6. internet hər kəsin istifadə etdiyi məlumatı ötürmə məkanıdır. bu kütləvilik elektron sənədləri əks edən vahid mətn formatını (html – hyper text markup language) təmin etmək haqqında başlıca proqram istehsalçıları arasında əldə edilmiş razılaşma sayəsində mümkün olub.
1986-cı il tarixində beynəlxalq standartlaşdırma təşkilatı (iso), istənilən mətn növünün strukturu məntiqi nişanlama sistemini qurmağa imkan verən, ümumiləşdirilmiş meta dil standartını (standard generalized markup language) qəbul etmişdir. bu nişanlama ilə mətnə daxil olunan idarəedici kodlar, sadəcə onun məntiqi quruluşunu verirdi, yəni sənəddən sənədə istinad yaradırdı və onun xarici görünüşü haqda heç bir məlumat daşımırdı.
html:
mətnin özünü;
sənədi formatlaşdırmağı idarə edən teqləri;
başqa sənədləri göstərən hiperlinkləri əhatə edir.
müəllifin düşündüyü şəkildə brauzerin sənədi oxuya bilməsinə və istifadəçiyə təqdim etməsinə xidmət edir.
html mətni həm adi mətn redaktorunda, həm də html redaktorunda yazıla bilər. html-in mətni formatlaşdırma dili kimi üstünlüyü ondadır ki, konkret simvolun, avzasın dəqiq şəklini vermir, yalnız onun sənəddə rolu haqqında məlumat verir. brauzer (icmalçı) öz parametrləri arasında mətni bu və ya digər şəkildə təsvir etmək imkanına malik olur. sənədi ekranda təsvir olunma stilini icmalçıya göstərən html əmrləri teqlər adlanır.
istifadəçi internetdə hər hansı veb-səhifəyə sorğu göndərdikdə, onun kompüterinə fayl html formatında çatdırılır.
html formatındakı sənədlərə baxmaq üçün şəbəkə müştərilərinin kompüterlərinə yüklənən və brauzer deyilən proqramlar istifadə olunur.
bütün məlumatlar internet xidmətlərini göstərən təşkilatların veb-serverlərində saxlanılır və şəbəkə müştərilərinin brauzer proqramlarından gələn sorğular əsasında onlar üçün açılır.
brauzerlər hipermətnlərə baxmaq üçün nəzərdə tutulmuş proqramlardır.

(baxma: dhtml)
(bax: html5)
(bax: xml)