9. bu başlıq mənə məşhur 1984 əsərini xatırladır.ən köhnə,ən kasıb mənzillərdə belə son model televizor,smartfon və ya planşet kimi alətlərin mövcudluğu artıq bunların “istək” və “seçim”dən o tərəfə-“məcburiyyətə” keçdiyini düşündürür.cəmiyyətdə insanların özlərinin də xəbəri olmadan belə bir düşüncənin yaranması,özlərini bu alətlərdən əldə etməyə məcbur hiss etməklərinin şüuraltı olmağı bu məcburiyyətin hökumət və ya hansısa orqan tərəfindən tələb olunmasından daha qorxuducudur.