2. 1-ci bölüm

5 dekabr 2020. Lənkəran, Azərbaycan

diablous humanos adəti üzrə yenə fizikadan test işləyirdi. Yuxu onu tutmuş, arada mürgüləyirdi. Yuxunu qaçırmaq üçün, üzü mətbəxə doğru getdi. Kofe qoydu. Özü isə televizoru açaraq, xəbərlərə baxırdı

Öz-özünə deyinərək, kofeyə baxma getdi. Birdən qapı, ardı arası kəsilmədən döyülməyə başladı:
- Bu andıra qalmış qapıya qlazok qoyun demişəm, balacasan deyə, heç vecinə alan yoxdu.

Əlinə bıçaq alaraq qapıya doğru yaxınlaşıb, anidən qapını açdı.
- yaxınlıqdakı poçt idarəsindən gəlmişik. valideynlər evdədir?
- yox, işləri var, bir azdan gələrlər
- qaqa, al imzala bu vərəqi, rədd olum gedim.
- hansı vərəqi?
- ala, al imzala da blət, sənin vaxtunda mən min uşağın ölüm fərmanına imza çəkirdim

diablous məktubu alaraq, qapını bağladı. məktubu açmağa ehtiyat edir, həyəcanlanırdı. Məktubu açdı, məktubda yazılmışdı:

"25 yazar seçmişik, rus ruleti oynayacaqsınız. Şükür elə ki, adın bu siyahıda var, səni yadına salan olub. Bu oyunu oynatmaqda məqsəd sadəcə əyləncədir. Sən o birilərdən narahat olma, hamı gələcək, təki sən gəl. Məbədə səni, səhər xüsusi adamlar gəlib, gözüyumulu şəkildə aparacaqlar. Bəxt üzünə gülsə, onlar da qaytaracaqlar. Di hazırlaş"

Diablousun evinin önünə maşın gəldi, diablousu çağırdılar, evdə yox idi.
Əlindəki çörəyi yelləyərək evə doğru gəlirdi, adamlar onu zorla tutaraq maşına mindirdi, gözlərini yumdular.

Yolda, bir mühafizəçi ona sual verdi?
- heç bəxtə inanırsan?
- bəxtimi yoxlamamış bilmərəm, var, ya yox.
- rus ruleti oynaya bilirsən?
- mənim ruslardan xoşum gəlmir, yalnız qızları
- hamıya Sözlükdə favori atırsan, ruslara da atarsan
- ...

onlar məbədə çatdı, qapıda ciddi yoxlamalardan sonra içəri keçdilər. diablous qapını açanda, 24 yazar artıq masanın qırağında idi.

o, ehtiyat və həyəcan hissini özü ilə masanın qırağına daşıdı, oturdu. Bəziləri mahnıları öz-özünə mızıldayaraq oxuyur, bəziləri köks ötürür, o isə sakitcə oturmuşdu. ilk gün hamı həyəcanlı və utancaq olduğu üçün, bir-biri ilə söhbət edən olmurdu.

birdən qapı açıldı, səliqəli, duruşu, qaməti gözəl bir oğlan otağa daxil oldu. Əlində epik bir revolver (altıpat), yalnız bir güllə və kağızlar var idi. revoleri masaya qoyaraq dedi:
- şərt deyil ki, bir-birinizə ardıcıl şəkildə atəş açasınız. Öz vicdanınız ilə oynayın, dürüst oynayın. Dürüst oynamasanız da, vecimizə deyil. Kağızlara isə bir mesaj yazaraq bir-birinizə ötürün. Bizə günün sonunda birinizin kəlləsi lazımdır.
Bu sözlərdən sonra, o təmkinlə otağı tərk etdi

Qapıya ən yaxın oturan yazar dilləndi:
- onsuzda hamımız poxa düşmüşük, qurtuluşu yoxdur. heç olmasa düşəndə, poxun iy gəlməyən yerinə düşək. Mənim vicdan filan, zərrə qədər, qozuma da deyil. Alın doldurun bu zəhrimarı - sözlərini deyərək, revolveri masanın üstünə atdı

ən yaxın oturan yazarın qarşısındakı yazar revolverə gülləni qoydu, topu dəfələrlə çevirdi. Silah artıq hazır idi

kağız mərasimi gəldi. hamı bir-birinə yazı yazırdı. silahı dolduran yazar, yoxlama məqsədi ilə, özündən 4 masa ayrı oturan şəxsə bu mesajı yazdı:
"sənində mənim kimi gəşəng xasiyyətin ola bilər"

Bu kağızın arxa hissəsində ona yazı gəldi:
"də ayrı, qəşəng yox, gəşəng"

yazar, dərhal düşünmədən əlinə revolveri aldı, və bu mesajı yazanın başına doğru tapançanı doğrultdu:
- ay umbay, həyatdır da, bağışla məni, yaşamaq üçün öldürürəm
- bir dəqiqə dayan, mən maskamı da çıxara bilərəm. mən sadəcə qrammatik normanın pozulmasının qarşıs...
- (silah səsi)

ölən şəxsin başını açdılar, tanıyan olmadı. Olsa da, heç kəs tanımadığını söylədi, ölməmək üçün. hamı, bayaq revolveri qoyan şəxsin gəlişini gözləyirdi, sakit. Bir neçə saat sonra şəxs gəldi. Ölən şəxsin başını üzü yuxarı çevirdi və baş barmağını dişlədi:
- bundan sonrakı işiniz, daha da çətin olacaq. Açığı, yerinizdə mən olsam, onun yerinə özümü öldürərdim.
- kimdir axı, zəhmət olmasa, nikini söyləyin

o kağıza faşist almaniyasının simvolunu çəkdi... qatilin gözündə fəxr, sevinc hissi var idi. ölən şəxsin gözlərində isə, həyata, gələcəyə baxdığı ümidin sönmüş işığı.

Bu gecənin qurbanı grammar nazi idi.