34. son olaraq məllim pulsuz təhsil imza kapmaniyası başladıb. görünən odur ki dəstək yığmaq üçün tribunlara oynamaq strategiyasını seçibidi. əvvəla, səviyyəsi pis gündə olan təhsili pulsuz eləsən nə olacaq eləməsən nə olacaq? təsəvvür elə ki restoran açmısan və restorana gəlib yeməyini yeyən adamlar xəstələnirlər, sən də birdən birə qərar verirsən ki yeməklər artıq pulsuz olacaq, ancaq bu qərar sənin yeməyinin insanları xəstə elədiyi gerçəyini dəyişdirməyəcək.
bir tərəfdən gileylənirlər ki, müəllimlərin, professorların maaşları azdı, digər tərəfdən də deyirlər ki təhsil 100% pulsuz olsun. hal-hazırkı vəziyyətdə, yüksək təhsil haqqının olduğu şəraitdə müəllimlər az maaş alırsa, gör indi təhsil haqqından gələn gəliri yox eləsən vəziyyət necə olacaq. ikisini eyni anda eləmək istəyirsənsə dövlət büdcəsinə külli miqdarda yük düşəcək. bu da indiki iqtisadi vəziyyətdə qeyri-real görünür. dövlət universitetləri təhsil haqqını mənfəət güdmək üçün tələb etmirlər (ən azından prinsip etibarı ilə belədir, hər nə qədər reallıq biraz fərqli olsa da), o xərclər müəllim maaşları, administrativ xərclər filan üçün nəzərdə tutulub. məsələn ada universitetindəki təhsil haqqının bu qədər astronomik olmasının səbəbi ada kampusuna xərclənən pul, xarici müəllimlərə verilən yüksək maaş və.s. kimi səbələrdir. sabah dövlət qərar versə ki, təhsil haqqını mən ödəyəcəm, onda gərək universiteti balaca bir kampusa köçürə + xarici müəllimləri qova və ya gərək büdcəsində mümkün qədər əlavə vəsait olsun ki bunları etməyə məcbur olmadan təhsil haqqını pulsuz eləsin. o vəsaiti hal-hazırki vəziyyətdə iki halda əldə etmək olar; ya gərək uzun müddət üçün vergiləri külli miqdarda qaldırasan ki büdcəyə vəsait gəlsin, ya da ki gözləyəsən neftin qiyməti maksimal səvviyəyə qalxa. nefti gözləmək mənasızdır çünki, büdcəni neftə etibar eləmək risklidir.
yəni uzun sözün qısası, bu işlər mürəkkəbdir, hamıya pulsuz təhsil verək hamı alim olsun, ölkədə inkişaf getsin deməklə olmaz belə işlər.