740. etiraf edirəm ki, bir daha aşiq olacağımı düşünmürdüm. hələ az müddətdə tanıdığım birinə. hələ hələ həmişə qaçdığım əqrəb bürcü olan birinə. 1 ay əvvəl sarışın oğlan entrisinə heçvaxt diqqətimi cəlb etməyən oğlan tipi yazmışdım. dediyimi yeyirəm hal hazırda heçvaxt etmədiyim halda. bu mazoxistliyimdən irəli gəlir hər halda. bilirəm ki üzüləcəm sonda. sevdiyim insanın hər an ölümlə qarşı qarşıya gəldiyini bilirəm. bu inadla ölə də bilər onu da bilirəm. çünki həyata bağlanası elə bir səbəbi yoxdu. yoxuydu yəni.. ona bu səbəbi vermək istiyirəm.. ona vurulmaqdan çox qorxurdum..amma qarşısını ala bilməyəcəyim şeylər var həyatda. düz ya səhv düşünmək istəmirəm. mən bugünümü yaşamaq istəyirəm. heçvaxt məntiqlə hərəkət etmədim həyatda. başıma nə gəldisə də, bütün faillerim ürəyimlə hərəkət etdiyimçün oldu. amma bu mənəm dəyişəmmirəm bunu. bugün üzümdə dəli gülümsəməsi var səhər açılandan.. mən ondan zövq alıram.. uzaqdadı.. əlini tutmasam belə mən o insanı hiss edirəm ruhumda, bədənimdə.. yalnış insandı.. bəlkə də məni xoşbəxt etməyəcək. amma halhazırda hissetdiyim şeyi çoxdandı kiməsə hiss etmirəm. şişirtməyi xoşlayan biri deiləm amma dediklərim tamı tamına düzdü. heç bədəniniz donub qalıb sadəcə onu gördüz deyə? ya da səsini əşitdiz deyə. məndə olmayıb. yoldaşlar, im done.. dünəndən özümə gələmmirəm bunu da bura yazmasaydım yəqin ürəyim partlıyardı.
(baxma: indikbialametegidiyozkiyamete )