1. jan kokto (jean cocteau) (1889-1963) keçen yüzilde fransız medeniyyetinin yetişdirdiyi universal istedadlardan biridir, eyni zamanda şair, yazar, ressam, ssenari yazarı, kino ve teatr rejissoru, teatr nezeriyyeçisi kimi fealiyyet gösterib. "şerler" (1920) ve "opera" (1927) adlı şer kitablarında koktonun o zamanlar avropa senetinde aparıcı senet axınları olan dadaizm ve sürrealizm üslubunda yaratdığı poetik nümuneler toplanıb. "ellame toma" (1923) ve "edebsiz uşaqlar" (1929) romanlarında o, gencliyin problemlerine işıq salıb. antik miflerin yeni sepkide işlenmesine hesr olunmuş pyesleri ("antiqona", "orfey") dünyanın bir çox teatrlarında özüne sehne ömrü qazanıb. "orfey" (1950) ve "orfeyin vesiyyeti" (1960) adlı filmlerde ise kokto rejissor ve ssenari müellifi kimi özünü sınayıb. oxuculara teqdim edilen bu eser tekşekilli monotamaşadır, ilk defe 17.02.1930-cu ilde bert bovinin iştirakı ile sehneleşdirilib. eserin motivleri esasında fransız modernist musiqisinin parlaq simalarından olan bestekar frensis pulenk eyni adlı monoopera besteleyib. "allo!.. yox... komoda, kreslonun üstüne, dehlize, her yere baxdım. heç yerde yoxdur... qulaq as... yaxşı. yene de axtararam, amma arxayınam ki... eger sabahacan tapsam, onları da xidmetçi qadına vereceyim çantaya qoyaram... nece, ezizim?.. mektubları... he... yandır getsin... senden bir şey de xahiş etmek isteyirdim... elbette, bu yersiz seslenecek....bilirsen... demeli... sene deyecekdim ki, mektubları yandırsan, külü sene bağışladığım siqaret yığmaq üçün qutuya yığarsan... hemin qutunu sen... allo!.. yox... bilirem ki, bu düşük seslenir....bağışla meni. vaxtile men hedsiz dözümlü idim... hönkürür."