1. 2011-ci ildə iyulda hərbi xidmətə getdim. andiçmədən sonra məni çox qatıq bir bölüyə saldılar. bölükdə problemli əsgərlər çox idi. xüsusilə ali təhsilli əsgərlərə qarşı qəribə xainlik nümayiş etdirirdilər. bölükdə cəlilabaddan bir əsgər mənimlə münasibət qurdu. yekəpər, fiziki cəhətdən güclü oğlan idi. tanış olandan sonra məlum oldu ki, bir neçə aylıq "dizbat" xatirəsi də var. həmin əsgər mənə bütün naryadlarda kömək edirdi. hətta bir dəfə məni yükləmə naryadına verdilər. ət daşımaq tapşırıldı. mən də universiteti təzə bitirmişdim və fiziki cəhətdən elə də güclü deyildim onda. xidmətdə olanlar bilir ki, o ətlər sanki fil budu idi. çox ağır və qəribə görünürdülər. həmin oğlam öz işini gördükdən sonra gəldi mənim əvəzimə həmin ətlərin yüklənməsinə də kömək etdi. bir müddət sonra məni hərbi hissənin hüquqşünasının köməkçisi təyin etdilər. onunla daha az-az görüşməyə başladıq. günlərin birində eşitdim ki, o, bir əsgəri döyüb. tabor komandiri onu birbaşa hüquqşünasın yanına gətirdi. mənə nəsə kömək gözləyirmişcəsinə baxırdı. mənim isə əlimdən nəsə gəlmirdi. o eyni əməli bir il ərzində təkrar törətmişdi. çox xahiş etdim, hadisə biraz yüngül yazıldı. onu hərbi prokurorluq həbs etdirdi. ondan sonra görmədim. ta ki dünənə kimi. dünən təsadüfən rastlaşdım. gəlib çıxıb bakıya. hətta marketlər şəbəkəsində satıcı da işləyir. pis görünmürdü. ordan-burdan söhbət etdik, razılıq etdi həyatından. çox sevindim onun adına. məhkumluğu olan insanların həyatını qurması olduqca çətindi bizim ölkədə çünki. mənim üçün etdiklərini isə heç vaxt unutmayacam.