8. gecə saat 3dən sonra 7km boyunca bir ucdan digər ucdaki otelimə piyada yeriyərək qət etdiyim katalan şəhəri. hər şey şəhərə yerləşdiyim gecənin günortasında işimi həll edib dincəlmək üçün uzandığım zaman başladı. tam da fikirləşməyə başlayırdım ki, ''iki günüm daha var, görəsən neyləmək olar?'', birdən mesaj gəldi telefonuma. ancaq bu qədər gözəl təsadüf ola bilərdi. couchsurfing dən tanımadığım bir xanım yazmışdı mesajı, '' bu axşam graciada gracia latina adlı barda ( yaşıl xətdə fontana metrosu yaxınlığında) latın gecəsi keçiriləcək , flamenko nümayişi olacaq, bəs sən də gəl.
əvvəlcə böyrəklərimi kontrol ettim * glş , sonra dedim ''sikərlər, gedəcəm ora''. internettən kontrol etdim barı, həqiqətən şəhərin mərkəzinə yaxın bir yerdə, metro ilə də getmək olur, və getdim oraya. barın olduğu küçədə o qədər gözəl mühit var idi ki, insanı işi gücü buraxıb orada gecə gündüz yatıb qalxmağa razı olar. bir tərəfdə rəsim sərgisi girişində əllərində şərab qədəhləri ilə dayanmış insanlar, bir tərəfdə skeytbord sürən yeniyetmələr, digər tərəfdə küncdə oturub gitara çalan, pivələyən, deyib gülən gənclər. qızlar, oğlanlar, fərqli millətlərə məxsus insanlar, təmtəraqdan uzaq ancaq estetikanın və tolerantlığın yüksək səviyədə olduğu, hər kəsi istədiyi geyimi geyinib, istədiyi şeyi yeyib içdiyi, heç kimin heç kimə qarışmadığı, insanların xoşbəxt olduğu bir mühit. getdiyim bar da həmçünün, girdim içəri və insanlarla tanış oldum. buradaki hər kəs dünyanın fərqli ölkələrindən şəhərə səyahət məqsədi ilə gəlmiş olan gənc səyahətçilər idi. yaxşıca deyib güldük, flamenko nümayişi də xoşumuza gəldi, oxuyan qadının səsi mənə nədənsə alim qasımovu xatırlatdı * glş . nəysə, iki üç saat sonra nümayiş sona çatdı, bar da artıq bağlanmaq üzrə idi (həftə içi olduğu üçün saat 12də bağlayırlarmış). gedən getdi, biz də axırda qaldıq 4 nəfər. dedik elə oldu, onda çıxaq biraz küçədə gəzək, markettən pivə alıb içərik bir yerlərdə. bu arada otelə qayıtmağı o qədər fikirləşməmişəm ki metronun bağlı olmağını ağlımdan belə keçirtmədim. bu söhbəti də gecə saat ikidə madaqasqardan olan qız mübahisəyə açtı ki bəs biz necə dağılışacağıq? , axı metro bağlıdır. baxdıq bir birimizə, sonra dedim ala problem deyil, piyada gedərik, yol üstündə kim hara gedəcəksə ayrılar, nə olacaq ki, maraqlı olar. nəysə, telefonda naviqasyon var idi mənim, açdım, bir bir soruşdum kim harda qalır, işarələdim telefona, bizə güzərgahı çıxartdı. sonra bir baxdım amk, bunların qaldıqları yerlər şəhərin mərkəzində, maksimum 3 km məsafədədir, mənim otel isə ta o biri ucda, 7 km məsafədə. 4 piyan düşdük yollara gecə 3də, səssiz barselona küçələrində. bunları ötürdüm, başladım öz yolumdan getməyimə. heç yadımdan çıxmaz, bankomatdan siqaret almışdım ( orda siqaret heç də ucuz birşey deyil ) yol üstündə o qədər çox yolumu kəsən evsiz bomujla qarşılaşmışdım ki, onlara paylaya paylaya qurtarmışdı axırda qutu. otelə çatanda saat 5 olmuşdu. təzə aldığım ayaqqabı onsuz da narahat idi, bu qədər yeriyəndən sonra baxdım uje ayaqlarım su toplayıb. nəysə, buradan da mənə qalan xatirə bu oldu.

bundan başqa diqqətimi çəkən bir neçə mövzu daha var, şəhərlə əlaqəli.
1. katalanlar yaman vətənpərər insanlardır, küçələrdə gəzərkən bir dənə də olsun ispaniya bayrağı görmək olmur, ancaq bütün balkonlarda katalan bayraqlı var.
2. günorta saatlarında 2-3 saat heç bir yer işləmir. dükanları bağlayıb gedirlər yatmağa. ancaq bağlı qapıların üstünə də gözəl üslubda çəkilmiş graffitilər görmək olur ki, bu dükanların hamısında belədir.
3. şəhərdə həddindən artıq rus var. bunlar təxmin edildiyi kimi, turistlər deyil, şəhərə gəlib yerləşmiş insanlardır. hər yerdə görmək olar, hətta qaldığım otelin bütün işçiləri ruslar idi.