azərbaycanda qara dərililərə qarşı irqçiliyin olmaması
əjdahalar googlladünənin ən bəyənilənləri
indi keçək ikinci məsələyə. mən özüm də, türklər demiş əsmərəm. camaat yayda günəş altında uzanıb qaralanda mən günorta yolnan gedəndə qaralıram. bir növü vampirlər kimi gün işiğından qorxuram. bu qorxu da illər ərzində məktəbdə, işdə, əsgərlikdə eşitdiyim nə yaman qaralmısan (qarabala və törəmələri də daxildir) kimi sözlər əsasında formalaşıb. öz seçimim olmayan, dəyişdirə bilmədiyim bir şeyə görə əslində niyə qorxmalıyam ki? ama o sözləri deyəndə onların sifət ifadələri məni iyrəndirir. qara'nı elə ağızlarını büzüb deyirlər ki sanki qara çox ayıb bir kəlimə, qaralmaq da utanılası bir şeydi. bütün bunlar məni öz rəngimlə barışmağa qoymur. mənə elə gəlir ki onlar mənə belə deyəndə məni aşağılayırlar (o andakı sifət ifadəsinə əsaslanıb deyirəm). və bunu kompleks olmaqdan çıxarmaqda çox çətinlik çəkirəm. sonda biraz gülməli gələ bilər mən bütün bunların əsasında irqçiliyin nə qədər iyrənc bir şey olduğunu bir afrikalının gözündən qismən də olsa gördüyümü düşünürəm. söz seçiminizdə və hərəkətlərinizdə çox diqqətli olun, sizin şüurunuz var axı.
üzv ol