1. parçalı buludlu, fırtına yağışı dadında viktorian dövrü bir ingilis romanıdır. emily brontedur yazarı. yazdığı tek roman olması ile teqdir edek ki heyatla bağlı bütün müşahidelerini daxil etmek istemişdir eserine..payızın sonlarına doğru, bozun çalarları sema altında oxunacaq romandır..hadiselerin keçdiyi yer sadece iki mülkiyyeti (ev) ehate etse de roman texminen 40 ile yayılmıştır, feqet ister xarakterler isterse de hadiseler birbirine hörümcek toru qeder bağlıdır..eşq hekayesi deyirler bu eser üçün mene göre deyil. daha çox ezilmiş bir insanın hekayesidir bu..belke de sadece sevginin narinliğine o qoxunc intiqam hissini yaraşdırmadığum üçün eşq hekayesi deye bilmirem yaşanmışlara..yabani bir sevgidir bu yıxıb dağıdan, özünü ve ertafındakıları mehv eden..çünki bu sevgini yaradanlar da yabani insanlardır. emily brontu teqdir etdıyım nöqte de budur. eşqin her zaman behs edilen yumuşaq üzünden deyil deli dolu, acımasız, coşqulu terefinden behs etmişdir..bu qeder acımasız bir sevgi var mı onu bilmirem amma etrafın insanı bu qeder qeddar hala getireceyi heyata bir qeder diqqetle baxan her kese melumdur..heathcliffdir bu, uşaq iken hareton earnshow terefinden liverpool küçelerinden birinde atılmış olaraq görüb evine getirdiyi yaraşıqlı sayılmayacaq qeder kobud yaradılışda biri..ve sevginin diger ucu ise zengin ve medeni bir ailede böyümüş catherine earnshow.. genleri ve yaşam terzleri arasında bariz ferqler olsa da gel gör ki catherine de heathcliff qeder ipe sapa yatmayan, en az bir oğlan uşağı qeder çölde bayırda dolaşmağı seven bir qızdır..budur onları bir birine bağlayan. pozitiv deyilmeyecek qeder kobud, negativ de deyilmeyecek qeder semimi bir enerji..sadece bir birilerine melum olan o spesifik duyğular..iki nesil arasında keçen eser esas qehremanlar ve onların uşaqlarından behs edir..emily brontenin yaşam terzini görmek mümkündür romanda, düzenlikler, kiçik külekli teperler, az insanla derin yaşanmışlıqlar, mezarlıq ve kilse...beli texminen bütün heyatını mezarlığa bitişik bir qaranlıq evde keçirmiş bir yazarın elinden çıxmış, tam da onun terzi olan bir eserdir..incil, xortlaqlar kimi mefhumlar da tebii ki yazarın xeyalında yerini almalı idi ve belece esere de keçmişdir..çoxunun sonunu beyenmediyi, menim üçün ise eserin il yarısından daha maraqlı ve insanı rahatladan feqet 3 alma düşmüş qeder xoşbextlikle bitmeyen bir sonu var romanın.. esasnında 3 almanın düşmesini gözlemeyecek qeder de böyüdük artıq o da var....