3. kara kıs avulumga kelgende / kara kış köyüme gelende
kültüldegen kar yerge tüsgende / lapa lapa kar yere düşende
dombıramdı alarman / dombıramı alırım
yürek sazım çalarman / yürek sazımı çalarım
kaygırgandı eş aytbam / kaygılarımı hiç söylenmem.

dombıra sazım estgen ataylar / dombıra sazımı işiten babalar
manesine es bergen anaylar / manasına kulak veren analar
estgenine oy berip / işittiğini akıl yorarak,
yüreklerge ses berip / yürekleri titreyerek
köz yastı kızganmaslar / göz yaşlarını esirgemezler.

nogaydın kaygı sansız kününde / nogayların derdi sayısız, her gününde
batirler yuklamagan kününde / yiğitlerin uyumadığı günlerde
yüreklerin kötergen / yüreklerini cesaretlendiren
sogıslarda küş bergen / savaşlarda güç veren
köptü körgen dombıra... / görüp geçirmiş dombıra