sadəcə uşaqlıq illərimi xatırladıb zamanın necə sürətlə keçdiyini bir daha dərk etdirdi mənə. təxmin 5-6 yaşım var idi, atamın xalasıgilə qonaq getmişdik. qayıdanda gecə idi, radioda da bu mahnı. mən isə üzümü maşının pəncərəsinə söykəyib kədərə boğulmuşdum. çünki utancaqlığım üzündən qonaq getdiyimiz evdə qənd qabında gözümə ilişən konfeti götürməmişdim. həmin vaxt tək dərdim o idi, indi isə daha ağır problemlərlə eyni mahnını yenidən dinləyirəm. vaxt keçir və biz böyüyürük, qocalırıq...
deli dolu günler, hayat güzeldi...
(youtube:
)
