7. Hümmət kişi (qonşumuz) 78indəydi, tək idi, uşaqları ara-sıra gəlib dəyirdilər (uşaqları anaları ilə qalır). Yeməyini yan qapı qonşusu bişirdi və digər ehtiyacı olduğu şeyləri özü edə biləcək qədər canı sulu insan idi. Bir sözlə baxsanız, o bioloji yaşı vermək olmazdı, uzağı 60 deyərdiniz. Qonşulara görə Hümmət kişi deməzdim çox yaxşı insan idi amma hər şey bir yana pis ya yaxşı insan idi, mən 9cu sinifdə qıçım qırılanda məni tez kiçik oğlunun maşınına qoyub həkimə aparmışdı, indi 26 yaşım var və mən səhhətində vaxt-vaxt nə problem yaranardısa, gedib əlimdən gələn köməkliyi bir həkim olaraq edirdim, bir neçə dəfə ambulans çağırmışam və öz yardımımı etmişəm o gələnə qədər, öz qızı ara sıra gələndə mən təkid etməsəm bunu belə etmirdi, uzun müddət sinir mənşəli herpes virusun fəsadlaşmasından əziyyət çəkirdi, dözülməz sinir ağrıları və ard-arda müalicələr və öz uşaqları sadəcə ağrıkəsicilərlə bunu yatışdırırdı havalar soyuyub şiddətlənəndə, havalar isinəndə isə vəziyyəti yaxşı olurdu.. Hər kəs buna öyrəşmişdi son 5 ildə. Bütün bunlara rəğmən kişi özü üçün bazarlığı özü edirdi, öz işlərini görürdü uşaqlarından şikayətlənsə belə, evini ən çox şikayətləndiyi kiçik oğlunun adına keçirmişdi, o da yaxınındakı odu deyə bəlkə baxar.. Hər nəsə səhhətində problem olduğunda yanına çatdırırdım özümü.. 5 gün əvvəl günorta küçədə gördüm necəsən dedim, şükür pis deyiləm dedi, məsciddən gəlirdi həmişə o vaxtlar və mənsə nadirən o ərəfədə evdə olaram.. Sırağıgün axşam evə gəlib məni soruşub və evdə olmamışam, deyib ki nə vaxt gəlsə gəlsin bizə.. Mən həmin gecə gec gəldim evə, səhər mənə bunu dedilər amma məndə gülərəkdən Hümmət kişiyə heç nə olmaz, o möhkəmdi amma bugün çalışıb gələndə keçərəm dedim elə alındı ki, yenə dəymədim.. Bugün səhər işdə olanda anam yığdı ki, 78 yaşlı qonşu Hümmət kişi rəhmətə gedib səhər tezdən semaşkoda.. Çox pis oldum .. O qədər pisəm ki, heç kimə heç nə deyə bilmirəm burda tökürəm içimi, məhləyə o mənzərəni guya görməyəcəmmiş kimi gec gəlmək üçün bugün də bacardığım qədər gec gəldim evə və qapıda rayonda yaşayan digər oğluyla rastlaşdım keçdim içəri başsağlığı verdim 2 qızı, 2 oğluna və öldükdən sonra evə gələn yoldaşına . maddi imkanı yaxşı olmadığı üçün kişi pensiya kartını da rayonda yaşayan oğluna vermişdi və uşaqlarının arasında rayonda olmağına baxmayaraq canı yanan o idi, pula görə yox ha, saf insandı, hər şeyini adına keçirən kiçik oğlundan fərqli olaraq.. Saat 2 olur mən bunu yazıram bayaq həyətə düşəndə görürəm ki, böyük oğlu hələ də qapının qarşısında durub içəri keçmir neçə saatdı qalanları isə artıq içəridə ya öz işində ya yatıb.. Evə gələndə böyük oğlundan səbəbini soruşdum və dedi ki, gec fərqinə varıblar həkimlər amma böyrəkdəki daş gəlib sidik axarına düşüb (böyrək daşı ağrısı, ağrıların ən'lərindəndi ki, hər kəsi ikiyə qatlaya bilər). Semaşkoya gedənəcən bağırsaqlar ağrıyır ağrıdan ölürəm deyib kiçik oğluna ora gediblər orda vəziyyət pisləşib reanimasiyaya yatırdıblar və problem həll olmadan katetetr qoşulub ki, bayıra da çıxa bilmir. Hər nəysə ölüm səbəbi güclü bir səbəb deyil amma mən vaxtında getsəydim həkim olaraqdan daha sistemli yanaşacağımdan bu olmaya bilərdi.. Özümü bağışlaya bilmirəm.. Nə desəm də xeyri yoxdu amma çox qəribə duyğular içərisindəyəm.. Bu həyatda uğruna vuruşduğumuz heç nəyi apara bilmirik, mal-mülk hər şey əslində o qədər boşdu ki.. Mən bir insanın həyatına toxuna bilmədim sırağı gün və o bugün öldü.