əjdahalar googlla keçən ayın ən bəyənilənləri - yaran hadisələr - ibrətamiz söz6 hekayələri - trainspotting - başlıqları alt alta oxumaq - iyrənc zarafatlar - ingiliscə danışarkən buraxılan quşlar - dünənin ən bəyənilənləri - injohny - yazarların başına gələn maraqlı hadisələr 200. Uşaq vaxtı tez-tez məhlə-məhləyə futbol oynayardıq. Mən də dəli bir futbol xəstəsi olaraq, elə uşaqlıqdan futbolla yatıb duran biri idim. Bir şey ki, sabahki oyuna hazırlaşanda top olmazdı, evdə köhnə corablardan top düzəldib məşq edərdim. Deməli, yenə bir gün qonşu məhlənin uşaqları ilə futbol oynacağıq. Amma, qapçı çatışmır. Fikirləşdik kimi qoyaq qapıya, axırda məndən bir yaş kiçik qardaşımı bir təhər yola gətirdik. Onun da futbolla heç arası yoxdu. Tamam fərqli insanlarıq. Nəysə buna dedik ki, sən qapıda qal, göylə top vurmayacaqlar, ancaq ayaqla qaytararsan. Oynayanlar bilir, məhlə futbolunda qapı üçün sadəcə iki dənə "kubik" qoyulduğundan, qapının yuxarı hissəsi olmur, qapçının boyuna uyğun topu vuranda deyirik ki, qoldu ya yox. Oyunun qızğın yerində, qonşu məhəllə hücum elədi, topu düz vurdu qapçının üstünə. Qardaşım əlini yuxarı biraz qaldırsaydı, qaytaracaqdı, de gəl ki, qaldırmadı. Biz də soruşuruq ki;
- bəs niyə əllərini qaldırmadın? Qaytara bilərdin də! Top ki yanından keçdi.
Axı siz, mənə demişdiz göylə top vurmayacaqlar.
