köhnə vaxtlarda bir fağır çoban olur. dindar bir qaqaş da buna məsləhət verir ki, bəs namaz qılsan, qoyun quzun çoxalacaq. çoban da eləmə tənbəllik, başlayır namaz qılmağa. bu hər gün namaz qıldıqca qoyun quzu da başlayır tələf olmağa, beşi dağdan düşür, beşini canavar aparır, beşi depressiyaya girib özünü asır zad.
(youtube:
)

ən axırda çobanın bircə dənə yetim keçisi qalır, çoban da bunu otarmağa aparanda keçi sözə baxmır, başlayır çobanı buynuzlamağa. çoban da keçiyə qayıdır ki, bir dənə sən qalmısan, sən də baş beynimi xarab eləmə, durub 2 rükət namaz qılaram, cırıq-cırıq olarsan. * lətifə burda tamamlanır, göydən də üç alma düşür