"Ancaq bir dəfə onun var olduğunu hiss elədim. Kibritlərlə oynayanda balaca bir xalçanı yandırmışdım, elədiyim günahı gizləməyə çalışırdım ki, Tanrı birdən-birə gördü məni; onun baxışını beynimin içində və əllərimdə hiss etmişdim; vanna otağında dolanan açıq aydın bir hədəf idim onun üçün. Qəzəbimin köməyi ilə xilas ola bildim ondan. Belə böyük bir nəzakətsizliyinə əsəbləşib lap elə babam kimi deyindim. Tanrı da bir daha mənə heç vaxt baxmadı"<br /> -Jean Paul Sartre "Sözlər"