6. gəncədə baş verən hadisələrdə canlı yayım etməyə icazəsi olmayan, yaxud özlərinin canlı yayıma çıxmadığı, amma 10 noyabr günü, siyahını paylaşdıqları əsas dövlət kanalının müxbirlərinin utanmadan-qızarmadan 10 metr aşağı düşüb şəhidlər xiyabanında canlı yayıma çıxdığı kanallardır.

ölkədə çətinlik olanda yaxşı gizlənməyi bacaran, amma yaxşı gündə işçilərin çıxıb canlı yayında sevinc qışqırıqları atan, pul üçün ekrana gərəksiz verilişlər verib izləyiciləri günahlandıran, istənilən mövzuda özü-özünü təkzib edən, yenilikçi gənclərə yer vermək istəməyən, imkansızlıqdan ora gələn gəncləri özləri kimi qəliblərə salan utandırıcı medianın bir hissəsidirlər.

əsl üzləri isə belədir (ətrafımdakıların təcrübəsindən): bəziləri ora müxbir kimi işləməyə gələn artıq çəkili tələbələrə aparıcı olmaq üçün "arıqlamalısan" deyə təzyiq göstərib mental sağlamlığını pozan və o insanların da tək çarəni dərmanla, gic-gic otlarla arıqlamağına səbəb olan redaktorlara sahibdirlər. sizi ora 1 aylıq yoxlanış üçün götürərlər, amma 2-ci ayınızda işiniz qarşılığında maaş tələb etsəniz, tələbə olduğunuzu deyib yerinizdə otuzdururlar. yaxşı müdiriyyətə sahib olan kanallarda isə "qoca qurd" dediyimiz köhnə jurnalistlər işə yeni başlayan müxbirlərə "sizdən jurnalist olmaz" deyə-deyə yenə aldıqları maaşı burunlarından gətirməkdə əladırlar. daha sonra canım sizə desin, tanış-tunuş köməyi ilə təcrübəçi kimi oraya daxil olmuş insanların təcrübəçi olduqları kanal haqqında hərarətli nifrətlə danışmaqlarına baxmayaraq, lazım gələndə hər yerə o 1 aylıq heç nə etmədiyi dövrünü soxuşdurması halları da mövcuddur.

telekanalların da niyə bu gündə olduğunu deyim: son cümləmdə qeyd etdiyim o bütün gənclər lazımi yerdə dəlisov-üsyankar, lazımi yerdə qatı yapçı olmağı çox yaxşı bacarırlar. bu da onları gələcəyin vəzifəli adamı edir: ikiüzlü, özünə lazım gələn şəkildə davranan, artistliyin bədəndə əksi. öz cızığından dönməyən tanıdığım 5-6 bilikli, savadlı cavan isə hər freelance işinə görə minimal maaş alıb kənara durur, onlara da heç kimin təqdiri lazım deyil, heç reklam da etmirlər işlərini, müəllimlərinə də yaltaqlanmırlar. və böyük ehtimalla, 10 il sonra sektorda bu savadlı, ümidli, idealist uşaqları yox, yaltaqlanmağı sevən, müdirinə yalnız eşitmək istədiklərini deyən insanlar qalacaq.

gələcəyimi onlardan birində nəinki görmək, düşünmək belə istəmirəm, bu günlük neqativlik kvotamı doldurdum, təşəkkürlər.