müraciət edə bilərlər dfakfadjf
nəsə, çox "triggerd" oluram bizim tvitteri görəndə. siz siz olun girməyin.
+10
1. Mütləq vegan olmalısan
2. Pişiyin olmasa peysər kimi bir şeysən
3. Hərdən bir mütləq dekolite şəkil paylaşmalısan
4. Feminist olmalısan özde zırından
5. İçki içdiyini, nəşə çəkdiyini bir sözlə kayf əhli olduğunu vurğulamalısan.
Ümumi götürəndə özlərini çətin əldə olunan kimi göstərməyə çalışsalar da düzgün taktikayla asanlıqla yatağa ata bilərsiz. Amma məsləhət deyil. Sikdir eliyin eqoist piçləri. Ağıllı, savadlı Sözlük qızlarının dırnağı da ola bilməzlər -*
Edit olacaq...
+10
son zamanlar elə yaxşı gördüm ki insanların iç üzünü, elə diksindim ki, heç var olmaq istəmirəm. siktir olub yox olmaq istəyirəm. ölmək istəyi deyil bu qətiyyən, sadəcə varoluş ağrısıdır, kindir. insanlara qarşı olan nifrətdir, boğur məni. mən də çox yaxşı insan deyiləm, qüsurlarım çoxdur. amma, heç vaxt vicdanımı tapdayıb başqalarından istifadə etməyə çalışmamışam, kimisə alçaltmağa çalışmamışam. səhvlərim üzərində düşünüb yeri gələndə üzr istəməyi bacarmışam. mənə qarşı edilən qəhbəliklərdən keçib ehtiyacı olana kömək etməyə çalışmışam. kimsə pis vəziyyətə düşməsin deyə gərəkdiyində qürurumdan keçmişəm.
hərdən düşünürəm ki, axı layiq deyiləm mənə qarşı edilən bu qədər qəhbəliyə. sonra deyirəm əcəb olur, məsafə qoy insanlarla arana. niyə güvənirsən ki kiməsə? yetmir yaşadığın travmalar? dərs çıxarmırsan onlardan? sonra özümü anlayıram, çünki bəzən mən də anlayışa möhtac ola bilirəm.
yastığı qucaqlayıb ağladığım gecələri istəmirəm, gülümsəyərək rahat yuxuya getmək istəyirəm. boş-boş tavana baxıb intihar planları qurmaq istəmirəm, hissiyyatımı itirib robotlaşmaq istəmirəm, sırf nəsə hiss edim deyə duşda buz kimi soyuq suyun altında dayanmaq istəmirəm, hönkürməkdən ağciyərlərimin ağrımasını istəmirəm. çünki bunları çox yaşamışam, yorucudur. bəzən tək ehtiyacım olan sadəcə anlayışdır, anlayış.
son vaxtlar hər şey əladır, uzunmüddətli depressiyadan çıxıb gülümsəməyi bacarıram. arada yenə keçirəm depressiv tərəfə, tez qayıdıram amma. sanki varlığımda 3 şəxsiyyət var, biri hamını siktir edib öz dünyasına çəkilməyə çalışır, hamıyla arasına məsafə qoyub tənha qalmaq istəyir. digəri başqalarıyla əylənib onlara sevgi, anlayış göstətmək istəyir, qayğılarını çəkir. və üçüncüsü də bunlar arasında ilişib qalır, bilmir neynəsin. çünki hər iki tərəf haqlıdır, hər iki tərəf yaxşıdır. qalıram dəngəsər.
yenə qatmaqarışıq cümlələrlə tökdüm ağlımdakıları. insanların qəhbəliyindən, ikiüzülü olmasından iyrənirəm. həmişə hamıya empatiya qurmağa çalışmışam, anlayış göstərmişəm. amma ikiüzlü, istifadəçi insanlar heç bir anlayışa layiq deyil!
mən isə, bu gecəlik özümü kədərin qoynuna atıram. gözyaşlarımı yastığa silib yatacam birazdan, sabah isə yenidən savaşacam blət!
(youtube: )
)əjdaha! maraqlı 13.05.2021 03:24, Nellie Crain
+10
t.me/equal77
əjdaha! maraqlı 12.05.2021 12:03, Elimelikov06
+9
+9
Oruç aruoba'nın uğursuz intihar cəhdindən əvvəl yazmış olduğu bu məktubun adı qızının adının tərsdən yazılışıdır.
Məktub intiharı düşünən, dünyanın faniliyindən və insanların ikiüzlülüyündən bezmiş olan atanın kiçik qızına böyüdüyü və əlinə keçəndə burada yazılanları başa düşəcəyi yaşda olan zamanlarda onu bu dünyada heç kəs anlamazkən yalnızca qızının anlaması və içini qızına anlatması məqsədilə yazılmışdır.
--spoiler--
Sevgili Kızım,
zorlukla yazıyorum. Elim rahatsız, titriyor.
Onun için, yazım çarpık-çurpuk oluyor. Bu
küçük defteri de kendim yaptım; sayfaları keserken o da biraz eğri-büğrü oldu. Kusura bakma.
Yazdıklarımı şimdi okurken, beni iyice anlayabilecek konumda olacaksın- yıllar geçecek, büyüyeceksin.
Anımsıyorsundur: Senin için, “Benim kızım
insan olacak” demiştim. Sen, benim bu sözümü o anda beynine kazımış, ama yüzüme de hayretle bakmıştın- o hayretini anımsıyorsun, değil mi?
Sen, buluşabildiğimiz ender günlerden birinde, bana gelmiştin. Yaz başıydı; ben bahçede oturmuş rakı içiyordum; sen de-galiba mutluluktan- koşuşturup duruyordun. Sana, yarı-şakayla, “Haydi bakalım — bana erik getir” demiştim. Koşup gitmiştin: Bahçede bir erik ağacı olduğunu biliyordun. Epey sonra -hatta, biraz
daha gecikseydin, kalkıp sana bakmağa gidecektim- alı-al, moru-mor, kan-ter içinde geri gelmiştin: elinde bir külah: Manavdan, harçlığının son kuruşuna kadar vererek aldığın erikler...
Ağaçta erik yoktu; ama Baban senden erik istemişti... -Ne yapabilirdin ki...
Yapman gerektiği için yapabileceğini yapmıştın- işte seni insan yapan da bu.
Aslında yalın birşeydi bu senin için: Öyle büyük sözcükler falan gerektirmeyecek, hatta, hiçbirşey söylemeyi gerektirmeyecek kadar yalın birşey:
-Baban senden erik istemişti- o kadar...
Bu dünya pek fazla şey vermedi bana- hoş,
ben de ona pek birşey vermedim ya...
Ama başlangıçta öyle değildi. Gençliğimde ben de coşkuyla, tutkuyla atılmıştım hayata;
Annen’i sevmiş, işimde de başanlı olmak istemiştim. Sonra, biliyorsun, işimi de Annen’i de kaybettim- herşeyimi... -Peki nasıl oldu da bu hâle düştüm...
‘Coşku’, ‘tutku’ dedim; bu duygularla, şunu isteyerek giriştim hayata: Tanınmak.
İnsanların, hele, yakınlarımın, beni tanıması,
yaptıklarımı görmeleri, ne yaptığımı anlamaları.
-Bak, sevmesi, saymaları demiyorum; amacım
da, birçoklarının yaptığı gibi, kendisini şöyle-şöyle göstermek, şu-şu gibi görünmek, haketmediği bir sevgi bulmak, layık olmadığı bir saygı görmek, değildi. Beni ben olarak tanısınlar, bilsinler istiyordum. Gençtim, dopdoluydum; büyük işlere girişmek, gücümü sınamak, başarıya ulaşmak istiyordum. Bunları yaparken de, nasıl bir kişi olduğum ortaya çıksın, gözüksün istiyordum- işte, etrafımdakiler de bu kişiyi, bu “ben”i görsünler, kişiliğimi anlasınlar istedim. Sahici olmak; sahiden anlaşılmak, tanınmaktı, istediğim.
Ama beni tanımalarını en çok istediğim kişiler, beni en çok yanlış anlayan kişiler oldular.
Bak, sakın sen de yanlış anlama: Sızlanıyor
değilim, hiçbirşeyden yakınmıyorum. Davacı değilim dünyadan. Bunları yalnız senin için; şimdi, sana, yazıyorum, başka kimseye söyleyecek sözüm yok.
İşte, hep buydu olan: Annen beni gerçekten
sevdi, biliyorum; ama neydi bu ‘sevgi’- onun
yalnızca daha önceden edinmiş olduğu bakış biçimlerine verdiği addı. Beni, hep, ya yanlış anladı, ya da hiç anlamadı. Beni hiçbirzaman sahiden ben olarak göremedi ki- o zaman kimdi Annen’in ‘sevdiği’?... Bende ben olmayan birini -hatta birşeyleri- 'sevdi’; sonra, beklediklerini bulamadıkça, duyguları -o sevgi’si- nefrete dönüşmeğe başladığı zaman da, ne yazık ki, gene, ben değildim nefret ettiği kişi... Beni tanıyarak,
bilerek, görerek; sahiden ben olan benden nefret etseydi, inan, sevinirdim buna.
Öyle olmadı..
Toplum da öyle: Benden hep önceden konmuş
kalıpların içine girmemi istediler. Benden, ben olarak, belirli bir görevi üstlenmemi isteselerdi, sorun olmazdı- benim istediğim de zaten buydu. Ama, benim o görevin kendisi durumuna girmemi istediler. Benim bambaşka bir kişi olmamı bile değil; sanki kişiliksiz birşey olmamı-
Sanki cansız, düşüncesiz birşey, bir alet, bir makina...
Dünya benden ben olmamı istemedi.
Beni ben olarak tanımadı.
Ben de sırtımı döndüm işte, bu dünyaya..
gerisini biliyorsun; şimdi, artık, öğrenmiş olacaksın..
--spoiler--
+16
+21
brazilyada işıq saçan gözəl atəşböcəkləri var. o qədər parlaq və gözəldirlər ki, qadınlar gecələr bu böcəkləri iynə ilə saçlarına yapışdırırlar. görürsən şöhrət pis bir şey deyil amma böcək üçün iynə nədirsə sənətçi üçün də şöhrət odur. görünmək, parıldamaq istəyirsən amma həqiqətən nə istədiyini/bunun nələrə səbəb olacağını bilirsənmi?
