11. hanako adında birinin hekayəsi heç ağlımdan çıxmayan mükəmməl canlılardır. deməli hanako 1949cu ildə müharibədən sonra thailand tərəfindən yaponiyaya dostluq rəmzi kimi hədiyyə olaraq göndərilmişdir. bu fil illərlə tək yaşayıb. o qədər mutsuz imiş ki, təbiətinə xas olmayan aqqresiyaya sahib olub. zooparkda çox hərəkətsiz yaşayırmış. insanları heç sevmirmiş. şəklinə baxsaz gözlərindəki kədəri açıq aydın görərsiz. bu il 69cu ad gününü hanakonun sağlamlıq problemlərinə görə təxirə salıblar və bir neçə gün sonra da ölüb. mutsuzluqdan ölüb. keçən il bir blogda hanakonun qəfəsdən çıxarılıb fillərin qorunma bölgəsinə transferi üçün 300min imza toplanmışdı. amma transfer etmiyiblər.
bu dostumun ölümü və baxışları ağlımdan çıxmırdı o vaxtdan. bu gün oxuyuram ki, keçmişi xatırlayan yegane canlıdılar. yazıq illərlə tək və keçmiş xatirələrdə yaşayıb.
o qədər sosial, sakit, öz aralarında oynayan, insanları sevən, sadəcə ot yeyən, uşağına çox gülməli şəkildə xortumunu necə istifadə etməli olduğunu öyrədən, unutmayan, zəhmətkeş canlılardır ki, adamın fil olası gəlir. her il 2000 fil doğulub 2000 fil ölür. insanlar dişi üçün üzünü parçalamasa bəlkə daha azı ölər. bir gün nəslinin kəsilmə ehtimalı olması məni çox üzür. ümid edirəm mənim xəbərim olmaz öldüklərindən.