4. başı çıxsa nə edəcək? çox maraqlıdır. başı çıxanlar günlərini diskusiyalarla keçirməklə qocalacaqlar. həyata keçməyən düşüncələr, qərb ilə müqayisələr, "vəhşi kapitalizmdə yaşayırıq" temaları və s. digər tərəfdən, ətraf mühit məsələsi var- oxşar düşüncə mütləq başqasını tapmağa can atır. azərbaycanda ölkə/ yaxud dünya gündəmi ilə maraqlanmayan çoxdur, bunu hər hansısa cinsə yazmağın doğru olmadığını düşünürəm. tələbəlik vaxtı elə qızlar tanıyırdım anarxizmi sənə saatlarca danışsın, 90- cı illər oyunlarını izah etsin, yoxsa bir çox bizim ətrafımızdakı "am həvəskarı" olanlar "heç kimə boyun əymirik biz zoruq" kimi başa düşmürdülər (o vaxtın ergenlikleri). təbii ki, hər iki tərəfdən də maraqlananlar elə o vaxtı da, indi də azdır. ümumilikdə bu biganələyi və qəbullanmışlığı tənqid etmək daha yerində olar. səbəbləri çoxdur, çıxış yolları da təklif edənlər olur. bəs hərəkətə keçmək? əsas məsələ budur; bir şeyləri dəyişdirmək uğruna hərəkətə keçmək. yoxsa istəyirsən səhərdən axşamacan siyasi söhbətlər elə, mühazirələr de və s. ədalətsizliyi görməmək korluq ola bilər, ədalətsizliyi görüb hərəkətə keçməmək isə utancdır (gələcək nəsillərin söyüş obyekti).