Ayrılan tərəf qınanılır həmişə, sevgimizin qarşılığını layiqincə vermədiyini deyib arxasınca danışırıq. Bəs etdiyimiz qınanılacaq deyil? O sevmirdisə, heç olmasa ayrıldı. Amma biz sevdiyimizi deyib üstəgəl qınaq qarışıq gülüş obyektinə çeviririk.
Etiraf edək ki, həyatımıza girən hər kəs bizə nəsə qatır. Ondan nəsə öyrənirik, müvəqqəti də olsa bizi sevindirir.
Bəlkə səmimi deyir "məndən daha yaxşılarına layiqsən". Ola bilməz hə? Egomuz icazə verməz bunu düşünməyə. Axı biz onu istəyirik, necə deyər bilər məndən yaxşılarına layiqsən?
"Problem səndə deyil, məndədir". Bəlkə düz deyir, sizi daha çox incitmək istəmir? Bəlkə yaşadıqlarına görə sevməkdən qorxur? Münasibət daha da dərinləşib zibil olmağındansa, vaxtında dozanı azaltmaq daha yaxşı ola bilər.
Sevgi gözəl hissdir deyirlər. Fərqinə vardım ki, heç vaxt həqiqətən və dərindən kimə aşiq olmamışam, sevməmişəm. Əgər sevirsizsə, sevgini yaşayın. Ayrıldıqdan sonra isə qarşıya baxın. Bu dəfə də fərqli düşünün, köhnə sevgilimdən bunu öyrənmişdim, bax bu filmi o önərmişdi mənə, bu musiqini də. O qədər də pis deyil axı bu ex-lər -*
Nəysə, sözümün canı, çox da şeyləmiyin. Həyatınızı yaşayın getsin.
(youtube:
)

(youtube:
)
