14. hələ papasaport kontrolda bütün olacaqları təxmin eləməyə başlamışdım. gecə endik osloya. pasaport kontroldakı abi sıra mənə gələndə xeylaq əlləşdi pc ilə. ən sona qalmışdım bir də. sonra abi yaxınlaşıb "sir, there is a problem with system. i have to call someone, but please don't worry, it is not for you'' dedi gülümsəyərək* əslində hafif də tedirgin olmuşdum, saqqal zad . adam, mən tedirgin olmuyum deyə əvvəlcə mənə dedi, okay deyəndən sonra çağırdı başqa birini. üstəgəl hərdən göz gözə gələndə də gülümsüyürdü. fərq etmir qız və ya oğlan abilər, ablalar. təsadüfən göz gözə gəldiyin birinin gülümsəməsi həqiqətən çox xoş hissdi. və bu gülümsəməni sonradan göz gözə gəldiyim haradasa hərkəsdə gördüm. səhər dərsə gedəndə hava qaranlıq olurdu. avtobus şoferi ön qapıdan girən hərkəsə "god morgen" deyib gülümsüyürdü. polislərdən nəsə soruşmağa çəkinirdim day, taa ora qədər gəlirdi mənnən, lets go together diyib -*.şəkil çəkdirəndə də qırx illik dost kimi poz verirdi.* bu arada polislər silah daşımır norveçdə, deyir suçlu bilir ki səndə silah yoxdu ona görə o da daşımır silah . kos koca professorlar dərsdə nəsə soruşanda, tənəffüsdə gəlib təkrar açıqlamağa və ya "sizin fikriniz nədir, düz başa düşmüşəm mi sualı?" tərzi şeylər deyirdi. Charlie-Hebdo olayından sonra bir neçə aktivist broşür paylayıb bilgi verməyə çalışırdı ki "bu olaydan sonra avropadakı müsəlmanlara pis münasibət bəsləyə bilərlər, bunlara icazə verməyək, duyarlı olaq və s." taa 3 min km o yandakı insanlar üçün nəsə etməyə çalışır. dağın başında açarları itirib, yaxındakı bir restoranda çalışan abidən kürək istəyəndə, etirazlara rağmən mənlə bir yerdə axtardı yalan olmasın 20 dəqiqə anahtarı. tabdıq, dizə qədər olan qarın altından -* . bir dəfə əlacsız qalıb yaşlı teyzedən post offisin yerini soruşanda, ingiliscə bilməz deyə düşünüb işarət dili ilə soruşmağa çalışdım guya "post, mail, paper" zad deyib. sonuç "I think you mean post office, turn back, go straight and walk under the bridge, then you will have been seen bunpris market, and the post office will be your right hand'' dedi tək nəfəsdə. mavi ekran vermişdim o an. belə də educated di hərkəs. ortaq mətbəxi paylaşdığım dostlar abartısız hər görəndə soruşurdular bu gün planın nədi, həftə sonu neynirsən zad. hər şeyə "thank you, sorry, its very nice of you" zad deyirdilər. "its very nice of you". əvvəlcədən demişdi o sözü bir neçə dəfə amma tərcüməsini bilmirdim. çünki 20 il yaşayıb hələ bir qızdan "çok kibarsın" lafını eşitməmişdim. bu çox böyük əksiklikdi insan həyatında məncə. xülasə dəhşət ötəsi gözəl bir yer. elə bil harikalar diyarıdı hamı gözəl, kibar, şən. hərdən yaşlı babalar salam verirdilər əl qaldırıb, biraz kənar yerlərdə. o kənar yerlərdəki evlərin gözəlliyi, küçələrin təmizliyi zad eeeh eh . supermarketdəki abi hər dəfə poşet verməyi unudurdu, "can i get pose please" deyəndə də o kötü espirini eliyirdi "may be next year, ehe he". onnan ötrü belə darıxacam

https://soundcloud.com/ko-ak-umut/seyyah-aytekin-g-ata nədəndi bilmirəm bu mahnı çalanda həmişə norveçi xatırlıyıram. ulriken, floyen, o fyordlar, gəmilər, yağış zad hərşey gözümün önünə gəlir. lanetolası ölkə.