7. menim emimqızı ail mektebe daxil olmayanda anası dedi ki, vessalam men rüsvay oldum el içine çıxa bilmerem daha. soruşdum ki, niye meger qızından utanırsan? cavabı bele oldu: sen ne bilesen men ne çekirem. çox düşündüm göresen o ne çekir? derdi nedir? o vaxtlar heç anlayada bilmirdim söhbetin neden getdiyini, indi herşey aydın olur, valideyinler diger valideyinlerle reqabet içersindedirler, meselen bir valideyin ile 3,900 min manat pul ödemekle övladını hansısa özel universitetde oxudursa demek ki, meqsedi yalnız şöhretdir, mecburda olsa acındanda ölse mütleq bunun uşagı haranısa bitirmelidir, yeni kiminse yanında da forslana -forslana desin ki, he mende uşagları oxudmuşam, cümleye baxın. demir ki, uşaglarda oxudu flan yere daxıl oldu, deyir ki, oxudmuşam.kişi düz deyirde oxudub illik 3,900 min manat 4 ile 1 evin pulu edir. heyatlar bele puç olur, oxudulmuş uşaglar yıgını, elbetde oxuyanlarda var amma bu çox az bir hissedir,amma aileler o dediyiviz çox zekalı uşagım var fikrinden el çekib uşagı neye meyl edirse destek olsa bu veziyyet yaranmaz,ne uşaglarda, genclerde özüne inamsizliq olmaz, ne de evde yatan diplomlar..