yaşadığım qəhbəliklərlə dolu həyatda o qədər ürəyi daş birinə çevrilmişəm ki heç bir filmdəki hönkürtü vurulası səhnə məni təsirləndirmir. halbaki, uşaq vaxtı kral şir cizgi filmində simbanın atası mufasanı əmisi qayadan atıb öldürdüyü səhnəyə hər dəfə baxanda ağlayardım