
Ana və ana ölümü haqqında yüzlərlə şeir yazılıb, amma inanmıram bundan o yana bayağı şeir olsun. Adam anasının ölümündən necə belə bir bayağı şeir düzəldə bilər. Dahiyanə istedadsızlıqdır. Sonu yoxdur, dibi görünmür. Sovetin şişirtdikləri, ,əkib, bəsləyib böyütdükləri, millətə soxuşdurduqları şair və yazıçılar biz düşündüyümüzdən də səviyyəsizdirlər. Biz hələ onlara dözümlü yanaşırıq. Bu cürə bayağı bir adamı ictimai xadim ,böyük və fəlsəfi şair kimi qiymətləndirən bir xalqın axırı yoxdu. Sabahı yoxdu, bu dəhşətdi sadəcə.
uzun nəsə yazmağa ehtiyac yoxdu. altakı şərhdə bir oğlan belə yazıb cavabını verib:
Yekə oğlansan, heç olmasa sən danışma.Oxuduq da, canımızı dişimizə sıxıb sənin yazıdığını da oxuduq... Bəlkə Bəxtiyar səviyyəsiz şair olub, ancaq sənin yerindən ki zirvə kimi görünməlidir.
tam cavabdır. bəlkə kiməsə görə, hansısa səbəbə görə bəxtiyar vahabzadəni pis şair saymaq olar. amma hər vəziyyət də seymur baycanın başı üçün deyil ona söz demək. seymur baycan indiyə qədər yazdıqlarının 5-6 qatını da yazmalıdır ki, vahabzadənin ətəyinə çatsın.