2. sevgili olmaq müvəqqəti həyəcandır. bir müddətlik dərin hisslər keçirməkdir. müəyyən mənada əslində mən əks cinsə qarşı yaranan sevgiyə müvəqqəti əmələ gəlmiş psixoloji xəstəlik kimi baxıram. ümumiyyətlə bu daimi deyil və ciddi münasibət düşünmədiyin halda bu müvəqqəti baş verən hadisə mənasız bir şeyə çevrilir. sevgi yalnız güclü iradə sərf edib əsl ciddi və daimi münasibət qurmağı bacaranda məna, dəyər qazanır. demək olar ki, çox vaxt yeniyetmə vaxtında yaşandığı və bu yaşda da insan elə də ciddi iradə sərf edib münasibət qurmaq barədə düşünmədiyi, ümumiyyətlə belə bir şeydən başı çıxmadığı üçün onlarda bu münasibət bir müddətdən sonra tükənir və mənasız bir şeyə çevrilir. bundan sonra həmin insanlar expected vs reality xəstəliyinə tutulurlar. bir müddət xəyallarında canlandırdıqları həyatı əldə edə bilmədiləri üçün psixoloji sarsıntı keçirdirlər. səbəb isə çox sadədir. heç kim ömrünün axırına kimi əl-ələ gəzən sevgili ola bilməz. münasibətlər bir müddətdən sonra ciddiləşməli və növbəti mərhələyə keçməlidir. əgər sən əvvəlcədən bu mərhələyə hazır deyilsənsə, bu mərhələ barədə heç düşünmürsənsə deməli sənin sevgin məhv olacaq. yeniyetmələr və ya yeniyetmə ağlında olan bir az böyüklər sevgili olarkən yaxınlaşmaqda olan ciddiləşməyə keçid mərhələsini düşünmürlər. elə bilirlər ki elə həmişi sevgilisiynən belə əl-ələ gəzəcək və qucaqlaşacaq, həyat da belə davam edəcək. bütün bunlar bir yana, hələ 2-ci mərhələdən sonra gələn daha vacib, birlikdə həyat qurma və həyatda qarşısına çıxaracaq çətinlikləri görmürlər. bu mərhələlərdə yuxarıda qeyd etdiyim expected vs reality işə düşür və güclü iradəyə sahib olmayan uşaq düşüncəli insanlar üçün sevgi nağılı sona yetir. bəli, sevgi onlar üçün nağıldır. çünki, əks cinsi görüb aşiq olan kimi uçurlar göyün yeddinci qatına və qalırlar orda. amma qalxdığın kimi, gərək enməyi də bacarsan. biz yerdə yaşayırıq, göydə nağıllar aləmində yox.