(youtube: 
)
)*Leonard Cohen*in 1969cu ildə çıxan *songs from a room* albomundan 3dəqiqə 39saniyəlik 21illik həyatı özünə sığışdıran mahnısı.
Nancy Challies 1943cü ildə doğulmuş, gənc ikən 60ların və ailəsinin tələb etdiyi kimi ola bilməmiş, yeniyetməliyin böyük bir hissəsini psixiatrik xəstəxanalarda keçirmiş gənc qız idi. 1961ci ildə tur rəhbəri kimi işləməyə başlamış və elə bu ərəfələrdə də ortaq tanışları sayəsində leonard cohenlə tanış olmuşdur böyük ehtimalla. 1963cü ildə uşağı doğulandan bir neçə ay sonra başqalarına verməyə məcbur edilmiş, daha sonra 15yaşlı qardaşının silahi intihar etmişdir.
Ondan geriyə qalan hekayəsi isə sadəcə 3dəqiqə 39saniyədir, amma yenə də hər dəfə dinləyəndə insanın gözünü yaşardacaq qədər kədərli.
daha geniş oxumaq üçün link
Sözləri:
It seems so long ago,
Nancy was alone,
looking at the Late Late show
through a semi-precious stone.
In the House of Honesty
her father was on trial,
in the House of Mystery
there was no one at all,
there was no one at all.
It seems so long ago,
none of us were strong;
Nancy wore green stockings
and she slept with everyone.
She never said she’d wait for us
although she was alone,
I think she fell in love for us
in nineteen sixty one,
in nineteen sixty one.
It seems so long ago,
Nancy was alone,
a forty five beside her head,
an open telephone.
We told her she was beautiful,
we told her she was free
but none of us would meet her in
the House of Mystery,
the House of Mystery.
And now you look around you,
see her everywhere,
many use her body,
many comb her hair.
In the hollow of the night
when you are cold and numb
you hear her talking freely then,
she’s happy that you’ve come,
she’s happy that you’ve come.