26. ismayıl şıxlının hüseyn arifin həyat və yaradıcılığından bəhs eləyən kitabı var. orda deyir ki, hüseyn arif bir gün pəri məclisinə gedir. içəri girəndə görür ki, hamını bir-bir sazlı, sözlü incə belli pərilər qarşılayır. halın əhvalın soruşular bütün qonaqların. amma buna vnimaniye verən olmur. uzaqdan zəlimxan görür bunu. gəlir koroğlu bığların soxur hüseyin arifin ağzına. bu da o dəm cavab verir ki: aləmi pərilər öpər, məni də lopabığ zəlimxan